K İle Başlayan Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları

Karabulut: Yağmur yüklü bulut

Karaca: Geyik türünden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı, dağ keçisi, yaban keçisi

Karacabey: Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk beyi

Karacael: Karayağız el

Karacan: Esmer kimse, Dedem Korkut öykülerinde bir yiğit adıdır

Karaçelik: Çelik gibi güçlü esmer delikanlı

Karademir: Demir gibi sert esmer delikanlı

Karadeniz: Türkiye’nin kuzeyindeki deniz

Karadoğan: Bir kuş türü

Karaduman: Siyah duman anlamında

Karaer: Esmer yiğit

Karagöz: Gözü açık, çalışkan bir kimsedir

Karahan: Tarihte bazı hanlara verilen addır Anadolu’da bir devlet ismidir

Karakaş: Kara kaşları olan

Karakaya: Siyah kaya

Karakoç: Siyah koç

Karakoyun: Kara koyun

Karakurt: Siyah kurt

Karakuş: Siyah kuş

Karaman: Esmer, karayağız insan

Karamuk: Böğürtlen

Karan: Kahraman yürekli ve diğer anlam olarak karanlık demektir

Karanalp: Kara yağız yiğittir

Karani: Veysel Karani’ nin doğduğu köydür Çok karanlık anlamına gelir

Karaoğlan: Esmer delikanlı

Karasın: Esmersin

Karasu: Ağır akan su, esmer su, acı su

Karatan: Alaca karanlık

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamıdır

Karatekin: Uğurlu esmer

Karayağız: İri yarı, esmer yakışıklı kimse manasındadır

Karayel: Kuzeybatıdan esen yel, soğuk rüzgar

Kardani: Eylem

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kardeş: Aynı ana babadan doğmuş veya ana babalarından biri aynı olan çocukların birbirine göre adı, yaşça küçük olan kardeş, aralarında çok değer verilen ortak bir bağ bulunanlardan her biri

Kardeşcan: Çok yakın arkadaş, dost

Karer: Yağız yiğit

Kargın: Kabarmış su, eriyen karların oluşturduğu akarsu

Karhan: Karların hükümdarı

Karık: Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler, karışık, karışmış

Kaman: Dağların zirvesine yakın olan yer

Kamanbay: Saygın, değerli kimse

Kamar: Hekim, doktor

Kambay: Hekim, tabip

Kamber: Hz Ali’ nin sadık kölesi; bir eve çok gelen kimse gibi anlamları vardır

Kamber/Kanber: Halife Ali’nin yanından hiç ayrılmayan kölesi, sadık hizmetkar

Kamer: Ay uydusunun Kuran’daki adıdır

Kamet: Endam

Kamil: Olgun, eksiksiz kişidir

Kamran: Mutlu, muzaffer, isteğine kavuşmuş olan

Kamuran: Dileğine, kavuşmuş olan, bahtiyar, mutlu kişidir

Kanat: Kuşların ve uçucu böceklerin uçmalarını sağlayan organlarıdır

Kanbore: Kahraman

Kandemir: Çok güçlü olandır

Kaner: Soyu yiğit olan, er olan kimsedir

Kanık: Elindekinden hoşnut olan, azla yetinen, yetingen, kanaatkar, tok gözlü

Kani: İnanan, inanmış

Kanka: Kan kardeş, can ciğer arkadaş

Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan manasındadır

Kantürk: Türk soyundan olan

Kanun: Kaide, kural, yasa

Kanuni: Kanuna ait kararla ilgili Sultan Süleyman’ın sıfatıdır

Kapkın: Uygun, düzenli anlamındadır

Kaplan: Hindistan ve Afrika ormanlarında yaşayan, aslan büyüklüğünde, postu çizgili, kedigillerden yırtıcı bir hayvandır

Kaptan: Gemideki en yüksek görevli

Kara: En koyu renk, siyah , Esmer

Karaalp: Kara ve alp yiğit kişidir

Karabaş: Hiç evlenmemiş erkek

Karabay: Esmer ve saygın kişi

Karabey: Esmer bey

Kaan: Hükümdar, han

Kaan / Kağan: Hükümdar, hanların hanı

Kabadayı: İyi dövüşen, korkusuz, kendine özgü namus kurallarının dışına çıkmayan kimse, yürekli

