A'dan Z'ye Bebek İsimleri ve Anlamları

A Harfi

Ayman: Ay gibi güzel kimse

Aytürk: Ay gibi güzel ve Türk gibi güçlü

Argon: Ateş rengi

Aydıntan: Işıklı sabah vakti, aydınlık sabah vakti

Akbeğ: Namuslu ve varsıl, akbay, ak bey

Abak: Köylü

Atılay: Kolaylıkla ileri atılabilen, cesur kimse

Afacan: Ele avuca sığmaz, çok zeki

Adahan: Ada ve han sözlerinden oluşan bir ad

Abdülferid: Tek, eşsiz, eşi olmayan, kıyas kabul etmez, üstün olan Allahın kulu

Ali: Yüce, üstün, yüksek

Acarsoy: Yiğit soy, güçlü soy

Afrin: Suriye'de bir şehir

Arık: Eti yağı erimiş, zayıf

Arkut: Temiz ve uğurlu arı ve kutlu

Akbaran: Ak güç

Akgün: Sevinçli gün

Altıner: Altın gibi değerli kimse

Abdüşşekür: Emrine uyan, yasaklarından sakınan kullarını seven ve çok ikramda bulunan

Akınal: Saldır ve kazan

Aryüz: Arı yüz, temiz yüzlü

Abdulkadir: Her şeye gücü ve sözü yeten

Altınkılıç: Altın gibi kıymetli kılıç

Atar: İleriye fırlatır ,Gücü yeten

Akozan: İçten, duygulu şair

Ardıç: Güzel kokulu yapraklarını kışın dökmeyen bir ağaç, dağ servisi, çamgillerden kokulu bir ot

Atanur: Atasından aldığı nuru taşıyan

Abdülkerim: Kerem sahibi, cömert, ulu olan Allah ın kulu

Alpaydın: Yiğit ve aydınlık, yiğit ve bilgili yiğit ve aydın

Arer: Temiz ve güvenilir kişi

Alaz: Ateş

Adil: Adaletli

Arıca: Temizce arı gibi

Aşkınay: Ay’ın çok değişik ve çok güzel görünmesi

Altıntuğ: Çok değerli tuğ

Aksoy: Temiz soy, lekesiz soy

Ayas: Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, ayaz

Aker: Dürüst, er kişi

Abdülhamit: Övülen Tanrı’nın kulu

Arbas: Çok güçlü erkek

Aytuna: Ay gibi güzel ve Tuna Irmağı gibi görkemli

Asli: Asıl, tek

Abdülrezzak: Soylu, gücüne güç katan

Abuşka: Kadının kocasına verilen bir ad

Ataullah: Allah'ın hediye ettiği ilk erkek çocuk, Allah'ın bağışladığı, hediye ettiği, ihsanı, lütfü

Arzüdar: istekli

Agıl: Akıl, zeki

Abidin: Dua eden, duacı

Atakan: Atasının kanını taşıyan, atasının kanından gelen gücü barındıran

Akersoy: Yiğit soylu, dürüst, namuslu

Acahan: Güçlü kuvvetli kişi

Akif: Bir şeyde sebat eden, İbadet eden,

Abdüssettar: Günahları örten, gizleyen Allah´ın kulu

Alpağan: Yiğit

Akartuna: Tuna gibi gürül gürül akan

Akaner: Akıp giden yiğit

Acunalp: Dünyaca tanınmış yiğit

Azer: Ateş

Adiyan: Bervari ilçesi halkından kabile

Abdülbari: Yaratan, yaratıcı Allah’ın kulu Bari ismi

Akbulut: Beyaz bulut

Atuf: Birine sevgisi olan, sevgi duyan Allah’a karşı sevgi duyan

Ayalp: Ay gibi güzel ve yiğit

Abdal: Derviş, bilgili kişi

Akşit: Kutlu, uğurlu Ak güneş, nur, aydınlık

Alişah: Ulu hükümdar

Aykaç: Güzel söz söyleyen, ozan

Akdoğu: Beyaz şafak, ak ışıklı doğu

Atasan: Soyuyla ünlü olan, övünen kişi

Alatan: Seher vakti rengi

Abdülhak: Yüce Tanrının kulu

Akçakaya: Oldukça ak renkli kaya, beyazca kaya

Afgan: Çabuk sinirlenen

Aybey: Ay gibi doğan erkek, bey

Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan

Amir: Devlete ait, şenlendiren

Ağan: Geceleri gökte, ara sıra, hızla akıp gittiği görülen ışıklı nokta, göktaşı, akanyıldız

Alpsu: Yiğit ve su gibi

Avşar: Bir Türkmen boyu

Atik: Çok hızlı davranan, çevik

Arıkal: Temiz kal

Aref: Pek maruf, fazlaca bilinen arif, anlayışlı ve bilgili

Aymete: Hun İmparatoru Mete’nin bir adı

Aktuna: Duru, berrak akan Tuna nehri

Atamer: Benim atam er kişidir, yiğit atam

Alphun: Yiğit

Ağacan: Cömert, içten kimse

Arkoç: Temiz ve güçlü

Aydıntuğ: Üzerine ışık düşmüş tuğ

Arkan: Arı kan, temiz kan, soylu kan

Arsoy: Arısoy

Avcı: Avlanmayı seven veya avı kendine iş edinen kişi, bir şeyi büyük bir istekle izleyen ve bulup ortaya çıkaran tanıtan kimse

Aysungur: Ay gibi güzel, sungur, gibi, akdoğan gibi avlayıcı kimse

Akerman: Soylu kişi

Abadın: Ezeli

Akarsel: Akıp giden sel

Alpbilge: Güçlü ve aynı zamanda da akıllı olan kişi

Ağçelik: Çok iyi su verilmiş, çelik, ak çelik

Acunal: Dünyayı kapsayan, dünyayı fetheden; Dünyayı fethet; dünyaya yayıl” anlamında kullanılan bir isimdir

Acabay: Güçlü kuvvetli kişi

Akaydın: Aydınlık, temiz

Ağansoy: Yüksek soylu

Alangu: Altın geyik

Akgüç: Namuslu ve güçlü

Aykal: Aydınlık kal

Arıyüz: Temiz yüz, temiz yüzlü

Aznavur: Cesur, kahraman, yiğit

Abdülmelik: Tüm evrene egemen olan Tanrı’nın kulu

Abdülhalim: Anlayışlı, izanlı Tanrı’nın kulu

Akba: Sazlık, bataklık, ağba

Alasoy: Çok renkli bir soydan gelen

Abdüzzahir: Varlık ve birliği sonsuz sayıda eserler ve delillerle belli olan

Altay: Asya’da Batı Sibirya ile Moğolistan’ı ayıran dağlık alan

Argın: Yorgun, bitkin

Akbudak: Ak renkli budak

Akkuş: Yırtıcı bir kuş türü

Arıkar: Yardım, yardımcı

Altınok: Altın gibi kıymetli ok

Atıl: Fırla

Akam: Etki, sonuç, vargı

Abdürrauf: Çok merhamet eden, esirgeyen Allah ın kulu Rauf olan Allah ın kulu

Akıntan: Tan vakti, tanyeri ağarırken yapılan akın

Anday: And içmek, yemin etmek

Abdülmetin: Kudrete sahip Tanrı’nın kulu

Atasagun: Hekimlerin babası, atası

Arpat: Hun Uygur halkının önderi Arpatlar hanedanının kurucusu

Akçit: Aydınlık yüz, ışıklı yüz

Alpgiray: Kırım hanlarından, "Giray" Kırım hanlarına verilen bir ünvan

Atasev: Atayı, ataları, babayı sev

Aybars: Ay gibi parlak ve güzel, pars gibi yırtıcı

Adısönmez: Adı sürekli olarak yaşar, adı sürer gider, kuşaktan kuşağa sürer

Alptekin: Yalnız ve uğurlu cesur kişi

Arin: Temiz, saf

Adıgüzel: İsmi güzel anlamında

Abaza: Kafkaslarda yaşayan bir Türk soyu

Abdüllatif: Zenginliğini paylaşan Tanrı’nın kulu

Akdoru: Karla kaplı zirve

Akış: Akma eylemi

Araf: Cennet ve cehennem arasındaki yer

Abdülgaffar: Kullarının günahlarını affeden Allah'ın kulu Allah'ın isimlerindendir

Alpak: Cesaret sahibi, kahraman kişi

Adanır: Adı ünlenen kimse

Aka: Saygıdeğer kimse, ağa

Artemis: Orman ve savaş tanrıçası

Altuğ: Kırmızı tüy

Abdüsselâm: Barışçı olan Tanrı´nın kulu Barış, rahatlık, selamete çıkaran, selam eden, zevalsiz ebedi olan Allah´ın kulu

Ataç: Atalardan sürüp gelen

Akıneri: Akın yapan yiğit, akıncı yiğit

Akbaş: Tane tutamamış ekin, başağı, bir tür ak buğday, şahinden büyük bir av kuşu

Azamet: Büyüklük, ululuk, yücelik, gurur, görkem, heybet, çalım, kurum, debdebe

Ağca: Çok beyaz, apak

Aypar: Görkem, saygı uyandıran görünüş, aybar

Alkor: Kıpkırmızı ateş, kızıl köz

Adin: Cennet

Alikan: Hizan’da yaşayan Kürt aşireti

Alkın: Korkusuz, yiğit, kızıl kın

Ağabey: Ağa, çok varsıl, güçlü kişi

Ataeli: Ata yurdu, ataların doğup büyüdüğü, yaşadığı yer

Aklan: Hızlı akan derecik

Akgüner: Aydınlık sabah vakti

Aru: Arı, katışıksız

Alpar: Yiğit, kahraman, yiğit er, alp er, yiğit kişi

Abid: Dini bütün, dindar, sofu

Akçar: Temiz ruhlu

Akcebe: Savaşlarda kullanılan beyaz zırh

Akadlı: Adı ak, soyu temiz

Alen: Ermenice kökenlidir, saygınlık başarı anlamlarında

Aydinç: Ay gibi güzel, ışıklı ve dinç

Ayaz Ada: Soğuk ve durgun hava

Alakuş: Tavus kuşu

Alaaddin: Dinin yücesi, ulusu, büyüğü eini yüceltmek için din uğruna çalışan kimse

Akdamar: Beyaz damar, akan damar

Arpad: Arpacık

Ağırtaş: Ağırlığı çok olan taş, ağırbaşlı kimse

Aykutlu: Ay gibi güzel ve uğurlu, uğurlu ay

Acem: Açık ve doğru Arapça konuşamayan kimse, İran haklarından birine mensup

Akbayar: Namuslu, temiz ve yüce

Abgun: Mavi renk, gök, parlak, nişasta

Altınel: Altın gibi kişiliğe sahip olan

Alemdar: Bayrak taşıyan, bayraktar anlamındadır Önder

Armağan: Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye, ödül, bağış, ihsan

Ayık: Anlayışlı, uyanık, açıkgöz, zeki

Arslan: Güçlü, yırtıcı

Akıntürk: Akıncı Türkler

Albora: Kırmızı fırtına

Atabay: Saygıdeğer ve varsıl kimse, Selçuklu döneminde bir unvan, atabey

Atahan: Büyük yönetici, ata durumundaki han

Anıl: Amaç, maksat

Argün: Temiz gün, günlük güneşlik, yaşama sevinci veren gün

Akkılıç: Kirlenmemiş kılıç

Alçin: Kızıl ve parlak renkli küçük bir kuş

Alpas: Kızıl pas al renkli pas

Arel: Dürüst ve temiz kimse

Ağer: Temiz kişi, temiz erkek, ak er

Abır: Huzur, barış

Arıker: Temiz kimse, çelimsiz erkek

Acun: Dünya, varlık

Ağcabey: Temiz ve kişilikli insan

Alp: Yiğit bir sıfat, kahraman anlamı taşır

Asi: Başkaldırıcı, dikbaşlı

Alcan: Yürekli, cesur

Alem: Dünya, cihan, halk

Abdi: Kulluk ve itaat edendir, kullukla, kölelikle ilgili

Abdülbasit: Genişlik, ferahlık ve kolaylık verici olan Allah'ın kulu

Acatay: Güçlü tay

Arpak: Büyü, sihir

Armin: Özgürlük ve barış yanlısı

Akansel: Akan, uzun mesafeden sonra denize dökülen su

Ayhan: Büyük hükümdar

Abdülcevat: Cömert olan Allah ın kulu

Affan: Kendini kötülüklerden uzak tutan

Alpkutlu: Yiğit ve uğurlu, uğurlu yiğit

Arkın: Arkada, geride olan, ağır, yavaş, sakin dingin

Atılhan: Dinamik hükümdar

Açıkalın: Alnı açık kimse, temiz kişi

Abdülcemal: Güzellikleri kendinde toplayan Allah’ın kulu

Akatay: Temiz ve herkesçe bilinen kimse

Asım: Temiz, namuslu, sağlam karakterli

Ateş: Yanıcı maddelerin yanmasıyla ısı ve ışığın ortaya çıkması

Atacan: Hoşgörüsü olan kimse, babacan

Azadi: Bağımsızlık, özgürlük

Aydın: Bilge

Argun: İlhanlı hükümdarlarından biri

Arkadaş: Birbirlerine karşı sevgi ve anlayış gösteren kişilerden her biri, bir işte birlikte bulunanlardan her biri

Alya: Er, yüksek yer, yükseklik, gök, sema

Abduş: “Abdullah” isminin kısaltılarak bir başka söyleniş biçimi

Atakol: Atılgan ol

Ataol: Gelecek kuşaklara baba, ata olasın

Ayberk: Güçlü

Akıner: Akın eri, akın yapan er

Atınç: Atılgan, atak

Anak: Kibar, zarif bey, soyu temiz olan

Asıf: Çok şiddetli esen rüzgâr

Ari: İran’dan geçerek Kuzey Hindistan’a yerleşen halk veya bu halktan olan kimse

Aytop: Yuvarlak ay, nur topu gibi

Artuk: Artmış olan, artan, üstün, ünlü Selçuklu emiri

Adem: İyi, temiz insan, ilk insanın adı

Azrak: Çok az bulunur, değerli

Akdoruk: Beyaz renkte, ağaçsız dağ tepesi

Arsan: Temiz adlı

Aydınol: Okumuş ve bilgili biri ol

Ape: Amca, büyük

Armanç: Hedef

Aydınay: Ay’ın çok parlak hali

Ağaoğlu: Saygı duyulan birinin oğlu, beyzade

Asgar: Küçük, ufak

Arıbal: Arının yaptığı bal, arı balı, tatlı kimse, hoş kimse, katışıksız, bal, temiz bal, saf bal