Kaban: Savaşçı, dövüşken

Kabil: Kabul eden, olabilir mümkün, önde ve ileride olan

Kadagan: Buyruk, emir

Kadem: Adım, ölçü, Uğur

Kader: Alın yazısı, yazgı, genellikle kaçınılmaz kötü talih

Kadim: Ayak basan, ulaşan, varan, ezeli, evvelsiz olandır

Kadir: Değer, onur

Kadrettin: Dinin kudreti, gücü

Kadri: İtibar, değerle ilgili

Kadrihan: Değerli, kıymetli ve de güçlü hükümdar

Kafar: Batırıcı, kahreden

Kağan: Hükümdar, hanların hanı

Kahhar: Kahreden, üzen 

Kahir: Kahredici, yok eden, ezici kuvvet

Kahra: Yeraltı Büyük taşlık yer

Kahraman: Yiğit, cesur

Kaim: Birinin yerine geçen, bir işte sebat eden, direnen, ayakta duran

Kainat: Yer, gök, var olan her şey; evren; kozmos dur

Kakınç: Öfke, kızgınlık, sitem , vurma, vuruş

Kala: Kale, hisar, atmaca

Kalagay: Al, kırmızı renk

Kalender: Gösterişsiz, sade, tokgözlü anlamındadır

Kalgay: İzci başı

Kalkan: Koruyucu

Kalmuk: Göz kapağı, tüylü yün kumaş, Asya’da eski bir Moğol kabilesinin adı

Kam: Hekim , Düşünür

Kamacı: Top kaması yapan veya onaran kimse

Karındaş: Kardeş

Karlık: Kar kuyusu

Karlukhan: Karluk boyunun hanı

Karmen: Parlak kırmızı

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş adıdır

Kartay: Kar gibi beyaz tay

Kartekin: Kar gibi beyaz ve de temiz kişidir

Kasal: Kibir, gurur, övünme

Kasar: Hatır

Kasım: Bölen, kısımlara ayıran

Kasırga: Şiddetli fırtına, duyguların patlak verişi

Kaşif: Bulan, meydana çıkaran kişi

Kâşif: Bulan, meydana çıkaran kişidir

Katip: Değerli çalışkan

Kâtip: Değerli çalışkan, yazıcı anlamlarındadır

Kavas: Koruyan, koruyucu

Kavruk: Kara sevdalı, aşık

Kaya: Büyük ve sert taş kütlesidir

Kayaalp: Kaya gibi sert yiğit

Kayacan: Kaya gibi güçlü dost

Kayaer: Kaya gibi sert ve sağlam er kişidir

Kayagün: Kaya gibi sert gün

Kayahan: Kaya gibi sert hakan

Kayan: “Kaymaktan” kayma işini yapan, akar gibi yer değiştiren, kayıcı

Kayansel: Gürül gürül gelen sel

Kayar: Gurur

Kayarak: Giden akarsu, sel, çığ

Kayasoy: Güçlü soydan gelen

Kayaş: Sülale, akraba

Kayatekin: Kaya gibi sağlam şehzade

Kayatimur: Kaya+Timur

Kayatürk: Kaya gibi sağlam ve sert Türk

Kaygısız: Endişesiz, hiçbir şeye aldırış etmeyen

Kayhan: Güçlü hükümdar

Kayhan/Kayıhan: Güçlü hükümdar

Kayı: Osmanlıların kökeni olan, oğuz boylarından birinin adı, sağlam, sert, güçlü, sağanak, bora

Kayıhan: Güçlü kağan, sert han, sağlam han

Kaymaz: Dağ eteği

Kaynak: Bir suyun çıktığı yer, pınar

Kayra: Yüksek tutulan veya sayılan birinden gelen iyilik, lütuf, ihsan, atıfet, inayettir Tanrı’nın insana iyilik getirici, kurtarıcı ilişkisi için kullanılan, özellikle dinsel bir kavramdır