Arbay: Mütevazi insan

Alptuğrul: Yiğit alıcı kuş, yiğit doğan

Aytar: Olanları bildiren, haber veren

Akata: Temiz ata, namuslu ata, lekesiz ata

Abdüllazim: Büyük, yüce, ulu, yüksek

Akergin: Ak ve olgun

Azam: En büyük, ulu

Alataş: Karışık renkli taşlar

Alişan: Ünü büyük

Abakay: Bir Türk boyunun adı

Aras: Kalın yün, at kılı

Ardil: Yürek ateşi

Ayca: Yüzü ay gibi aydınlık ve güzel olan

Aktöre: Ahlakçı

Ar: Ateş

Ahter: Yıldız

Aytolun: Dolunay

Adsız: Adı olmayan, isimsiz

Akyel: Güneyden esen yel, lodos, doğudan esen yel, kuzeyden esen yel, poyraz

Akçakıl: Ak renkte küçük taş, akarsu kıyılarındaki ak renkli küçük taş

Alkin: Korkusuz ve kin dolu

Aydıner: Aydınlık yüzlü kimse

Alaner: Alan eri, meydan yiğidi

Arıkan: Saf kan, temiz kan, soylu kan

Arpağ: Büyü sihir

Aber: Hz. Nuh´un erkek torunu

Abamüslüm: İslamiyete inananların ulusu, yücesi

Afşin: Zırh, silah

Alper: Yiğit kişi

Atasay: Atayı say, ataya saygı göster

Agir: Ateş

Aşan: Öte yana geçip giden, yüksek bir yerin, ötesine geçen, Uygur yazıtlarında geçen bir ad

Abuzettin: Dindar, din yolunda hızlı giden

Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah’ın kulu

Adlı: Zamir

Aydoğan: Ay gibi doğmuş olan

Ahves: Cesur, kahraman, yiğit

Alpdoğan: Cesur doğan

Arjen: Volkan alevi

Aktan: Aydınlık sabah manasındadır Güneşin ağırma vakti

Adar: Uygur metinlerinde geçen bir Türk adı, olgunluk, erginlik, süre zaman, omuzdaş

Alpay: Güçlü, cesur

Akkaş: Beyaz renkli yeşim taşı

Alsoy: Soyu sıcak insanlardan oluşan

Aykul: Ay gibi kutlu, ay kadar uğurlu

Akdora: Ak renkte dağ tepesi, ak doruk

Açıker: Doğruluğun, dürüstlüğün savunucusu olan

Akasoy: Ağa soylu, soyunda ağalık bulunan kimse ağa soyu

Akçıl: Beyaza yakın, beyazı çok, içinde ak renk bulunan, kırçıl

Akdik: Ak renkte ve dik

Abdülfettah: Gizli şeyleri açığa çıkaran, Allah'ın kulu, zafer kazanmış, üstün gelmiş, fetheden-açan, kullarınının kapalı / müşkil işlerini açan

Altaş: Kızıl renkli taş

Anya: Kutsal kitapta adı geçen İsrail peygamberi

Atasü: Asker babası, asker atası

Ahen: Demir gibi sert

Abbad: Allaha itaat ve ibadet eden, kulluğunu hakkıyla yerine getiren, yasaklarından kaçınan kişi

Akersan: Yiğit sanlı

Akansu: Akıp giden su

Alkan: Kırmızı kan, soylu

Altemür: Kızıl renginde demir

Avedis: İyi haber getiren kişi

Arsen: Kurtuluş, özgürlük

Abdürreşit: Doğruluğu öğreten Tanrı’nın kulu

Aydınalp: Aydınlık ve yiğit

Apa: Büyük kız kardeş, abla

Akbel: Ak, beyaz, bir dağın iki tepesi arasında geçit veren çukurca yer 

Aziz: Onur sahibi yüce, saygıdeğer, manevi gücü çok üstün

Abrek: Yaşadığı toplumun düzenine karşı gelen, savaşçı

Ağaner: Akanyıldız gibi güzel er, akaner

Abdürrahman: Rahmet sahibi olan Tanrı’nın kulu

Aclan: Yerinde duramayan, aceleci

Alpayer: Güçlü ve delikanlı olan

Aksay: Ak renkte yassı taş, boz renkli kayalık yer

Abad: Şen, bayındır, sonsuz gelecek zamanlar

Adısoylu: İsminin çok elit olduğu anlamında

Alasay: Kişiliğiyle çevresinde saygı uyandıran

Abdülkadir: Kudretli ve güçlü olan, Allah’ın kulu

Alican: Yüce olan can

Aydoğmuş: Ay gibi doğmuş, ay kadar güzel olan

Akgil: Soyu temiz olan

Adınamlı: İsmiyle ünlü olan

Afer: Çok beyaz, bembeyaz

Akyurt: İyi ve güzel bir vatan

Aldemir: Ateşte ısıtılıp kırmızı hale getirilen demir Al-Demir

Acarer: Güçlü, becerikli, gözü pek kimse

Adilhan: Doğruluğun, hakkın hükümdarı

Altuner: Çok değerli kimse, altın yiğit

Aköz: Özü ak, temiz

Ayaz: Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve Ay ışıklı gecede çıkan soğuk

Alkım: Gökkuşağı

Alatürk: Çok renkli bir kişiliğe sahip olan

Akgündüz: Aydınlık gündüz

Akhan: Ak soylu han

Aykan: Kanı ay gibi parlak ve temiz

Arda: Asa, işaret için dikilen değnek ardıl, sonra gelen, halife

Akant: Temiz, dürüst, sözünün eri

Akbey: Temiz ve güvenilir kişi

Aysar: Ayın etkisiyle huyu değişen kimse

Aypars: Ay gibi güzel ve pars gibi yırtıcı

Arafat: Mekke'de bir tepenin adı

Aren: Kum tanesi

Atasevin: Atalarınla sevin

Aktemür: Beyaz demir

Abat: Şen, rahat, mutlu olmuş

Adalır: Adlanır, ad alır, bilinir

Abdülvahit: Üstün olan Tanrı’nın kulu

Ahmet: Övgüye değer

Ağa: Ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan Varlıklı kimse

Akel: Güvenilir kişi anlamındadır bunun yanında doğru, dürüst işler yapan kişi

Altaner: Kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak

Alpat: Yiğit al

Alpsü: Yiğit asker, yiğit subay, yiğit er

Ayata: Eski Türklerin inanışına göre gökyüzünün ikinci katında oturan tanrı, Ay tanrısı

Ağakan: Ağa soyundan gelme

Altan: Altın

Alinur: Işık saçan yüce kişi

Alpertunga: Bir Türk destanı kahramanı

Aslaner: Yiğit erkek, yiğit kimse, aslan gibi kimse

Alpkan: Yiğit, yiğit kanlı, soyca yiğit olan

Aykutalp: Uğurlu, cesaretli

Ağahan: Ağaların ağası

Alaatin: Dini yükseltmek, yüceltmek için çalışan

Ayyüce: Yücelerdeki Ay

Akçal: Ak renge yakın, beyaza yakın beyaza çalan

Adalan: Adı bilinen, tanınan, iyi ünü olan

Ataberk: Selçuklu Devleti’nde şehzadelerin terbiyesiyle vazifeli şahıs, lala

Akay: Dolunay, ayın ondördü

Aram: Sakin, huzurlu

Açıkel: Cömert insan

Algün: Kızıl gün, al renkli Güneş

Abdülmecit: Şan ve şeref sahibi Tanrı’nın kulu

Alim: Bilen bilgili, çok okumuş kişi manasındadır

Akalın: Temiz alın, açık alın, ak alın

Alpman: Yiğit kimse

Arığ: Arı, temiz, saf, katışıksız, eti yağı erimiş, arık zayıf

Artanç: ince ruhlu, duyarlı, sanatkar

Ay Timur: Ay gibi ışıltılı ve demir gibi sağlam

Aslanhan: Aslanların aslanı

Aliş: Ali adının sevecenlik verilmiş biçimi

Anter: Arap edebiyatında kahraman

Alpçetin: Yiğit ve çetin kişi

Akıman: Eli açık, yiğit, yiğit kimse

Ahi: Dost canlısı, erkek kardeş, eli açık, cömert

Argüder: Erdemlilik peşinde olan

Akönder: Güvenilir lider

Asil: Yüksek duygularla hareket eden kişi, soyu sopu belli, sağlam soylu kişi demektir

Akbilge: Bilge, temiz bilge

Abdülcabbar: Zorlayıcı güce sahip olan Tanrı’nın kulu

Atay: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü

Akartürk: Akıp giden Türk

Akburçak: Bir metre boyu olabilen bir burçak türü

Akdağ: Ak renkli dağ, kar kaplı dağ

Akad: Soyluluk, onurlu bir kişiliğe sahip olmak

Adalettin-Adaleddin: Dinin adaleti

Aşık: Bir kimseye veya bir şeye karşı aşırı sevgi ve bağlılık duyan, vurgun, tutkun kimse

Adıyahşi: İsmi güzel anlamında

Abdülhalik: Yaratan Tanrı’nın kulu

Akdur: Akıp git ve dur, akıp dur

Arca: Çam ağacı, temiz

Akmaner: Lekesiz yiğit, ak alınlı kimse

Akköz: Ak renkte göz, ak kor

Akyüz: Dürüstlüğü yüzüne vurmuş olan kişi

Akagündüz: Asıl adı Enis Avni olan bir yazarımızın takma adı

Asaf: Vezir, Erdem, ileri görüşlülük, yönetimde başarı, vezirlere verilen ünvanlardan biri

Altmay: Altın gibi değerli ve ay gibi ışıklı

Abdüssamed-Abdüssamet: Kimseye ve hiçbir şeye ihtiyacı olmayan,  Allah’ın kulu, kimseye hiçbir şeye muhtaç olmayan

Araz: İşaret, alamet

Azim: Bir şeyler yapmak için kararlı kişi, azmeden, azimli

Aksan: Temiz, lekesiz ün

Arıer: Temiz er, katışıksız, er, temiz kimse

Azametdin: Dinin yüceliği

Aktekin: Parlak, görkemli, temiz huylu

Aliyan: Nusaybin, cizre arasında yaşayan

Ay Temiz: Ay gibi berrak ve temiz olan

Aytekin: Ay gibi parlak ve biricik, çok değerli

Andak: Ak ant, temiz yemin, diken, sellerin oyduğu yar

Amber: Güzel koku, güzellerin saçı

Aytok: Ay gibi güzel ve tok

Alçın: Kırmızıya çalan küçük bir kuş

Abdülvahip: Üstün olan Tanrı’nın kulu

Aksal: Birçok kalın direğin yan yana bağlanmasıyla yapılan, düz ve korkuluksuz, dfeniz ya da ırmak taşıtı

Aykut: Ay gibi uğurlu

Abdülbasir: Her şeyi görüp gözeten ve gizliliğin kendisi için söz konusu olmadığı, Allah’ın kulu, her şeyi görüp anlayan

Altemur: Kırmızı demir

Ayaydın: Çok aydınlık, ay gibi aydınlık, ay ışığı

Akarsoy: Soyun devam etmesi

Aşkan: Renk, beniz

Abay: Hüner, beceri

Ardıl: Arkadan gelen, sonra gelen, öncekinden sonra, ardından gelen

Acartürk: Yiğit Türk, güçlü Türk, gözüpek Türk

Atagün: Büyüklerin günü

Arıbaş: Temiz kimse, çalışkan kimse, arı gibi çalışan baş

Atilla: Hunların “Tanrının Kırbacı” denilen büyük hükümdarı

Akdal: Beyaz dal

Aydoğdu: Ay gibi doğmuş olan, ay gibi doğan

Alparslan: Korkusuz, yiğit, soylu, aslan gibi anlamında

Alpyürek: Yüreğinde yiğitlik, bulunan

Abdürrezzak: Bütün mahlûkların rızkını veren

Akyiğit: Temiz ve güvenilir kişi

Aşkıner: Üstün er, üstün kimse

Ataner: Senin atan er kişidir, yiğittir

Adaş: Adları eş olanlar, aynı adı taşıyanlardan her biri, kardeş, edinilmiş olan, arkadaş

Aladoğan: Bir kuş türü

Atlan: Ata bin, at sahibi ol

Anlı: Namı yürümüş olan

Atlığ: Namlı, şöhretli

Aysal: Ayla ilişkili, ay gibi

Acuner: Dünya eri, dünya yiğidi

Arman: İstek, amaç, dürüst, temiz insan, arı insan

Aktün: Aydınlık gece, ışıklı gece

Abdullah: Allah’ın kulu

Abide: Anıt önemli ve değerli yapıt anlamındadır

Aytemur: Ay gibi güzel ve demir gibi sağlam

Arcan: Temiz saf, namuslu

Akbora: Ak yel, ak fırtına

Abdürreşit-Abdürreşid: Reşid’in kulu, doğru yolu gösteren

Atasoy: Ata soyu, atadan

Asrın: Bu asıra ait, bu devire uygun

Azad: Bağımsız olan

Adıvar: Adı yok değil adsız değil, adlandırılmış

Artun: Kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı

Ares: Mitolojide geçen savaş tanrısı

Ağarantan: Sabahın erken vakti, tan vakti

Arma: Yelken takımı, halat, ip, seren, bir devletin, bir hanedanın veya bir şehrin sembolü olarak kabul edilen şey

Akgiray: Temiz ve yaraşır

Aşir: Samimi dost, arkadaş

Akbay: Namuslu ve varsıl, Mısır Türk Kölemenlerinden bir kişi

Alpartun: Yiğit ve onurlu

Aydolun: Dolunay gibi

Aksun: Temizlik, dürüstlük, veren

Ager: Temiz, doğru kimse

Akbatu: Yiğit erkek

Abdüleelal: Tanrı’nın kulu

Arıman: Dürüst ve temiz kişi

Arif: Bilen, bilgili

Alsan: Yiğitlik şanı

Atakurt: Kurt soyundan gelen

Arslaner: Aslaner

Azat: Özgür, kimseye bağlı olmayan

Ağar: Sadık kişi

Adni: Cennetlik insan

Abdülalim: Herşeyi bilen Tanrı’nın kulu

Altar: Tapınaklarda üzerinde dini törenler yapılan taş, masa

Arısal: Arı gibi çalışkan

Atlas: Üstü ipek, altı pamuk kumaş, büyük harita

Asur: Mezopotamya’da bir devlet ve bu devletin halkı

Ataman: Kazak lideri

Akmeriç: Duru akan Meriç

Arısoy: Temiz soy, soyu temiz kimse

Akman: Temiz, beyaz, güzel insan

Alatay: Karışık renkli tay

Ağabay: Ağa ve çok varsıl kimse

Akınsoy: Savaşçı soyu

Aga: Haber, bilgili kişi, bilen

Akalp: Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse

Altunç: Kızıl tunç

Arat: Yürekli cesur

Alptuğ: Yiğit tuğu, yiğitlik simgesi

Arıç: Dirlik, düzenlik, barış

Akkaya: Beyaz kaya

Acaröz: Özü güçlü, yiğit kimse

Alpagut: Mal mülk sahibi, çiftlik sahibi, kurt seçkin yiğit

Abdüşşahid: Görünen ve görünmeyen, eşyanın hepsini görücü ve tasarruf edici olan ve her şeyi müşahade altında bulunduran

Artuç: Ucuna sivri demir eklenmiş mızrak

Arya: Operalarda solistlerden birinin orkestra eşliğinde söylediği, genellikle kendi içinde bütünlüğü olan parça

Aktimur: Dövme demir, akdemir

Aydınbay: Saygın ve de bilgili olan kimse

Aydar: Perçem, Manas destanındaki kahraman

Altınöz: Özü altın gibi olan kimse

Arabul: Arabuluculuk yap, iki yanın arasını bul, ara ve bul

Artam: iyilikçilik, doğruluk, erdem

Ala: Karışık renkli, çok renkli, alaca, kekliğin boynundaki siyah halka

Akter: Beyaz ter

Atım: Atılan bir şeyin gidebildiği uzaklık

Algan: Fetihler yapan

Aytunç: Ay gibi güzel ve tunç gibi sağlam

Aran: Sıcak yer, ova, ılımlı yer, at ahırı

Artaç: Utanma duygusunu baş tacı eden

Akalan: Ak alan, ak meydan, beyaz alan

Anıt: Abide

Atasöz: Büyük sözü dinleyen

Acarbay: Zengin, kuvvetli

Ayçetin: Ay kadar güzel ve çetin

Adsay: Moğol kağanlarından biri

Abdülbedi: Allah’ın isimlerinden

Akçınar: Bir çınar türü

Arol: Arı ol, çalışkan ol

Akdoğdu: Tertemiz doğan

Ardakan: Arda nehri civarındakilerin soyu

Aybar: İnsanda saygı uyandıran görünüş, görkem

Akimaş: Şelale

Akbal: Beyaz, temiz, bal gibi

Ammar: İlk Müslüman olanlardan

Akkurt: Beyaz renkli kurt

Algın: Sevdalı, tutkun, vurgun, âşık, güçlü, dolgun, keskin, iyi, güzel

Abir: Güzel kokan, mis, güzel koku

Ada: Deniz veya göl suları ile çevrilmiş küçük kara parçası

Adıgün: Adı aydınlık, gün gibi olan

Aborkar: Tutumlu, tutumlu davranan

Arukan: Soylu kan, temiz kan, arı kan

Amil: Faal olan

Abuzer: Altın suyu, altın suyu misali parlak ve görkemli

Acabey: Güçlü kuvvetli kişi

Apan: Aniden

Asıl: Başlıca, başta gelen, bir şeyin kendisi, başkası değil, kök, köken, gerçeklik

Adsoy: İsmi soyunu ifade ediyor anlamında

Aydınel: Aydınlık yer, ışıklı yer

Aktay: Beyaz renkli at

Andarkan: Ateşin efendisi, eski Kırgızlarda bir bitki tanrıçası

Arkış: Haberci, kervan

Aytaç: Başında ay gibi ışıklı taç bulunan

Atakul: Ataya kul, ataya kul olan, ata kulu, lala

Arıkut: Temiz ve kutlu

Akı: Yiğit, ağa, kardeş, eli açık

Avni: Yardım etmek, yardımda bulunmak, yardımla ilgili

Alpagu/Alpagut: Tek başına düşmanla savaşan kahraman, Eski Türklerde kurda verilen bir ad

Adlığ: Adı var, adı sanı bilinen, tanınmış ünlü

Abdülgafur: Bağışlayan, acıyan Tanrı’nın kulu

Açıkgün: Güneşli gün, bulutsuz gün

Alakoç: Kürkü karışık renkli olan koç

Akyürek: Yüreği temiz olan, içten yürekli

Akkerman: Yüksek burçları olan kale

Aydınyol: Doğruyol

Aybora: Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, ay ve fırtına

Aytün: Aylı gece

Aytunca: Ay gibi güzel ve Tunca Irmağı gibi görkemli

Akpolat: Temiz, güçlü kuvvetli kişi

Akan: Akıp gitmekte olan

Akıl: Zeka

Atadan: Atalardan sürüp gelen, ataç

Arpınar: Su gibi temiz

Akarca: Akıp giden su, akan su, akarsu

Akyol: Dürüstlüğün yolu

Alkun: El gün, herkes

Aykurt: Üzerine ay ışıltısı düşmüş kurt

Arkun: Yavaş, geri kalan

Adısanlı: İsmiyle ünlü olan

Adıcan: Adı ile sevilen, adı sevgili olan

Ayet: Kuran surelerindeki cümlelerin her biri

Aşar: Aşıp gider, öte yana geçer

Alphan: Yiğit han

Alacan: Renkli kişiliği olan

Alışık: Kırmızı renkli ışık

Abdulhamit: Hamdolunmuş, övülmüş, bütün varlığın dili ile övülmüş

Arıtan: Temiz bir duruma getiren, temizleyen

Akkan: Soyu temiz insan

Arjin: Yaşam ateşi, yiğit

Akdemir: Demir gibi güçlü

Alpan: Etrüsk mitolojisinde bir tanrıça, aşk tanrıçası, yeraltı tanrısı

Arısan: Adı, sanı temiz kimse

Anapa: Temel, esas, köken

Adalı: Ada halkından olan kimse

Abdülhakim: Her şeyi bilen Tanrı’nın kulu

Aybay: Ay kadar güzel ve zengin

Ataker: Atılgan yiğit, atılgan ve yiğit

Ahıska: Gürcistan’da bir kent

Atalay/ Atılay: Kolaylıkla ileri atılabilen, cesur kimse

Azmi: Kemikli, kemikle ilgili, azim sahibi

Akdiken: Gövemeriği ya da geyik dikeni de denilen bir bitki

Aral: Büyük bir göl

Ahmed: Çok, en çok övülmüş, methedilmiş kimse 

Alpdemir: Yiğit ve demir gibi

Ayanç: Saygı

Ataseven: Atasını, babasını seven

Akşın: Teni ve kılları ak renkli kimse

Artunç: Arı tunç, katışıksız tunç

Aduşan: Ateş, alev

Abdülvahap: Eli açık Tanrı’nın kulu

Atabek: Selçuklu döneminde şehzadeleri eğiten kimse

Abdülferit: Üstün olan Tanrı’nın kulu

Akkın: Arzulu, aşık

Adal: Adın yayılsın, ün kazan” manasında

Altınkaya: Altın gibi parıldayan kaya

Aslan: Gürbüz, cesur, yiğit adam

Avunç: Teselli, avunma

Amade: Hazır, istenen, dilek

Akdoğmuş: Akça pakça doğmuş, beyaz tenli doğmuş

Ahlas: Saf, halis, karışımsız , iyi yürekli, temiz kimse

Apaydın: Işıklar içinde, çok aydınlık

Aygün: Ay gibi parlak ve ışıklı güzel gün

Alperen: Yiğit ve ermiş kişi

Andıç: Anılar, armağan, hediye

Aybala: Ay gibi çocuk, Ay gibi parlak ve güzel çocuk

Attila: Hun imparatoru

Ayvaz: Koca, eş güzel, yakışıklı

Aysoy: Aydınlık soydan gelen

Atak: Atılgan yiğit, yürekli

Akal: Akal

Afif: Temiz, namuslu

Abdulrezzak: Yukarıdan gelen ilk kullardan biri

Abdülehad: Şeriki ve ortağı bulunmayan, tek olan

Aktaş: Beyaz taş, kireçtaşı

Arguç: Gururlu

Akünal: Temiz ün sahibi olan

Aytek: Ay gibi

Azem: Arkadaş dost

Arıtaş: Temiz taş

Abdülaziz: En yüce, en değerli olan

Aykın: Işıltılı kın

Afra: Beyaz toprak , Ayın 1. gecesi

Akçalı: Para ile ilgili, parası olan zengin

Akdoğ: Doğ ve ak git

Abdülbaki: Her zaman var olan Allah ın kulu Sonsuz, ebedi

Atasever: Atalarını seven kimse

Alakurt: Derisi karışık renkli olan kurt

Aydınbey: Saygın ve de bilgili olan kimse, bilge kişi

Arıcan: Temiz kimse

Akboy: Temiz ve güvenilir bir soydan gelen

Arıel: Dürüst, temiz kimse, temiz elli

Atılgan: Güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak daima ileriye atılan, girişken, tez canlı

Alpkartal: Yiğit kartal

Acar: Becerikli, atılgan, ele avuca sığmaz

Ağababa: Bir yerde sözü geçen ve ileri gelen kimse

Acarkan: Atılgan, güçlü, kuvvetli

Algur: Sakinlik, sessizlik

Abdülevvel: Her şeyin evveli, ilk olan, varlığının başlangıcı bulunmayan

Abakan/Abakay: Bir Türk boyunun adı

Alhan: Al renkli prens

Agra: Çok sevimli, çok yakışıklı

Aldoğan: Bir tür doğan

Abıd: Dindar, sofu, din kurallarına bağlı

Agid: Yiğit, güçlü, yürekli

Aşkın: Ölçüyü kaçırmış olan, coşkun , Muadillerinden yeğ, üstün , gazla

Alpermiş: Yiğit ve ermiş kişi

Akabay: Varlıklı kimse, ağa

Akçay: Duru çay, ak su

Ataöv: Atalar seni övsün

Abdülcebbar: Cebredici, zorlayıcı, kuvvet ve kudret sahibi 

Altınhan: Çok değerli kahraman

Argüden: Erdemlilik peşinde olan

Aligir: Yandaş, taraftar

Akdoğan: Kıvrık ve kısa gagalı, yırtıcı bir kuş

Asan: Rahat

Atıf: Eğilimli, birine şefkatle eğilen, sevgi duya,  Bir şeye yönlendirilen

Akdeniz: Ülkemizin güneyindeki deniz

Atalay: Kolaylıkla ileri atılabilen, cesur kimse

Aver: Sert ve dik bakışlı kişi

Altınbaran: Altın gibi kıymetli

Allahverdi: Allah’ın inayetiyle anlamında

Aymutlu: Ay gibi güzel ve mutlu

Adamış: Adak yapmış olan kimse

Aril: Temizlenmek, tohum zarı

Atlıhan: Atlı yönetici

Agâh: Bilgili, uyanık

Anı: Yaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, bir olguyu anımsatan şey, hatıra

Adnan: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan kişidir Bir yere yerleşip ikamet eden kişi manasındadır ayrıca

Akabey: Varlıklı kimse, ağa ve bey

Aktürk: Beyaz, temiz Türk

Abdülezel: Ezelden beri var olan varlığı için başlangıç söz konusu olmayan Allah ın kulu Ezelden beri var olan

Avar: Orta Avrupa’da yaşamış bir Türk boyu

Akil: Akıllı, Rüştünü kanıtlama konumuna gelmiş, yaptıklarının farkında olan

Akbatur: Namuslu ve yiğit

Atabey: Selçuklularda şehzadeleri eğitmekle görevli kişilere verilen ünvan

Aksungur: Atmacaya benzeyen bir kuş, akdoğan

Abbas: Sert, çatık kaşlı kimse

Aybek: Hindistan komutanı

Asutay: Yaramaz, huysuz tay, yaramaz çocuk

Adın: El, kimse

Altuna: Kızıl renkli Tuna

Akburç: Ak renkli kale burcu

Aktunç: Beyaz tunç

Agah: Bilgili, uyanık

Alpsoy: Soyca yiğit olan

Aktuğ: Değerli, önemli

Acunseven: Evreni seven, dünyayı seven

Akınalp: Akın eden yiğit Yiğit

Akar: Akmak eylemini yapar

Akçasu: Duru su, ak su

Arış: Kağnı otu

Ant: Yemin, söz verme

Asar: Vezir, nazır, bakan

Akduman: Beyaz duman

Akıalp: Eli açık, yiğit, yiğitler yiğidi

Arzık: Dine çok bağlı kimse, uysal, iyi huylu

Akın: Her engeli aşan, güçlüklerden yılmayan, hızlı hareket kabiliyetine sahip

Atlı: Atı olan, iyi bir adı bulunan, ünlü, tanınmış, adlı

Ata: Soy

Akbek: Namuslu ve varsıl

Abdülberr: Berr in kulu Cömert

Akarçay: Akıp giden su, akıp giden çay

Alpergin: Yiğit ve ergin, yiğit ve olgun

Aydemir: Demir kadar sert kimse manasındadır

Altınsoy: Değerli bir soydan gelen

Acaralp: Yiğit, becerikli, cesur kişi

Ansıma: Hatırlanmayı beklemek

Aktolga: Ak kargı

Arhan: Temiz han, temiz yönetici, yiğit han

Alparslan/Alpaslan: Kahramanlar kahramanı

Arbaş: Mavi gözlü ve sarı saçlı erkek, yaramaz

Alvin: Soylu arkadaş

Acarbey: Güçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse

Asal: Bir şeyde öğe olan, temel

Alpaslan: Aslan gib yiğit

Aloz: Haşin kimse

Andaç: Ajanda, hatırlatıcı , Anılar, hatıralar

Akbaşak: İnce sık yapraklı, beyaz çiçekli bir bitki

Akdil: İyi, güzel konuşan

Arıt: Arınmasını sağla, temiz bir duruma getir, arılaştır

Aytuğ: Mızrağın ucuna yapılmış ayın üstüne yapılan tüy

Aypolat: Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam

Asri: Modern

Abdüssemi: Her şeyi işiten, duyan Allah´ın kulu Her şeyden arınmış olarak bütün sesleri, sözleri ve kelimeleri işitip ayırt eden yüce Allah’ın kulu