Kayraalp: Yardımsever yiğit

Kayrabay: Yardımsever saygın kişi

Kayrabey: Yardımsever saygın kişi

Kayrahan: Yardımsever hükümdar

Kayrak: Ekime elverişli olmayan toprak , Yassı, düz taş

Kayral: Gözetilen, esirgenen

Kayran: Orman içindeki ağaçsız çıplak alan

Kayrasoy: Himaye edilmiş, korunmuş soydan gelen kişi anlamında

Kazan: Su çevrisi, girdap

Kıraner: Vurup ezerek parçalayan yiğit

Kırat: Değer, düzey, kır renkli at

Kıray: Genç, delikanlı

Kırbay: Saygın genç

Kırbey: Saygın genç

Kırca: Kırçıla yakın, kıra benzer, kır gibi

Kırdar: İtidalli olan

Kırgız: Kırgızistan’da yaşayan Türk soyundan gelme halk

Kırhan: Kırçıl han

Kırman: Saçları kırlaşmış kişi

Kırtay: Kır renkli at yavrusu, kır renkli tay

Kırtekin: Kırçıl şehzade

Kıvanç: Sevinç, mutluluk halidir

Kıvançer: Sevinç olan yiğit, övünç olan yiğit, sevindiren kimse

Kıyan: Dağdan hızla inen sele verilen addır

Kıyas: İki ayrı şeyi karşılaştırıp değerlendirme

Kızan: Erkek çocuk, delikanlı; silahlı köy delikanlısı

Kızıl: Parlak, kırmızı renk , Altın

Kızılalp: Kızıl yiğit

Kızılateş: Alevli, harlı ateş

Kızılcan: Kızıl soydan gelen

Kızıldemir: Kor halindeki demir

Kızıler: Kızıl asker

Kızılgün: Gökyüzünün kızıllığı

Kızıltan: Şafak vaktinin kızıllığı manasındadır

Kızıltaş: Kırmızı taş

Kızıltuğ: Kızıl renkli tuğ

Kızıltunç: Kırmızı tunç

Kimya: Maddelerin temel yapılarını¸ birleşimlerini¸ i inceleyen bilim adıdır, bir şeyin ana yapısı, birleşimi gibi özünü temsil eder

Kinyas: Geniş yüzlü kişi

Kiper: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse anlamındadır

Kiram: Soylu, cömert

Kirman: Hisar, kale

Kiyan: Dağdan hızla inen sel, , Dede korkut kahramanı

Kobra: Zehirli bir yılan türü

Kocaalp: Büyüklüğü ve iriliğiyle nam salmış yiğit

Kocabay: Yüce ve saygın kişi

Kocabey: Yüce bey

Kocademir: Büyük demir

Kocaer: Büyük, ulu, yiğit

Kocataş: Büyük taş

Kocatay: Genç irisi

Kocatürk: Büyük Türk

Koç: Sağlıklı, gürbüz genç erkek

Koçak: Cömert, eli açık , Yürekli, yiğit, kabadayı

Koçakalp: Yiğit, kabadayı

Koçar: Dövüş için yetiştiriImiş iri boynuzlu koç

Koçaş: Yol gösteren, kılavuzluk eden, yağmur bulutu

Koçay: Koç gibi güçlü, ay gibi parıltılı

Koçer: Koç yiğit, yiğitler yiğidi

Kazım: Kızgınlığını, öfkesini belli etmeyen

Kebir: Ulu, yüce

Kelami: Sözle ilgili

Kelemer: Kuvvetli karakteri olan adam

Keleş: Güzel, yakışıklı, Yiğit, cesur, bahadır

Kemal: Olgunluk, erdem

Kemalettin: Bilgi ve erdem sahibi

Kemali: “Kemal” isminin bir başka söyleniş biçimi

Kemallettin: Dinin olgunluğu, eksiksizliği ve değeri

Kemar: Cumhuriyet

Kenan: Hazreti Yakup’un ülkesi, vaat edilmiş ülke; Cennet, Filistin, Hz Yakup’un memleketi, Filistin , Yusuf-i Kenan