Abdülcelil: Büyük, ulu, yüce Allah ın kulu Celil, Allah ın isimlerindendir

Aliyar: Yar, dost, sevgili anlamlarını taşır Bunun yanında birleşik isimdir

Abdülgani: Zengin ve eli açık Tanrı’nın kulu

 

B Harfi

Behlül: Hayır sahibi, daima gülen

Bağatur: Yiğit, kahraman, batur, alp, bahadır

Bora: Şiddetli rüzgar

Batuhan: Altınordu devletinin kurucusu

Baysungur: Şahin türüden yırtıcı bir kuş, Timur’un torunu

Bağış: Bağışlanmış olan şey, (mecaz olarak) Tanrı’nın bağışladığı kimse

Balkır: Işıl ışıl parıldar, ışık saçar

Bedi: Yoktan var eden, güzel, güzellik

Birant: Tek yemin özelliği olan yemin

Başdoğan: İlk doğan

Berk: Sağlam, kuvvetli, katı, sen

Boysan: Uzun boylu, yakışıklı

Bircan: Tek, eşsiz

Bayrı: Çok eskiden bu yana var olan, Gazne Hükümdarı Alptekin’in yerine geçen kimsenin adı

Batıbek: Batı beyi

Baytaş: Bir beye hizmet eden kimse

Behzad: Soyu temiz

Baranalp: Güçlü yiğit

Barkın: Görmek, gezmek ereğiyle yolculuklar yapan kimse, gezgin

Barın: Bütün, tüm güç, kuvvet

Baydoğan: Çok zengin doğmuş olan kimse, varsıl doğan

Bahattin: Dinin değerlisi, güzelliği

Baturalp: Yürekli yiğit, yiğitler yiğidi

Bilgin: Alim, bilgili kişi

Baki: Allah’ın isimlerinden, varlığının sonu olmayan

Bayram: Neşe ve sevinçli gün, dini veya milli kutlama yapılan günler

Bedri: İçi altın dolu kese

Balkan: Sık ormanlık, sıradağlar

Besim: Güleryüzlü, güleç

Başkal: Her zaman baş kalasın

Barış: Sulh, dinginlik, savaştan sonra tarafların uzlaşması

Balaban: Çocuk bekçisi, iri yapılı gürbüz insan

Binali: Ali’nin oğlu

Başat: Hepsinden üstün, benzerlerinden üstün, gemen, en başta gelen

Batur: Alp, yiğit, yürekli, bahadır

Barbaros: Kızıl sakal, büyük Türk denizcisi Barbaros Hayrettin Paşa’nın Avrupalılarca verilmiş lakabı

Baytüzün: Varlıklı ve adaletli

Bayduralp: Zengin ve ölümsüz yiğit

Bumin: Göktürk hakanı

Batuğhan: Güçlü han, yiğit, yönetici

Bektaş: Akran, eşit derecede olan

Burhan: Delil, ispat

Bedir: Dolunay

Bahaddin: Dinin değerlisi, güzelliği

Beycan: Candan, içten bey

Baykurt: Malı mülkü çok olan kurt, zengin ve kurt gibi olan

Batuğ: Güçlü, yiğit, alp, güneşin battığı yön, batı

Barlas: İyi savaşan, savaşçı yiğit

Battal: Hantal, çok büyük yürekli, cesur

Bayar: Ulu, yüce, yüksek, büyük

Bars: Kaplan benzeri yırtıcı hayvan

Bayülken: Eski Türk inanışına göre göğün on altıncı katında oturan barış

Boğaç: Bir Dede Korkut Kahramanı

Batıray: Yiğit ay, hem yiğit hem ay gibi

Baykutay: Zengin, kutlu ve ay gibi güzel kimse

Bartu: En eski Türk hanlarından birinin adı

Balkı: Şimşek, ışık, parlayış, çok güzel

Barak: Çok akıllı kimse

Baransel: Güçle ilgili, güçlü sel

Berksu: Kama, hançer

Batu: Güçlü, yiğit, alp, güneşin battığı yön

Bartunç: Güçlü tunç

Bahir: Deniz-belli, açık-ışıklı, parlak

Baykam: Sağaltman, sağlığa kavuşturan kimse

Berke: Altınordu hükümdarı, kamçı

Baysu: Varlıklı ve su gibi değerli

Batırhan: Yiğit han

Bayduhan: Kutluk devleti şehzadelerinden

Başhan: Hanların başı

Baybars: Eskiden Türklerin besledikleri bir tür küçük kaplan; çok zengin ve kaplan gibi yiğit Türk Memlük İmparatorluğu’nun dördüncü sultanının adı

Baturay: Hem yiğit hem ay gibi olan

Behçet: Sevinç, güler yüzlülük, şirinlik

Baysal: Kavgası dövüşü olmayan ortamın hali, dirlik düzenlik bolluk durumu

Baykal: Yaban atı, Moğolistan’da büyük bir göl, deniz

Baycan: Zengin

Barçın: Süslü ipekli kumaş

Burak: HZ Muhammed’in miraç gecesi bindiği efsanevi at

Başer: Başta gelen kimse, başta gelen er

Bekir: Sabahları erken kalkmayı alışkanlık edinmiş kimse, yeni doğmuş

Bilge: Derin bilgi sahibi

Baykara: Doğan türünden yırtıcı bir kuş

Bayru: Çok eskiden bu yana var olan, Gazne Hükümdarı Alptekin’in yerine geçen kimsenin adı

Bedreddin: Dinin ışığı, din bilgesi

Beyhan: Uygur Hanlarından

Baydu: Hülagü’nun torunu, ilhanlı hükümdarı

Burhaneddin: Dinin delili

Berkay: Ay gibi güçlü

Behiç: Şen, güler yüzlü

Bilal: Su gibi ıslatan, ıslaklık

Baykut: Zengin ve uğurlu kimse

Baybora: Hem zengin hem fırtına gibi

Başeğmez: Güçlü, baş eğmeyen, yenilmez

Behram: Merih yıldızı

Baran: Yağmur seli

Birol: Tek, bir ol

Bayhan: Zengin han

Bahtiyar: Talihli, mutlu

Boran: Şiddetli rüzgar ve arkasından gelen şiddetli yağmur

Baysan: Varlıklı ve ünlü

Bünyamin: Yakup peygamberin en küçük oğlu

Başay: İlk ay

Bayman: Zengin kimse

Berkan: Parlama, kıvırcık kuzu postu

Başkan: Baş olan kimse, bir topluluğun başı, önder

Barkan: Çölde oluşan küçük kum kitlesi

Başkut: Uğurlu kimse

Basri: Görme ile ilgili

Buğra: Erkek deve

Bilgehan: Göktürk hakanı

Baydur: Zengin ve ölümsüz olan

Batı: Güneş’in battığı yön

Baykan: Soylu kimse, zengin ve soylu

Bahri: Denizle ilgili, denizci

Buhari: Buharalı

Baygüç: Zengin ve güçlü

Badi: Rüzgara veya havaya ait, geçici

Başbay: Çok varsıl kimse, baş zengin

Barışkan: Barışsever, barış düşkünü

Berkant: Bozulmaz yemin

Bahadır: Cesur, yiğit

Bülent: Yüce, yüksek

Baler: Bal gibi tatlı kimse, bal gibi erkek, yiğit

Bedirhan: İleri görüşlü lider

Baydar: İlhanlı devleti komutanlarından

Baytekin: Zengin ve biricik, varlıklı şehzade

Beşir: Müjdeci, güler yüzlü, güleç

Babür: Türkistan’da yaşayan bir tür kaplan, Büyük Moğol Devleti’ni kuran hükümdarın adı

Balamir: Gürbüz iri yapılı

Başaran: Yapacağı işte başarıya ulaşan, işi gereken biçimde bitiren ereğine ulaşan

Burç: Kale, hisar çıkıntısı, güneş sisteminin on iki bölümünden biri, sarp yamaç

Başar: Gereken biçimde bitir, yapacağın işte başarıya ulaş

Batıhan: Batı’nın hanı, hükümdarı

 

C Harfi

Cevdet: Olgunluk, büyüklük, kusursuzluk

Celayir: Moğolların kollarından birinin adı

Cenan: Yürek, gönül

Coşar: Heyecanlı

Cevahir: Mücevher, değerli süs taşı

Candemir: Canı demir gibi sağlam, demir gibi kimse, demir canlı

Coşku: Heyecan ve hayranlık

Cansen: Yaşam sensin, can sensin

Cemalettin: Dinin güzelliği

Canalp: Can yiğit

Cevher: Bir şeyin özü, esası, enerji, mücevher, değerli taş

Celasun: Gürbüz, yiğit, bahadır, genç yiğit

Cenk: Savaş

Coşkuner: Kabına sığmayan kimse, coşkun yiğit, coşkun erkek

Cuma: Haftanın beşinci günü

Celil: Büyük, yüce

Cabbar: Kuvvet, kudret sahibi becerikli

Ceyhun: Orta Asya’da bir akarsu, Tevrat’a göre Cennet’in dört nehrinden biri

Canol: Yaşamım ol, canım ol, bana can ol

Canel: Dostluk eli

Cem: Hükümdar, toplanma, bir araya gelme

Coşkunsu: Taşmış olan akarsu

Cüneyt: Küçük asker, Çağan bayram, şenlik

Candaş: Can yoldaşı, arkadaş, dost, sevgili

Cahit: Çaba gösteren, çalışkan

Cemil: Güzel, yakışıklı erkek, iyilikle anma

Cihangir: Dünyaya egemen olan

Cemre: Ateş, kor, suda, havada, toprakta oluştuğuna inanılan sıcaklık

Cemal: Güzel yüz, yüz güzelliği

Cumhur: Halk, topluluk

Cihan: Evren, alem

Coşkun: Coşmuş olan, kabına sığmayan

Canöz: Kişinin kendi öz canı, öz can

Cevat: Cömert, eli açık

Cansunar: Yaşam verir diriltir

Canay: Ay gibi güzel kimse

Candeğer: Uğrunda ölmeye değer

Cengizhan: Moğol imparatorluğunu kuran hükümdar

Ceyhan: Su gibi akan ve çevresini mutlu eden iyilik, güzellik, bir nehrimiz

Cankut: Mutlu, talihli, talih, şans

Caner: İçten, sevimli, yürekten sevilecek kimse

Cengiz: Güçlü, gözü pek, Moğol İmparatorluğu’nun kurucusu Türk Hanı

Canpolat: Canı polat gibi sağlam, canlı, çelik gibi kimse

Canber: Sert kişi, sağlam kişi, canı sağlam

Cenap: Şeref, onur

Candan: İçten, samimi

Canal: Can alıcı, (mecaz olarak) yiğit ol, canlar yak

Cansu: Yaşam veren su, can suyu

Candoğan: Cana doğan

Civan: Taze, delikanlı

Cafer: Küçük akarsu

Cezmi: Kararlı

Canberk: Güçlü, sağlam

Cansunay: Yaşam sun ve ay gibi güzel ol

Cihat: Din uğruna savaşma

Cömert: Pinti olmayan, eli açık, gönlü yüce

Cumali: Cuma günü doğan

Cangür: Yaşam dolu, canlı

Coşkunay: Kabına sığmayan ve ay gibi güzel olan

Celalettin: Dinin yüceliği, büyüklüğü

Cansun: Yaşam sun, canlılık ver

Can: İnsanın varlığı, güç, içten, sevimli, şirin, ruh

Cavit: Sonsuz, ebedi

Cantekin: Tek, eşsiz can

Celal: Büyüklük, yücelik, öfke, kızgınlık

 

Ç Harfi

Çağıl: Çağ ile ilgili, çakıl

Çağa: Küçük çocuk, yavru, küçük kuş yavrusu

Çağacan: Yeni bir çağ başlatan kimse, çağ açan

Çağakan: Çağ, yani zaman gibi akan

Çağan: Mutlu gün, bayram

Çağatay: Cengiz han’ın oğlu

Çağda: Çağın içinde

Çağdan: Çağın içinden

Çağdaş: Çağımızla ilgili, aynı çağda yaşayanlar

Çağhan: Çağma kendini kabul ettirmiş hükümdar

Çağın: Çakır gözlü, mavi hareli göz

Çetinalp: Zorlu ve yiğit, sert yiğit

Çetinel: Zorlu el, güçlü el

Çetiner: Sağlam ve güçlü kimse, çetin kimse

Çetinöz: Özü çetin kimse, çetin özlü

Çetinsoy: Kolayca yenilmeyen soyç

Çevik: Kolaylıkla, çabuklukla davranan, hareketleri hızlı, canlı

Çeviker: Hızlı yiğit

Çeviköz: Özü çevik olan, çevik kimse

Çevren: Gökyüzünün yerle birleşmiş gibi olduğu yer, göz erimi, ufuk

Çığır: Çığın açtığı iz, yol, yenilikçilik

Çınar: Uzun ömürlü, uzun boylu, kalın gövdeli bir ağaç türü. Dağhan eski türklerde dağ tanrısı

Çınay: Gerçek ay

Çıray: İnsan yüzü

Çoğaş: Isı ve ışık kaynağı olan gökcismi, güneş

Çokan: Dağın en yüce yeri doruk

Çoker: Çok yiğit

Çağlar: Şelale, çağlayan

Çağlayan: Bir akarsuyun yükseklerden köpürerek düştüğü yer, çavlan

Çağman: Çağdaş kimse, çağın insanı

Çağrı: Birini bir yere çağırma işi, çağırma, yırtıcı bir kuş

Çağrıbey: Selçuklu devleti’nin kurucularından

Çakır: Doğan ya da atmacaya benzeyen bir avcı kuş, ela gözlü kimse

Çakırbey: Alpaslan’ın babasının adı

Çakırer: Çakır kuşuna benzeyen kimse, ela gözlü kimse

Çapan: Tatar, ulak, postacı

Çavlan: Bir akarsuyun yüksekten köpürerek döküldüğü yer, çağlayan

Çavlı: Tanınmış, ünlü, selçukluların devlet adamlarından birkaçının adı

Çelebi: Bey, ağa, görgülü ve ince kimse

Çelik: Su verilip sertleştirilen demir, polat

Çeliker: Çelik gibi sağlam kimse

Çelikkan: Sağlam kan

Çeliköz: Özü çelik gibi sağlam olan kimse, çelik özlü

Çeri: Asker, yeniçeri

Çetin: İstenilen yola getirilmesi, elde edilmesi zor, güç olan, kolay olmayan, sert, sarp

 

D Harfi

Demirtürk: Demir gibi Türk

Dönmezer: İnandığını yapan kimse, inandığı yolda giden kimse, sözünde duran yiğit

Dost: Sevilen ve güvenilen yakın arkadaş, gönüldeş

Deniz: Yeryüzünün büyük bölümünü kaplayan çok geniş ve tuzlu su

Demirdelen: Demiri delebilecek güçte olan

Dilmen: Dil bilen kimse, dilci

Doğan: Küçük kuşlarla beslenen, ava alıştırılarak kuş avında kullanılan, akdoğan, çakırdoğan, aladoğan gibi türleri olan bir kuş, şahin

Denizman: Denizci, deniz adamı

Durukan: Temiz kan, saf kan

Dilmaç: Tercüman

Durusu: Bulanık olmayan su, katıksız su, saf su, berrak su, pırıl pırıl

Doğanalp: Şahin ve yiğit yiğit kimse

Demirol: Demir gibi güçlü ol

Dinçerk: Güçlü kuvvetli kişi

Doğrul: Herhangi bir yöne doğru yönlen, toparlan, dik duruma gel doğru ol

Doruk: En yüksek yer, zirve, üstün başarı

Dilaver: Yiğit, yürekli

Dinç: Sağlık durumu iyi, güçlü, gücü yerinde, canlı

Demirer: Demir gibi sağlam kimse, güçlü kimse

Dinçmen: Sağlam, güçlü, kimse, güçlü erkek

Dinçkaya: Güçlü kaya, kaya gibi sağlam güçlü

Denker: Uygun er

Doğu: Güneşin doğduğu yön

Duraner: Duran yiğit

Doğaner: Şahin gibi kimse, şahin gibi yiğit

Dinçtaş: Güçlü taş

Darcan: Sıkıntılı, sabırsız kimse, serçe büyüklüğünde boz renkli kuş

Duruöz: Temiz özlü kimse

Davut: Şairliği ve güzel sesiyle tanınmış israil peygamberi ve hükümdarı

Derman: İlaç, çare, güç, kuvvet

Demirel: Güçlü el

Durmuş: Uzun ömürlü olması istenen çocuk

Duyal: İçli, çabuk duygulanan, duyarlı, duygulu

Durul: Duru bir duruma gel, durulaş, berraklaş

Doğuş: Doğma, doğma biçimi, yaradılış

Dinçsel: Güçlü sel

Doğa: Kendiliğinden var olan, canlı, ve cansız nesnelerden oluşan, kendini sürekli olarak değiştiren varlığın tümü, tabiat

Dirican: Sağlıklı güçlü kimse

Dinçtürk: Sağlıklı, sağlam türk, güçlü türk

Derviş: Tarikata girmiş, onun kurallarına göre yaşayan, hoşgörülü, alçak gönüllü

Doğuhan: Doğunun hükümdarı

Durhan: Turhan

Dinçsan: Dinç ve ünlü

Demirtiken: Demir gibi sağlam biricik olan, demir şehzade

Deniztekin: Denzi şehzadesi

Dursun: Çok yasa, uzun ömürlü ol

Demirkıran: Güçlü kimse, babayiğit

Diren: Karşı koy, dayan, harmanda sapları yaymaya yarayan, uzun çatallı, ağaçtan yapılmış bir tarım aracı

Doğruol: Eğrilikten kaçın, haksızlık etme, içi dışı bir ol

Dengiz: Deniz

Dinçöz: Dinç kimse, dinç özlü, güçlü kimse

Dilhan: İçten, samimi söylenen

Durdu: Uzun ömürlü olması istenen çocuklara verilen ad

Doğruer: Yalan söylemeyen, haksızlık yapmayan kimse, içi dışı bir kimse

Dalince: Dal gibi ince yapılı

Denizalp: Denizler yiğidi

Devran: Talih, kader, dünya, zaman

Demirbilek: Sağlam bilekli, güçlü kimse

Denktaş: Yük yüklemeye yarayan, taş, denk taşı, aynı yaşta bulunan, yaşıt, akran, eşit özdeş

Dora: Doruk

Demirtuğ: Demirden yapılmış sorguç

Dalay: Deniz, dal gibi ince ay gibi güzel

Dinçay: Güçlü ve ay gibi

Devrimer: Devrimci, devrim yapan kimse, devrimin yiğidi

Durutekin: Temiz ve biricik, pırıl pırıl ve bir tane olan kimse, temiz şehzade

Demirgüç: Sağlam ve güçlü kimse

Demiröz: Özü demir gibi sağlam olan

Dalsar: Saldır ve sar, saldır ve kuşat

Doğukan: Doğulu, doğu soyundan

Dilercan: Dileyen can, dileyen kimse

Dalca: Dal gibi, dala benzer

Dayanç: Katlanma gücü, dayanma gücü, dayanış

Dalayer: Deniz yiğidi, dal gibi ince ve ay gibi güzel kimse

Duygun: Duygulanabilen, içli, duyarlı, duygulu

Dalım: Dal gibi güzel olanım

Dündar: Artçı asker, birliği koruyan asker

Dardoğan: Zamanını beklemeden doğan, sabırsız doğan

Demirbüken: Demiri bükebilecek denli yiğit kimse

Demircan: Demir gibi sağlam kimse

Denizer: Denizci, deniz eri, deniz adamı

Dönmez: İnandığını yapar, tuttuğu yolda gider, caymaz, vazgeçmez

Diler: Dileyen kimse, isteyen kimse

Değer: Üstün nitelik, üstün, yararlı nitelikleri olan, bir şeyin önemini belirten ölçü, eder, karşılık

Doğal: Olağan olarak ortaya çıkmış olan, doğaya uygun, yapay olmayan, yapmacıksız

Danişmend: Akıl danışılan, bir Selçuklu komutanı

Dağtekin: Dağ gibi ve biricik, dağ gibi şehzade, dağ prensi

Danyal: Milattan önce 700 yıllarında yaşamış bir israil peygamberi

Durguner: Sakin kimse

Dinçel: Dinç bir duruma gel, dinçleş, dinç el güçlü el

Durgun: Hareketli olmayan, sakin

Deren: Tırmık da denilen bir tarım aracı; ekini biçip toplayan, derleyen

Dalan: Dal gibi olan, dal gibi ince yapılı

Dirisoy: Güçlü soy, canlı soy

Demirtaş: Demir ve taş gibi kimse, güçlü kimse, demir gülle

Demirkan: Sağlam ve güçlü kan

Doğuer: Doğu yiğidi

Derinöz: Özü derin olan kimse, derin özlü

Demiryürek: Yürekli, yiğit, korkusuz, güçlü kimse

Dağaşan: Dağları aşıp giden, engel tanımayan

Doğruöz: İçi dışı bir kimse, özü doğru

Doruktekin: Yüce ve biricik, yüce şehzade

Dağhan: Oğuz Han’ın oğlu, eski Türk inanışına göre doğa tanrılarından

Durusan: Adı sanı temiz kimse

Duran: Ölmeyen, yaşayan, kalan, gitmeyen, devinmeyen

Derya: Büyük deniz, okyanus

Demirkaya: Demir ve kaya gibi sağlam kimse

Dinçalp: Güçlü yiğit, güçlü ve yiğit

Denizhan: Eski Türklerde deniz tanrısı

Durcan: Sen cansın, sevgilisin ve yaşamalısın

Dengizer: Denizci, deniz eri, deniz adamı

Doğangün: Doğmakta olan, doğan güneş

Dalbaşar: Saldır ve başarıya ulaş

Devlet: Bütün ulus

Daver: Doğru, hakkaniyetli hükümdar, yönetici

Durualp: Temiz ve yiğit kimse

Doğantan: Tan gibi doğmuş olan, yeni tan

Dinçkal: Her zaman sağlıklı ve güçlü kal

Demiray: Demir gibi sağlam ve ay gibi güzel

Direnç: Karşı koyan güç, dayanan güç

Devrim: Olumlu yönde değişiklik yaratan, kısa sürede gerçekleşen hareket

Dorukhan: Zirvenin hükümdarı

Dinçer: Güçlü er, güçlü kimse

Dumrul: Dede Korkut öykülerinde geçen bir ad

Durusel: Bulanık olmayan sel, berrak sel

Doğanay: Ayın ilk günlerinde ay, yeni ay

Demiralp: Demir gibi sağlam yiğit

Dalokay: Herkesin beğendiği, hoşa giden

Duysal: İçli, duyarlı, çabuk duygulanabilen, duygulu, duygu ile ilgili, duyusal

Demirhan: Yakut Türklerinden olan sular arasında tanrı sayılan ve dağ başlarında oturduğuna inanılan kutsal ruhlardan biri

Durusoy: Temiz soylu, saf kanlı

Dorukhan: Zirvenin hükümdarı

Demir: Kolay işlenen, dayanıklı bir maden

Dikmen: Koni biçiminde sivri tepe, dağların en yüksek yeri, doruk, dik, yerdeki orman, yayla, dikilerek oluşturulan ağaçlık, çam ve başka ağaçların gövdeleri, dik olan yer

 

E Harfi

Erenulu: Ermiş ve ulu kimse

Eryavuz: Çok sert yiğit, yavuz erkek

Enginer: Engin yiğit, engin er, engin kimse

Efecan / Afacan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı

Edebali: Osman Gazi’nin hocası Edeb ve Ali isimlerinin birleşimi

Efrahim: Hz Yusuf’un ikinci oğlu Orta Filistin’de yerleşen İsrail kabilesine verdiği ad

Eryaman: Her bakımdan alışılmışın üstünde olan yiğit

Ertunga: Yiğit, hükmeden

Ecemiş: Çok bilmiş

Ertay: Yiğit tay

Erhan: Yiğit hükümdar

Erdemir: Demir kadar güçlü

Ersev: Erkek ol ve sev, erken sev

Emirkan: Bir kavmin, bir şehrin başı

Eren: Erkek , olağanüstü sezgileriyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimse, deneyimli, akıllı kimseler, dost, hayırlı çocuk

Esentürk: Sağlıklı Türk

Eralan: Her anlamda yiğitliğini gösteren

Emcet: Onurlu

Ergil: Er ile ilgili

Ecebey: Saygın, yüce

Esiner: Sabah yeli gibi tatlı ve yiğit kimse, esin veren kimse

Edip: Edepli terbiyeli, edebiyatla ilgilenen kişi

Ensari: Ensar kişilerden biri

Ergüç: Güçlü er, erkek ve güçlü

Erandaç: Başkasından anı kalmış yiğit

Esenkul: Sağlıklı ve huzurlu insan

Edayi: Dua eden

Erenean: Can dost

Emrullah: Allah’ ın emri

Erbilen: Bilgili, yiğit, bilen er

Eriş: Saldırı, hücum

Elbir: Uzlaştırıcı, arabulucu, bir işi birlikte yapan

Erin: Erginleşmiş kimse

Ersezen: Vaktinden önce sezen kimse

Ersons: Son yiğit, son erkek, ailenin sonuncu erkek çocuğuna verilen ad

Erksoy: Güçlü soy

Ersoy: Erkek soy, yiğit soy

Efehan: Yiğitlerin başı

Erdal: Yeni dal, taze dal

Erboy: Yiğit, boylu, endamlı

Erdur: Yiğit kal

Elgün: Kamu, herkes

Eylem: Bir durumu değiştirmek için gösterilen çaba

Erdeniz: Denizci, yiğit kişi

Ekmeleddin: Dinin en olgunu, dinin tamamı

Ecem: Acem

Erkan: Erkek kanlı

Eroğul: Yiğit, oğul

Eflah: Feraha kavuşan, kurtulan

Erşet: Dürüstlükten hiç ayrılmayan

Ender: Çok az, çok seyrek, az bulunan

Erün: Yiğit diye tanınan, ünlü yiğit

Erkel: Güçle ilgili, güçsel

Edgübay: İyi zengin

Eronat: Güvenilir kimse

Efgan: Ağlamak, feryat etmek

Efecan: Afacan, hareketli, ele avuca sığmaz

Evrim: Aşamalarla kendini gösteren ilerleme, değişim

Erşan: Yiğit, ünlü, yiğit şanlı

Eskin: Yel, sert esen yel

Esertaş: Sert ve taş gibi sağlam

Ersun: Erken sun, vaktinden önce sun

Eken: Tarım ile uğraşan kişi

Erkul: Yiğit kul, yiğit kimse

Eralkan: Al kanlı yiğit

Emre: Aşık, halk ozanı, arkadaş

Eryalçın: Çıplak, yalçın kaya gibi yiğit kimse

Elveren: Yardımcı olan

Ertaylan: Yiğit ve uzun boylu kimse

Erksun: Güç ver güç sun

Ejderhan: Acımasız hükümdar

Erbilek: Yiğit bilekli, bükülmez bilekli

Esentaş: Sağlıklı, taş gibi

Ertüre: Yiğitler töresi, yiğitçe davranış, yiğit olma durumu, yüreklilik

Esenalp: Sağlıklı yiğit

Eşref: Şerefli, şeref sahibi, uğurlu

Enfal: Ganimet

Egesan: Egeli olmasıyla anılan

Erzade: Yiğit oğlu

Erülgen: Ulu yiğit, yüce yiğit, metin yiğit

Erkal: Yiğit kalma

Ertuğ: Sorguçlu yiğit, tuğlu yiğit

Efgen: Düşüren yıkan kimse

Eryetiş: Çabuk gel

Eraslan: Aslan gibi korkusuz ve güçlü olan kişi

Erenel: Ermiş el, yiğit el

Eröz: Özü yiğit, yiğit özlü, yiğit kimse

Erkam: Rakam, sayı işaretleri

Esersoy: Eserleriyle anılan bir soydan gelen

Ermutlu: Mutluluk içinde yaşayan er

Egecan: İçten ve sevecenlikle sahip çıkan

Egemen: Sözünü geçiren

Emanet: Korunmak birine veya bir yere bırakılan eşya, kimse, bir kimse ile birine gönderilen şey, eşyanın emanet olarak