Kendal: Yamaç, uçurum kenarı, sel yarığı gibi anlamları vardır

Kent: Şehir

Kenter: Kentli

Keramettin: Dinin kerameti, doğa üstü gücü, bağış, ihsan, ağırlama anlamlarındadır

Kerami: Mert, cesur soylu kişi

Kerem: Soyluluk, eli açıklık, cömertlik anlamlarındadır

Kerim: Kerem sahibi, cömert, soylu, eli açık olandır Allah’ın adlarındandır

Kerimhan: Cömert hükümdar

Kervan: Uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük hayvanı katarı

Keser: Hüzün, keder

Keskin: Kesici, kararlı, kesin

Keskinay: Parıltıyla ışıldayan ay

Keskinel: Elleri sert olan

Keskiner: Sert yiğit, keskin erkek

Keskinsoy: Sert soydan gelen

Keskintürk: Sert Türk

Kevin: Yaşlı, ihtiyar, eski

Keyan: Büyük hükümdar, şah

Keyhan: Dünya Far

Kezer: Kahraman

Kııilkurt: Kızıl renkli kurt

Kılıç: Uzun keskin bir bıçak, silah

Kılıçali: 1500-1578 yılları arasında yaşamış olan Türk denizcisi

Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit

Kılıçaslan: Selçuklu şehzadesinin adı

Kılıçbay: Kılıcıyla saygınlık kazanmış olan

Kılıçbey: Kılıcıyla saygınlık kazanmış olan

Kılıçel: Kılıç gibi keskin eli olan

Kılıçer: Kılıç gibi keskin er kişi

Kılıçhan: Kılıcıyla nam salmış hükümdar

Kılıçsoy: Kılıcıyla nam salmış bir soydan gelen

Kılıçtürk: Kılıç gibi keskin Türk

Kınay: Çok çalışkan

Kınaytürk: Çok çalışkan Türk

Kıncal: İnce, zayıf

Kıraç: Su bulunmayan toprak, kurak toprak, verimsiz toprak

Kıralp: Rengi kırçıl olan yiğit, kırçıl renkli yiğit, kır yiğit

Kıran: Kırma işini yapan kişi çevre, ufuk, tepe, yamaç

Koçhan: Yiğit kağan

Koçkan: Yiğit, yürekli kan bağından gelen

Koçsoy: Kahramanlık soyundan gelen

Koçtürk: Koç gibi gösterişli ve güçlü Türk

Koçubey: Koç gibi gösterişli ve saygın kişi

Koçyiğit: Yiğitler yiğidi

Kolçak: Pazıbent , Zırhın kola geçirilen parçası

Koldaş: İş arkadaşı

Koman: Umut

Konan: Misafir,

Kongar/Kongur: Kestane rengi

Konur: Açık sarı, boz, bozla sarı arası renk, yanık kırmızı, yağızımsı al, kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli, kahraman, yiğit, süslü, çalımlı, şık, kurumlu , İnatçı, aksi

Konuralp: Yiğitler yiğidi, gururlu yiğit

Konurata: Yiğit ata, onurlu ata

Konurbay: Onurlu ve varsıl, onurlu bey

Kopan: Muzaffer

Kopuz: Ozanların çaldığı telli Türk sazı

Kor: İyice yanarak içine, özüne değin ateş olmuş kömür ya da odun parçası, (mecaz olarak) kıpkırmızı

Koral: Sınır muhafızı

Koralp: Kor gibi, kor ateş gibi yiğit

Koraltan: Kızıl tan

Koraslan: Ateş gibi Yakıcı, arslan gibi yırtıcı

Koray: Kamış, kargı gibi, içi boş şeyler

Korban: Kor gibi kızgın hükümdar

Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan

Korçak: Heykel

Korçan: Çağlayan

Korday: Kuğu kuşu

Korel: Kor ateş durumuna gelmiş el

Korer: Kızıl ateş gibi yiğit, kor gibi erkek

Korgan: Kale, burç

Korgün: Kızıl Güneş, kor durumdaki Güneş

Korhan: Çok güçlü hükümdar

Korkan: Kor gibi bir geçmişi olan kişi

Korkmaz: Korku bilmeyen

Korkut: Büyük dolu tanesi , Cin, şeytan gibi hayalî yaratıklar , Korkusuz, yavuz, heybetli

Korkutalp: Korkusuzluğuyla başkalarına korku salan yiğit kişi

Korman: Kor gibi kızgın ve hareketli insan

Kortan: Sabah ateşi

Kortaş: Kızgın taş

Kortay: Kızgın tay

Koryak: Kıpkırmızı

Koryiğit: Ateşli yiğit

Koryürek: Ateş gibi sıcak yüreği olan

Kostak: Çalımlı, iyi giyinmiş Yakışıklı , Yiğit, kabadayı, yürekli

Koşa: Çift, eş, ikiz

Koşak: Taş yığını, çok güzel

Koşal: Koşarak git ve al

Kovan: Hüzün, keder

Koyak: Vadi, dere, dağlar arasındaki doğal çukurlar, etkili, dokunaklı

Koyaş: Güneş

Koygun: Dokunaklı, etkili, acıklı

Koytak: Rüzgar olmayan çukur yer

Koytan: Yalçın, kesik, kaya

Kozak: Kozalak 2-Padişah mektuplarının konulduğu kutu

Kökcan: Asıl dost

Kökel: Sağlıklı el

Köken: Temel, soy, çıktığı yer

Köker: Soyca yiğit olan kimse, kökü yiğit olan er kişidir

Köknar: Çam türünden, yatay dallı, kerestelik bir orman ve süs ağacı

Köksal: Köksal, iyice yerleş, uzun yaşa

Köksalan: Kökleşmiş olan, kök salmış olan

Köksan: Köklü ün, köklü ad

Köksoy: Kökü derinlere giden soydan olan

Köksu: Derinden çıkan su

Köksur: Soyunun devam etmesini sağla

Köktan: Kökleri çok eskiye dayanan

Köktaş: Toprakta kalıcı taş

Köktay: Sağlam, genç

Kökten: Soylu

Köktürk: Nam salmış Türk

Köroğlu: Türk halk hikayesinin kahramanı

Köse: Bıyığı, sakalı çıkmayan, seyrek sakallı

Kösten: Ilıca

Köymen: Köylü

Köz: Küçük kor parçası

Közcan: Ateş gibi dost

Közer: Ateş gibi yiğit

Kral: En yüksek devlet otoritesini, bütün devlet başkanlığı yetkilerini, kalıtım veya soylular tarafından seçilme

Kuban: Kafkasya’da bir uygarlık

Kubar: Kibar, nazik

Kubat: Kaba, biçimsiz

Kubilay: Moğol imparatoru

Kuddosi: Kutsal kişi

Kuddus: Temiz , Tanrının adlarından biri

Kudret: Güç, kuvvet

Kudsi: Kutsal kişi

Kula: Sarışın, mavi gözlü

Kulan: Muzaffer olan

Kulubey: Uğurlu bey

Kunaylı: Soylu, zengin aile , Etkin, faal

Kunduz: Postu değerli bir kemirgen

Kunt: Sağlam yapılı, sağlıklı, dayanıklı, kalın, sert

Kuntay: iri yapılı genç

Kunter: Sağlam yapılı yiğit, sert yiğit

Kuntman: Sağlam ve iri yapıl erkek

Kuntürk: Sağlam ve güçlü Türk

Kuntyiğit: İri yapılı yiğit

Kuraner: Kurucu kişi

Kuray: Ay gibi güzel

Kurban: Dinin bir buyruğu, adağı yerine getirmek için kesilen hayvan , Bir amaç uğruna feda edilen ya da kendini feda eden,

Kurcan: Çabala, uğraş,

Kurçak: Heykel

Kurman: Üstün ve yetenekli kişi

Kurt: Sürülere saldıran, köpek türünden yırtıcı, yabanıl hayvandır Mecaz olarak işini iyi bilen, aldanmaz anlamında da kullanılır