Eris: Uyanık, zeki

Ercümend: İtibarı olan, çevresinde saygı gören

Ergülen: Güler yüzlü, sempatik

Emircan: Bir kavmin, bir şehrin başı, büyük bir hanedana mensup kimse, Peygamberin soyundan gelen

Erokay: Elit, beğenilen

Erten: Sabah, gündoğumu anı

Endam: Gül boylu, ince uzun, güzel endamlı

Erenöz: Özü ermiş kimse

Erzi: Dini vecibelerini yerine getiren

Egebey: Saygın egeli

Ebrar: Hayır sahipleri, iyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar, sadıklar ve iyiler

Ebecen: Akıllı çocuk

Erozan: Yiğit ve şair kimse, yiğit şair

Erdemli: Ahlaki açıdan her alanda yeterliliğe sahip olan, faziletli

Etiz: Yüce, yüksek, değerli

Erkut: Uğur getiren yiğit, uğurlu yiğit

Erçevik: Canlı, hareketli yiğit

Erkin: Tek başına iş gören, serbest

Eyüp: Sabrın simgesi olmuş bir peygamber

Emetullah: Allah’ın bereketi

Eskinalp: Sert esen yel gibi yiğit

Erendiz: En büyük gezegen, jüpiter

Emrah: Saz çalan oynayan

Evrensel: Dünya ölçüsünde olan

Edgüer: İyi kimse, iyi er manasındadır

Erakıncı: Akıncı yiğit, akıncı askerdir

Erdibey: Ermişliğiyle itibar gören kişi

Erktin: Güçlü ruh

Ercihan: Korkusuzluğuyla, yiğitliğiyle dünyaya nam salmış kişi

Erimer: Sevilen kimse, mutlu olan er

Enginsu: Uçsuz bucaksız deniz

Ertöz: Yiğit ve cevherli kimse

Enis: Arkadaş, dost

Ergüder: Başka erleri güdecek denli yiğit

Ergenç: Genç erkek

Ekinci: Ekip biçen kimse

Ejder: Bir masal yaratığı, korkulan, güçlü

Egealp: Egeli yiğit

Elit: Seçkin, üstün

Erdemer: Erdemli yiğit

Erçetin: Sağlam yiğit çetin er, güç er, zorlu er kişi

Ergökmen: Gök yüzlü ve sarışın erkek

Ertüz: Yiğit ve adaletli

Erkış: Erken gelen kış

Eriz: iz bırakan yiğit

Edra: Vücudu beyaz, başı siyah at

Erden: İnsan eli değmemiş, bakir

Elvan: Renkler, çeşitler, rengârenk

Erkoçak: Eliaçık erkek, cömert kimse, yiğit er, koçak er

Ebed: Sonsuzluk

Erdoğdu: Yiğit olarak doğdu, erken doğdu

Ecebay: Varlıklı ve ulu kişi

Egebay: Saygın egeli

Erdener: El değmemiş yiğit

Erduru: Katışıksız er, duru er

Erzan: Uygun, münasip, layık

Ersal: Erkenden gönder, erken salıver

Ensar: Koruyup gözeten, yardımcı olan

Eran: Yiğit diye anılacak kişi; anmakta geç kalma

Emirsoy: Buyuran, hükümran bir soydan gelen

Egezade: Egeli oğlu

Engür: Hepsinden gür olandır

Erenuluğ: Ermiş ve ulu kimse

Ergönül: Gönülden dürüst kişi

Erşen: Şen, yiğit, şen erkek

Esinbay: Saygıdeğerliliği ile çok kişiye örnek olan

Erseç: Yiğit seç

Eralonc: Korkusuz akıncı

Elfida: Feda etme, gözden çıkarmak

Erişken: Erişkin

Emran: Kürkler, hayvan derileri

Eflatun: Açık mor, leylak rengi ile erguvan arası, bilgin, bilgili, herşeyi bilerek doğan çocuk

Ersayın: Saygıdeğer yiğit, saygı gösterilmesi gereken kimse

Ertugay: Yiğitler topluluğu anlamında

Erünal: Yiğit olarak tanınan, yiğit olan

Erolan: Yiğit olan, erkek olan, er olan

Eğit: Kahraman, yiğit

Ekmel: Daha, pek kâmil, mükemmel ve kusursuz olan

Enez: Cılız, zayıf, güçsüz

Erol: Erkek ol sözünde dur anlamında

Ertöre: Törelerine bağlı yiğit

Ergisoy: İstediğine ulaşmış soydan olan kimse

Ersan: Yiğit ünlü, er sanlı

Emri: Emirle ilgili

Erdoğ: Erken doğ, yiğit doğ

Ernoyan: Cesur, korkusuz komutan anlamında

Ecir: Güzel işler karşılığında alınan mükafattır

Emir Taha: Emir ve Taha isimlerinin beraber kullanımı ile oluşan bir addır, Taha; Hz Ömer’e Müslüman olmadan önce okunan ilk suredir

Ersungur: Yiğit ve doğan gibi yırtıcı

Emirhan: Emir veren han, yönetici

Ergüven: Kendine güvenen, kendiyle barışık olan

Eğmen: Talihli, uğurlu, kısmetli

Ertingü: Hayranlık uyandıran

Eroğuz: İyi ve doğru erkek, iyi erkek arkadaş, tosun gibi erkek, gürbüz erkek

Erencan: Ermiş kimse, ermiş can

Erel: Yiğit el

Ecevit: Açıkgöz, çevik, çalışkan ve sinirli anlamlarındadır

Erman: Erdemli yiğit

Erdi: Ulaştı, yetişti, olgunlaştı, büyüdü, başakları olgunlaşmış ekin

Ertekin: Yiğit ve tek, yiğit prens

Erkurt: Yiğit kurt

Erişkin: Yetkinliğe ermiş, gelişmiş

Eserbey: Çok yakışıklı ve beyefendi kişi

Erenalp: Ermiş yiğit

Erdölek: Ağırbaşlı, yiğit, uslu yiğit

Erginsoy: Ergin bir hale gelmiş soy

Ergüleç: Güler yüzlü kimse, güleç yiğit

Esendal: Sağlıklı, huzurlu kişi

Erginer: Yetişmiş, olgunlaşmış er

Evsad: Ahlak, huy

Ertüzün: Düzgün er, yiğit ve düzgün kimse

Erençer: Huzur veren

Erim: Bir şeyin erebileceği uzaklık, iyi bir şeye işaret olan durum , Sevgi , Müjde

Ecvet: Mükemmel, eli açık olan

Erdiner: Amacına ulaşan yiğit

Etka: Takvayla yaşayan, Allah korkusu ile günahtan çok fazla çekinen

Erbaşat: Egemen olan yiğit

Esad/Esat: Çok uğurlu ve mutlu

Etika: Günah işlemeyen

Ergül: Yeni açan gül

Erbey: Yiğit bey

Ersü: Yiğit asker, yiğit subay

Egetay: Genç egeli

Erciyes: Kayseri’deki dağın ismi

Eroğlu: Yiğit kişinin oğlu

Etem: Eksiksiz, tam

Ertan: Tan gibi ateş renkli er

Erduran: Duran, yaşayan yiğit

Esil: Soylu, zengin

Eroğan: Yiğit barış tanrısı, güçlü er

Ercenk: Savasçi erkek

Erenay: Ermiş ve ay gibi aydınlık

Eşkin: Atın bir tür hızlı yürüyüşü

Ecekan: Geçmişinde yücelik saygınlık barındıran

Ebet: Sonu olmayan zaman, sonsuzluk

Elverdi: Yardım eden, yardımcı

Eminel: Güvenilir kişi

Eserhali: Arkasında büyük eserler bırakan hükümdar

Ersöz: Yiğit sözü

Erboğa: Boğa gibi güce sahip olan

Erdil: Gönül eri

Erdim: Tanrı yolunda ermiş durumuna geldim” “eriştim” “olgunlaştım” anlamındadır

Ezgütekin: İyi şehzade

Esertürk: Büyük eserler bırakmış Türk

Elyesa: Kur’an-ı Kerim’de adı geçen bir peygamber 

Erdem: Fazilet, ahlak, ruhsal ve manevi olgunluk

Erbil: Yiğitliği ile bilinen

Erksan: Güç sahibi ün, güçlü ad

Ertunca: Yiğit, Tunca ırmağı

Ertaç: Erkekliği taç gibi taşıyan

Ecmel: Çok güzel, yakışıklı

Erinçer: Mutluluk içinde yaşayan kimse, dirlik düzenlik içinde yaşayan erkek

Edgükan: İyi soydan gelen kimse

Ersevin: Erkenden, vaktinden önce sevinç duy, vaktinden önce sevin

Ergör: Erken gör

Eslek: Çalışkan, girişken

Erturan: Yaşayan yiğit

Ergin: Olmuş, yetişmiş, kemale ermiş, haklarını kullanabilecek yaşa gelmiş olan

Egehan: Engin denizlerin hükümdarı

Engiz: Derelerde sık ağaçlardan oluşan karanlık, ağaç filizi

Erşat: Doğru yolu bulan

Ergümen: istediklerini elde etmiş olan

Emirbey: Yöneten saygın kişi

Ergüney: Her ilişkisinde mütevazi olan

Erensü: Ermiş asker, yiğit subay

Erda / Erdağ: Dağ gibi er, dağ gibi yiğit

Ergüneş: Erken doğan güneş

Ekin: Ekilmiş tahılın filiz vermiş biçimi, tarlada bitmiş tahıl, buğday, kültür

Ergüvenç: Güvenç olan kimse, güvenilir er

Emiray: Emir ve ay isimlerinden oluşmuş

Erez: Buğday ve arpa tarlalarında yetişen delice otu da denilen bir bitki, acı badem ağacı

Erge: Şımarık, nazlı

Ertüze: Adaletli yiğit

Ener: En yiğit, en er kişidir

Ekener: Toprağa tohum serpen kimsedir

Enginay: Uçsuz bucaksız ay

Enver: En ışıklı, en parlak, nurlu güzel kişidir

Erçelik: Çelik gibi yiğit, çelik er kişi

Ergünay: Ay gibi sessiz

Eserkaya: Heykel gibi güzel

Erke: İşe çevrilebilen güç

Enç: Güvenilir kimse, erinçli kişi

Ertaş: Yiğit ve taş gibi sağlam kimse

Erbilir: Bilen kimse, bilgili ve yiğit

Esengür: Rüzgar gibi gürleyen

Ersel: Yiğit sel

Erberk: Cesur ve şimşek gibi hızlı

Emir Efe: “Emir''', Müslüman Ortadoğu ülkelerinde bey, askeri komutan, vali ya da yüksek rütbeli subay

Efdal: En değerli en yüksek

Evliya: Ermişler, koruyup gözetenler, Allaha yakın olanlar

Egesal: Egeli olmasıyla nam salmış olan

Erkutlu: Uğurlu yiğit, kutlu yiğit

Edgü: İyi

Eraltay: Altay dağlarından gelmiş yiğit

Ergene: Çadır kapısı, dağ yamacl

Erdinç: Sağlam, güçlü esen

Efkan: Çığlıklar, inlemeler

Erk: Yaptırma gücü, güç sözü geçerlilik

Ekemen: Açıkgöz kimse, zeki kimse, bilgili, görgülü, deneyli kimse anlamlarındadır

Ersezer: Erken sezer, vaktinden önce sezer

Esentan: Tan vaktinde esen rüzgar

Erkoç: Yiğit koç, koç gibi erkek

Ecehan: Ulu hükümdar

Erışın: içindeki cevheri paylaşan

Erce: Yiğitçe, yiğide benzer bir biçimde

Elçi: Bir devleti başka bir devlet katında temsil eden kimse, sefir, bir uzlaşma sağlamak veya iş bitirmek için birinin yanına gönderilen kimse, yalvaç, peygamber, resul

Enginsoy: Geniş soy

Ertem: Erdem, fazilet

Erdin: Ereğine ulaştın; Tanrı yolunda ermiş duruma geldin, olgunlaştın yetiştin anlamındadır

Erip: Bilgisi ve yeteneğiyle zeki olduğunu belli eden kişi

Esenkal: Sağlıklı ve huzurlu ol

Esenbay: Sağlıklı ve saygın kişi

Evren: Kâinat

Erışık: Yiğit ışık

Erem: Cennet

Ertunç: Tunçtan yapılmış, sağlam, yiğit erkek

Elver: Yardımcı ol

Ediz: Değerli, ulu, yüce, yüksek

Eril: Erkek

Ergiden: Yiğit erkek

Ercan: Yiğit, korkusuz olan candır

Eryiğit: Yiğit erkek

Erlaçin: Sarp er, yalçın kaya gibi erkek, şahin gibi erkek

Eman: Emniyet, güvence gibi anlamları vardır

Ege: Bir çocuğu koruyan, işlerine bakan ve her hâlinden sorumlu olan kimse, yaşça büyük

Evgin: Gecikmemesi gereken, acil, acelei

Efendi: Saygıdeğer, ince çelebi kimse, sözü geçen, buyruğu yürüyen kişi, eğitim görmüş kişi

Erkutay: Yiğit, uğurlu ve Ay gibi kimse

Erseven: Erken seven kimse, yiğit kimse

Ergen: Buluğ çağına erişmiş olan, henüz evlenmemiş olan, bekar

Erentürk: Her şeyi bilen Türk

Ersen: Kolay, zor olmayan

Enginel: İyi yetiştirilmiş derin bilgi sahibi kişi

Ersever: Yiğit sever

Ergun / Ergün: Sert başlı oynak hızlı at

Erbatur: Yiğitler yiğidi, er yiğit, bahadır

Ertuğrul: Temiz yürekli doğru yiğit

Erbuğa: Boğa gibi yiğit kimse, yiğit boğa

Erginbay: Erişmiş, yetişmiş, olgunlaşmış ve zengin

Esenhan: Sağlıklı hükümdar

Erdik: Ulaştık, yetiştik, kavuştuk, eriştik

Erksal: Güç sal, güç gönder

Ede: Ata, dede, büyük erkek kardeş, kendisine saygı gösterilen kimse

Eneç: Dağlardaki karın erimesiyle kendine yatak oluşturan ve yaz gelmesiyle de kuruyan su yatağı

Erdönmez: Ağzından çıkanı sahiplenen ve sözünden dönmeyen

Efe Buğra: Ağabey, büyük kardeştir Buğra; büyük erkek deve, iki hörgüçlü deve

Ekrem: Pek cömert, iyiliksever manasındadır

Erkunt: Sağlam er, dayanıklı er

Erakalın: Alnı açık yiğit, ak alınlı kimsedir

Eracar: Güçlü er gürbüz kimsedir

Eraydın: Aydın yiğit aydınlık yiğit

Erhun: Hun yiğiti

Erdemalp: Erdemli yiğit

Eldem: Ehli, cana yakın

Ekenel: Elleriyle toprağı eken kişi

Elbek: İl beyi, ellerin beyi demektir

Erçin: Erken doğan, en erken davranan

Efekan: Yiğit bir soydan gelen

Erengüç: Ermiş ve güçlü kimse

Elçialp: Yiğit temsilci

Erenler: Olağanüstü sezgileriyle bazı gerçekleri gördüğüne inanılan kişi, kendini tüm benliğiyle Tanrı’ya adamış kimse

Emet: Nihayet

Enis / Enes: Sevimli, dost canayakın

Erzen: Darı

Ertuna: Yiğit, Tuna ırmağı

Erkiner: İstediği gibi davranabilen erkek, özgür kimse, özgür yiğit

Eralp: Yiğit erkek, yiğit kimse, yiğitler yiğidi

Ereken: Vaktinden önce eken, erken eken

Erkınay: Çalışkan kimse

Edis: Yüce, yüksek

Eray: Yiğit kişi

Elitez: Elitez, eline çabuk

Ethem/ Edhem: Kara, yağız at

Ermiş: İstediğine kavuşmuş, dini inançlara göre kendisinde olağanüstü manevi güç bulunan kişi, evliya, veli

Erüstün: Üstün yiğit

Er: Erkek, yiğit, kahraman, yürekli, yetenekli, rütbesiz asker anlamlarını taşır

Efnan: Türler, çeşitler

Ertuncay: Yiğit ve tunçtan yapılmış ay

Esentay: Sağlıklı ve genç

Eflal: kurak, bitkisiz yerler, hezimete uğrayanlar

Erkinel: Özgür el, özgürlüğünü seven

Embiya: Peygamberler, evliya

Ergi: Güzelliği yakalama, iyi bir şeye erişme durumu, mazhariyet

Ersay: Yiğit olarak saygı göster

Efkar: Tasa, kaygı, üzüntü, düşünceler, fikirler

Efran: Sevinçli, mesut, neşeli kimsedir

Erkol: Güçlü ol, güç sahibi ol, yiğit ol

Efsane: Kulaktan kulağa yayılan öyküdür

Eşit: Niteliği, görünüşü aynı olan

Esenbey: Sağlıklı ve beyefendi kişi

Ergalip: Gücüyle üstün gelen

Eşmen: Eş, dost, arkadaş, akran

Erkmen: Güçlü kimse, güçlü erkek, sözü geçen kimse

Ergenekon: Dağın zirvesi

Ekber: Allah'ın sıfatlarındandır, en büyük manasındadır

Ebrak: Çok parlak olan

Ergun: Hızlı, atak, sert başlı at

Eneren: Çok ermiş, ermişlerin ileri geleni

Elber: İyiliği ve ihsanı bol olan demek

Esat: Çok uğurlu ve mutlu

Erson: son yiğit, son erkek anlamında, ailenin sonuncu erkek çocuğuna verilen ad

Edgüalp: İyi ve yiğit

Ergincan: Olgunlaşmış kimse

Erdenay: Ay kadar bakir

Erginay: Ay gibi parlayan delikanlı

Emin: Güvenilir, kararlı

Ergazi: Yiğit, kahraman, savaşçı

Enginalp: Engin yiğit

Efe: Ege yiğidi, ağabey

Ertün: Akşamın ilk saatleri, gecenin başlangıç saatleri

Erginalp: Yetişkin yiğit

Efser: Taç, padişah tacı ve subay anlamına gelir

Egetürk: Engin görüşlü Türk

Erker: Güçlü erkek, güç sahibi kimse

Eymür: Varlıklı, iyi durumda olan oğuzlarda boy adı

Eymen: Daha uğurlu, çok talihli, hayırlı, kutlu

Eseralp: Yiğitliği dilden dile rüzgar gibi dolanan

Erte: Sonraki, gün; şafak sökme zamanı, herhangi bir işteki ilk başarı

Enek: Kapital

Ersavaş: Yiğitçe savaş

Ergüler: Durmaksızın gülen anlamında

Erizgi: Akıllı kimse zeki erkek

Erbay: Saygın, yiğit

Erdöl: Erkek çocuk

Esener: Sağlıklı yiğit

Eğilmez: Boyun bükmeyen

Etkin: Etkileyici, yaptırıcı

Erdoğan: Yiğit doğan kişidir

Ereren: Benliğinden ayrılmış, kendini Tanrıya adamış

Engintürk: Her yanı sarmış olan Türk, derin bilgiye sahip Türk

Erek: Ulaşılmak istenen, ardından koşulan şey, amaç, erişilmek İstenen sonuç

Emir Kaan: Buyruk, komutan, talimat, ferman anlamlarındadır

Elçibey: Temsilci

Emir: Buyruk

Ertok: Gözü yükseklerde olmayan, gözü tok yiğit

Ervan: Yiğit, cesur

Erener: Ermiş yiğit

Erdağ: Dağ gibi er, dağ gibi yiğit

Evre: Bir olayda birbiri ardınca gelen değişik durumların Her biri, alınan yol aşama

Eftal: En değerli en yüksek

Edhem: Karayağız at

Ergican: İstenilen iyi ve güzel şeye erişmiş kimse; erişmiş can; kendisine kavuşulmuş

Eral: Korkusuz yiğit

Ercüment: Saygın, onurlu

Ercivan: Yiğit ve genç

Ezel: Başlangıcı olmayan demektir

Ergüden: Yiğit erkek

Ertürk: Yiğit Türk, erkek Türk

Esinalp: Yiğitliği çok kişiye örnek olan

Ecer: Güzel, yeni

Erdilek: Erken dilenen şey

Emek: Uzun ve yorucu çalışma, bir amaç uğruna harcanan yoğun beden ve zihin gücü

Egesay: Egeli saygın kişi

Esad: Çok uğurlu ve mutlu

Erkılıç: Kılıç gibi kudretli kişi

Eke: Usta, bilgili, deneyli, yetişkin, açıkgöz, zeki

Eriker: Ermiş ve yiğit, yetişkin yiğit

Erkaya: Kaya gibi güçlü

Ergener: Henüz evlenmemiş evlenecek çağa girmiş yiğit

Erdenalp: Dürüst ve iyiliksever yiğit

Ergün: Yumuşak, uysal kimsedir

Erer: Yiğit er, yiğit erkek

Evran: Uzun boylu, kasırga, kainat

Eşfak: İçten, çok şefkatli olan

Ergüner: Mütevazi

Enes: Soylu Arap atı, küheylan manasındadır

Engin: Ucu bucağı görünmeyecek kadar geniş, çok geniş

Esendemir: Sağlıklı ve demir gibi

Erişen: Olgunlaşan, erginleşen, ulaşan, yetişen

Erbuğ: Yiğitler başı, komutan

Eranıl: Yiğit olarak anılan

Ethem: Kara, yağız at

Ezman: Gökyüzü

Ebubekir: İlk halife olan Hz Ebubekir’in ismidir

Ertek: Yiğit, ve tek er

Enbiya: Peygamberler

Eryılmaz: Hiçbir şeyden korkusu olmayan yiğit, gözü korkusuz yiğit

Erensoy: Ermiş soy, yiğit soy

Elbruz: Boyu uzun yakışıklı

Ezdi: Ezmek eylemini yaptı, ezip geçti, yendi

Ekiner: Tarımla uğraşan kimse

 

F Harfi

Fazlı: Erdemlilik, iyilik

Furkan: Doğruyu yanlıştan ayırma çok şerefli, muhterem

Fehiman: Anlayışlı, zeki

Faris: Ferasetli, anlayışlı, atlı, süvari, anlayışlı, atlı, süvari

Feyzullah: Allah’ın bilimi, bereketi

Ferhan: Sevinçli, mutlu

Fevzi: Kurtuluşla, zaferle ilgili, galip, üstün gelen

Fethi: Fetihle ilgili

Falih: Başarı kazanan, isteğine ulaşan

Fehim: Anlayışlı, zeki

Fahir: İftihar edilecek, övülecek

Fırat: Doğu Anadolu’da karasu ve murat ırmaklarının birleşmesiyle oluşan, ülkemizden çıktıktan sonra Irak'ta Dicle ile birleşen Basra Körfezi’ne dökülen büyük bir ırmak

Ferid: Eşsiz, tek, benzeri olmayan

Feza: Sonsuz genişlik, sema, uzay

Fecri: Tan yeri ağarması

Faruk: Haklıyı haksızı ayırabilen

Ferda: Yarın, gelecek

Fahri: Şeref ve itibar için yapılan iş

Fuad: Kalp, gönül

Ferkan: Güçlü, saygın soydan gelen

Ferhat: Güçlükleri yenip bir yeri ele geçiren

Ferit: Avcı kuş

Feyyaz: Faydalı, verimli, bereketli

Firuzan: Patlayıcı, yanıcı, galip, üstün gelen, kazanan

Fazıl: Faziletli, ahlaklı

Fethullah: Allah’ın fetih kısmet ettiği, dinin açılması

Feyiz: Nimet, ihsan, bereket

Fatih: Fetheden, hüküm veren

Feridun: Eşsiz, tek

Ferdi: Kişiye özgü

Ferhad: Güçlükleri yenip bir yeri ele geçiren, ünlü halk masalı Ferhad ile Şirin’in Ferhad’ı

Fadıl: Erdemli, faziletli

Ferruh: Uğurlu, kutsal

Fikri: Düşünceyle ilgili

Fikret: Düşünce, akıl, anlayış

Fahrettin: Diniyle övünen

Fuat: Kalp, gönül

Feyzi: Bollukla, bereketle ilgili, bilimle ilgili

Firuz: Mutlu, sevinçli

Faik: Üstün, yüksek

 

G Harfi

Güray: Bereketli ay

Gündeş: Aynı günde doğanlardan her biri, aynı günde olan

Günhan: Oğuz han’ın oğlu

Gürol: Hayat boyu her şeyin bol olsun

Görkay: Güzel ay, görkemli ay

Gürsu: Çok, güçlü su

Gönen: Mutlu ol, sevin

Günkut: Günün uğuru

Gökçem: Mavi gözlüm

Güçlütürk: Dayanıklı, zorlu Türk, kuvvetli Türk

Göker: Gökyüzünün yiğidi, gök yüzlü erkek, mavi gözlü kimse

Göktekin: Gök yüzlü ve biricik, mavi gözlü şehzade

Göksu: Mavi su, Türkiye’nin birçok yerinde akarsu adı

Gökseven: Mavi seven, gökyüzünü seven

Gerçeker: Aslına uygun nitelikler taşıyan yiğit, gerçek yiğit

Göksoy: Mavi gözlü, sarışın soydan gelen

Gökmenalp: Mavi gözlü ve sarışın yiğit

Gökbay: Gök yüzlü ve zengin kimse

Görker: Güzel ve yiğit kimse

Gündüz: Bir günün sabahtan akşam dek süren aydınlık bölümü

Güney: Dört yönden biri, her zaman güneşli yer

Gani: Zengin, varlıklı, bol

Gülmen: Güler yüzlü kimse, güleç

Güçyener: Yenici güç, zorlu güç

Gökbel: Yeşil bir dağın geçit veren yeri

Günberk: Güneş gibi yakıcı ve sert

Gençsoy: Yaşlı olmayan soydan, dinç kimse, genç soylu, soylu genç

Gencer: Delikanlı, genç yiğit

Gökçen: Güzel, sevimli, mavi gözlü ve sarışın, yiğit, efe

Gürsel: Taşkın, bol sulu sel

Göktuna: Mavi tuna

Güçlü: Dayanıklı, zorlu, gücü olan, kuvvetli, sözü geçer

Güralp: Güçlü yiğit

Gökberk: Mavi gözlü, sert kişi

Gizmen: Giz saklayan kimse, sırdaş

Gökbaran: Gökteki güç, gök gücü

Gaffar: Günahları affedici, Allah’ın isimlerinden

Gençkal: Hiç yaşlanma, her zaman genç kal

Güçlüer: Dayanıklı, zorlu yiğit, güçlü yiğit, sözü geçer yiğit

Gökbelen: Yeşil bir dağın geçit veren yeri, yeşil tepe

Görgün: Görme yetisi olan, gören, görmüş olan, iyi gören

Gültan: Sabah vaktinin gülü, tan gülü

Güçal: Kuvvet al, güç al

Gültekin: Tek gül, biricik gül, gül gibi güzel ve tek, gül şehzadesi

Gizer: Giz gibi saklanan yiğit

Gökdeniz: Mavi deniz

Göksun: Kahramanmaraş ilinde bulunan ve Seyhan Irmağı’na karışan bir çay ve bu çaydan adını alan bir ilçe