Kurtalp: Kurt gibi yiğit

Kurtar: Zor durumda olana yardım et

Kurtaran: Kurtulmasını sağlayan

Kurtbay: Kurnaz ve saygın kişi

Kurtbey: Kurnaz ve saygın kişi

Kurtcebe: Zırhlı kale burcu

Kurtdemir: Kurnaz ve sert

Kurtdoğan: Kurnaz ve yırtıcı

Kurtel: Yırtıcı el

Kurter: Aldanmaz yiğit, işini iyi bilen yiğit, kurt yiğit

Kurthan: Kurnaz hükümdar

Kurtul: Güç bir durumdan kendini kurtar

Kurtulmuş: Aydınlığa kavuşmuş

Kurtuluş: Zor bir durumdan başarı ile sıyrılma, rahata erme

Kuru: Suyu, nemi olmayan, çelimsiz, sıska

Kuruç: Cesur , Çelik , Toprak içinde bulunan büyük taş

Kusay: Hz Muhammed'in bir akrabası

Kuşay: Uzaklaşmak

Kut: Uğur, talih, şans

Kutal: Uğur al, uğurla ilgili, uğursal

Kutaldı: Mutlu oldu

Kutalmış: Mutlu olmuş

Kutalp: İyilik getiren yiğit, uğurlu yiğit

Kutan: Saban , Saka kuşu

Kutat: Mutlu olmuş kişi

Kutay: Uğurlu ay

Kutbay: Uğurlu bey

Kutberk: Uğurlu ve sağlam

Kutbettin: Arapçada dinin yücesi anlamına gelir

Kutcan: İyilik getiren kimse, kutlu kimse

Kutel: Uğurlu el

Kuten: Adaletli

Kuter: İyilik getiren yiğit, kutlu yiğit

Kuterdem: Mutlu ve faziletli kişi

Kuterden: Mutlu ve yiğit kişi

Kutgün: Uğurlu gün, mutlu gün

Kuthan: Uğurlu kağan, kutlu kağan

Kutkan: Uğurlu kan, kutlu kan

Kutlan: Kutlu, mutlu ol

Kutlar: Mutluluklar

Kutlu: Kutlanmış, mutlu, uğurlu

Kutluad: Adı uğurlu

Kutlualp: Uğurlu yiğit

Kutluay: Uğurlu, kutlu ay

Kutlubay: İyilik ve zenginlik getiren

Kutlubey: Uğurlu bey

Kutlucan: Uğurlu ve can kimse

Kutluel: Uğur getiren el

Kutluer: Uğurlu yiğit

Kutluğ: İyilik ve uğur getirdiğine inanılan, uğurlu, kutlu

Kutluğhan: Uğur getiren kağan

Kutluhan: Uğur getiren kağan

Kutluk: Uğurlu olan, iyilik getiren

Kutlutay: Uğurlu genç

Kutlutekin: Uğurlu ve biricik, uğur getiren şehzade, uğurlu prens

Kutlutin: Kutsal ruh

Kutlutöre: Kutlu büyük dava sahabi

Kutlutürk: Uğurlu Türk, kutsal Türk

Kutman: Uğur getiren, uğurlu kimse

Kutsal: Mübarek, kutlulukla ilgili

Kutsalan: Uğur getiren, uğur salan

Kutsalar: Uğur getiren kimse

Kutsan: Uğurlu ad, kutlu ad

Kutsay: Uğurlu say

Kutsel: İyi su

Kutsi: Kutlanan, kutluluk sahibi

Kutsoy: Kutlu soydan gelen, soyu kutlu

Kutun: Kutsal, mukaddes

Kutunalp: Kutsal, yiğit

Kutuner: Kutsal yiğit

Kutyar: Uğurlu kimse

Kuzey: Bir yön

Kuzgun: Bir tür karga

Küce: Etkileyici

Küçümen: Çok ufak, küçük

Kültigin: Göktürk komutanı

Küntay: Sağlam yapılı, kunt Ay

Kür: Yürekli, bileği güçlü

Küre: Yer yuvarlağı , Daire biçiminde olan

Küren: Sarı ile dolu arası bir at rengi

Kürhan: Yiğit, yürekli han

Kürşad: Eski Türklerde yiğit, alp

Kürşat: Eski bir Türk adı

Kürümer: Topluluk