Gülesin: “Gülmek” eyleminden bir iyi dilek

Güngör: Mutlu, neşeli yasa

Günaltan: Kızıl sabah vakti ve güneş

Gökçer: Mavi gözlü yiğit, sevimli yiğit

Geray: Gök renginde ay

Gencalp: Genç, yiğit

Güçkan: Güçlü soydan olan kimse

Göksagun: Mavi gözlü hekim

Gözen: Albenisi olan, göze güzel görünen, çekici, pınar, kaynak, göze

Gürkan: Gürbüz, kanı bol

Gündeniz: Güneş ve deniz, güneşli deniz

Gönenç: Varlık, bolluk, mutluluk, sevinç

Gençalp: Genç yiğit

Günyüz: Aydınlık yüzlü

Gülhan: Gül evi

Günser: Işık ver, parla

Gülener: Güler yüzlü yiğit, güleç er

Gencal: Genç, taze

Gökçin: Külrengi, kır, kurşuni

Güleçer: Güler yüzlü yiğit

Gökçener: Mavi gözlü yiğit

Göktunç: Mavi gözlü ve tunç gibi

Günsel: Gün ışığı, ışık seli

Gürbüz: Güçlü, iyi yetişmiş

Gökşen: Mavi gözlü ve şen kimse

Gürkal: Gürbüz kal

Genç: Yaşı ilerlememiş olan, yaşlı olmayan, canlı, dinç

Göktürk: 552-745 yılları arasında Orta Asya’da hüküm süren, Bumin Han tarafından kurulmuş olan Türk devleti ve bu devletin halkından olan kimse

Gürsoy: Güçlü, kalabalık soydan

Gündoğdu: Doğudan esen yel, güneşin doğduğu yön

Gökhan: Eski türklerde gök tanrısı, göklerin hakimi

Görkmen: Alımlı, yakışıklı yiğit, görkemli erkek

Göktan: Mavi şafak, mavi tan

Gülertan: Gülümseyen sabah vakti

Gizay: Gizlenmiş ay, saklı ay

Gökçel: Gök ile ilgili, gök rengini andıran

Göktaş: Mavi taş, uzaydan yere düşen taş, göktaşı

Gökay: Mavi ay; gökyüzündeki ay

Gökdal: Yeşil dal, taze dal

Gürtan: Işıklı, geniş tan yeri

Gökşin: Yağmurdan sonra gökyüzünde görülen yedi renkli kuşak, gökkuşağı, alkım

Göğen: Gök, mavi, yeşillik

Gökçe: Güzel, sevimli, mavi gözlü, gökle ilgili, gök gibi

Gazanfer: Aslan, yiğit, yürekli

Gökcan: Mavi gözlü dost, candan kişi

Garip: Zavallı, kimsesiz, yabancı, hüzün veren

Güntekin: Güneş gibi tek

Güntan: Güneşin doğuşundan az önceki zaman

Gazi: Allah yolunda savaşan, savaşta yaralanmış kişi, savaşta yararlılık göstermiş, başarı kazanmış komutanlara verilen ünvan

Günaydın: Sabahları söylenen bir esenleme sözü, “gününüz aydın olsun”

Gülez: Gülü ayaklarında çiğne

Güven: Kuşku, korku duymadan bağlanma, inanma, cesaret

Görkem: Gösteriş, görünüş, gürbüz, iyi gelişmiş, göz alıcı ve gösterişli olma hali, göz alıcılık, gösterişlilik

Güleç: Her zaman gülen, güler yüzlü, güler yüzlü ve sevimli

Göğem: Göğermiş ekin, yapraklanmış, ekin, yeşile bakan mor; bir tür yaban mersini

Gürel: Hareketli, coşkulu, maviye yakın bir renk

Gökbey: Mavi gözlü bey

Günaltay: Altaylar’dan doğan güneş, altay güneşi

Güzey: Güneş görmeyen yer, kuzey

Gökben: Mavi renkli benek

Göksel: Gökyüzüyle ilgili

Gündaş: Aynı günde doğanlardan her biri, aynı gün olan, gündeş

Güner: Güneşin doğma vakti, günün erken zamanı

Gökmen: Mavi gözlü ve sarışın kimse

Gence: Azerbaycan’da bir şehir

Gençer: Delikanlı, genç yiğit

Girgin: Herkesle çabucak ahbaplık, yakınlık kurabilen, sokulgan kimse

Gökmener: Mavi gözlü ve sarışın erkek, mavi gözlü sarışın yiğit

Gezgin: Yeni yerler görmek ereğiyle geziye çıkan kimse

Güvenç: Güven, sevinçli, dayanak

Gündoğan: Güneş doğarken doğan çocuklara konulan adlardan, doğan güneş, doğan gün

Güneri: Günün yiğidi

Günce: Gün, yani Güneş’e benzeyen, günü gününe tutulan,

Günal: Kırmızı güneş, al güneş

Gediz: Su birikintisi, gölcük, Ege bölgesinde bir akarsu; adını bu akarsudan alan bir ilçe

Galip: Üstün gelen, kazanan

Günay: Güneş ve ay, güneş gören yer, güney

Gökalp: Gök gözlü yiğit

Güçsel: Çetin sel, zorlu sel, güçle ilgili, enerjik

Gençay: Yeni doğan ay, ilk ay

Giray: Kudretli, kuvvetli, Kırım hanlarının ünvanı

Güçhan: Çetin han, güçlü han

Gürhan: Güçlü, kuvvetli han

Günalp: Güneş gibi ve yiğit

Gafur: Bağışlayıcı, örten, Allah’ın isimlerinden

Gökçer: Mavi gözlü yiğit, gökçe er

Gürcan: Güçlü, coşkulu can

Genco: Genç

Göksever: Mavi sever, göğü sever, gökyüzünü sever

Güçyeter: Yeter güç

Güral: Hakkını bol bol, çok al

Gencay: Bkz Gençay

 

H Harfi

Hüsrev: Padişah, hükümdar, llgaz atın dört nala koşması, akın, hücum

Haşim: Gösterişli, muhteşem

Hüray: Ay gibi özgür

Hakkı: Doğrulukla, adaletle ilgili

Hamza: Aslan, heybetli, azametli

Hüsnü: Çok güzel parıltı, parlayış, alacakaranlık

Hurcun: Özgür

Hıncal: Öcünü onda koyma, öcünü al, öç al

Hızır: Ölümsüzlüğe kavuştuğuna inanılan kişi

Hafiz: Koruyan, saklayan, Kur’an ı ezberlemiş kişi

Haris: Bekçi, gözcü, kollayıcı

Himmet: Çaba, emek, çalışma, irade, yardım, ermiş kişinin yaptığı etki

Halil: Yakın dost

Hazim: Akıllı, işbilir

Hayrullah: Allah’ın hayırlı ettiği

Hepyener: Her zaman yener, hiç yenilmez

Heper: Bütünüyle yiğit, hep yiğit, her zaman yiğit

Hüseyin: Küçük sevgili

Haslet: İnsanın yaratılıştaki huyu

Hürkan: Özgür soydan gelen

Hasib: Hesap görücü, Allah’ın isimlerinden

Hayri: Hayırla, iyilikle ilgili

Hızlan: Elini çabuk tut, hızını artır

Hamdullah: Allah’ın övgüsü

Hamil: Sahip, malik, taşıyan, gözeten

Hayrettin: Dinin hayırlı, mübarek kıldığı

Hüdai: Hidayete ermiş

Hülagü: İlhanlılar Devleti’ni kuran Türk Moğol hükümdarı

Halit: Sonsuz, sürekli, bir yıldan çok yaşayan

Hasan: Güzellik, iyilik

Harun: İnat eden, huysuz

Hamdi: Allah’ı övmek, şükretmek

Hurşit: Güneş

Hüdaverdi: Allah’ın verdiği

Hami: Himaye eden, koruyan

Hiram: Yürüme, gezinme

Haydar: Aslan, cesur, yiğit

Hulusi: Saf, içi temiz, samimi, içten

Hidayet: Doğru yola girme, müslüman olma

Hazer: Deniz, büyük su

Hakan: Eskiden türk imparatorlarına verilen unvan Kağan

Hıdır: Ölümsüzlüğe kavuştuğuna inanılan, hızır

Hazar: Barış, güven

Halid: Sonsuz, sürekli, bir yıldan çok yaşayan

Hamid: Övgüye değer, tanrının adlarındandır

Habib: Seven, sevgili dost, sevilen dost

Hüsmen: Hüseyin

Hulagü: Abbasi devletini yıkan İlhanlı hükümdarı

Hikmet: Bilgelik, tanrının nedeni anlaşılmayan amacı, özlü söz

Hasbi: İsteyerek ve karşılık beklemeden yapılan

Hünkar: Uğurlu, genç osmanlı sultanlarına verilen bir ad

Hulki: Yaratılışla ilgili, iyi huylu

Hayati: Dirilik, canlılık, önemli, hayatla ilgili

Halim: Sessiz, sakin, yumuşak huylu, yavaş

Haşmet: Gösteriş, büyüklük, ululuk

Hürcan: Özgür

Heybet: Korku ve saygı uyandıran görünüş

Hepgüler: Her zaman güler

Haluk: İyi huylu, geçimli

Hüsamettin: Dinin keskin kılıcı

Halis: Katıksız, saf, temiz, hilesiz, yalnız

Haldun: Sonsuz, ebedi olan

Hilmi: Sakin, yumuşak huylu

Hamit: Övgüye değer

Hüsam: Keskin kılıç

 

I Harfi

Ibra: Aklanma, beraat etme

Idık: Mübarek

Idıkut: Hükümdar oğlu

Ilbeyi: Osmanlı döneminde ileri gelen kişiler için kullanılan unvan

Ilcan: Ağaç gövdesi

Ildır: Parıltı, ışıltı

Ildız: Yıldız

Ilgar: Hücum, akın

Ilgaz: Akın, dört nala koşan, hücum

Ilgazer: Ilgaz Dağları’nın kahramanı, yiğidi

Ilgı: Köken

Ilgısoy: Köklü soy

Ilgıt: Yavaş yavaş esen rüzgâr, yel

Ilıcan: Her konuda ılımlı olan kimse

Ilkutay: Kutsal ülke, kutsal şehir

Ilsu: Ülkenin bereketli suyu

Ira: Öz, karakter

Irak: Uzak

Iraz: Rıza gösteren, boyun eğen

Irız: Yiğit kişi

Irşad: Doğru yolu gösteren, uyaran kişi

Isra: Muhammed’in Miraç gecesinde bulunduğu hal

Işık: Aydınlık

Işıkalp: Işık saçan yiğit

Işıkay: ışık saçan ay

Işıker: Işık saçan yiğit, ışık askeri

Işınbay: Zengin ve aydın kişi

Işınsoy: Aydınlık bir soya mensup

Işıt: Aydınlat anlamında

Işıtan: Bilgisi ile çevresini aydınlatan

Işkın: Filiz

Itır: Yaprakları güzel kokan bir bitki türü

Itri: Itır gibi güzel kokan

Izhar: Meydana çıkarma

 

İ Harfi

İbrahim: İnananların babası, peygamber

İçöz: İçi özü olan

İdris: Hoş kokulu bir kiraz türü, bilimde ileri düzeyde olan, peygamber

İğdemir: Araba okunun demiri, dülgerlerin ve heykelcilerin ağaç yontma aracı

İhsan: İyilik, bağış, bağışlama

İkbal: Şans, talih, işlerin yolunda gitmesi, mutlu olmak, arzu istek

İlbars: Ülkenin parası, XVI. yüzyılda harizm ya da Özbek Hanlığı Devleti'ni kuran kişi

İlbay: Bir ilin, bir obanın yöneticisi

İlbey: Vali

İlbilge: Ülkenin, yurdun bilgesi

İlcan: Ülkede en sevilen

İldeniz: Ülkenin, yurdun denizi

İldiz: Yıldız, gündönümünden 10 gün öncesi

İlgar: Çabuk, hızlı, hücüm, akın, havanın açık olması, öfke

İlgazer: Ilgaz dağlarının yiğidi

İlgi: İlişki, yakınlık duyma

İlgün: Bütün ülke, bütün halk, herkes el gün

İlhami: İçe doğanlarla, esinle ilgili

İlhan: Ülkenin başı, ülkenin yöneticisi, Moğol devlet başkanlarına verilen unvan

İlkan: İran'da ilhanlılardan sonra kendi adıyla bir devlet kuran türk

İlkay: Yeni ay, ayın ilk hali

İlkcan: İlk doğan erkek çocuklara verilen ad

İlke: Kendisinden vazgeçilmeyecek ana düşünce, uyulması gereken davranış kuralı

İlker: İlk doğan erkek çocuk

İlkgün: Birinci gün

İlkin: İlk önce, önce

İlkiz: Birinci iz

İlköz: Özden doğmuş ilk kişi, birinci

İlkut: Kutlu ülke, kutlu yurt

İlkutlu: Uğurlu il, kutsal ülke, kutlu ülke

İlsavaş: Ülke için savaş

İlsavun: Ülkeyi savun

İlsev: Ülkeyi sev

İlseven: Ülkeyi seven

İlsever: Ülkeyi sever, ülke sever

İltan: Ülkenin ışığı

İltay: Ülkenin yavrusu, çocuğu

İltekin: Tek eşsiz ülke

İlter: Yurdunu seven, koruyan

İlteriş: Ülkeyi derleyip toparlayan

İltüzer: Ülkeyi düzene sokan, derleyip toplayan

İlyas: Yağmurlara hükmeden peygamber

İmdat: Yardım eden, son olması istenilen çocuğa konulan ad

İmge: Düş, görüntü, tasarım

İmran: Evine bağlı kala

İmre: Dost, arkadaş, ağabey

İnal: Güvenilir arkadaş, inanılır kimse, dost, inanca veren, inanılan, şehzade, prens, han

İnalkut: İnanılır ve uğurlu kimse, uğurlu şehzade

İnaltekin: Güvenilir ve biricik olan, şehzade, prens

İnan: Tanrı'ya inanış, bir kimsenin ya da bir şeyin doğruluğuna, gücüne, büyüklüğüne sarsılmaz bir duygu ile inanma

İnanç: Bir düşünceye bağlılık, iman, doğru, emin

İnanır: İnanan kişi, inanan ve güvenen kimse

İnanöz: İnanan kimse, özüyle inanan kişi, inanan öz

İncebey: İnce yapılı ve soylu kişi, incelikli bey kişi

İnsel: İnden, mağaradan çıkan sel, in seli

İrem: Cennet, nişan tahtası, bir tür müzik aleti

İren: Kendini tanrı'ya adamış kimse, ermiş kimse, eren

İrfan: Bilme, anlama, sezme, kavrama gücü

İrtek: Erken doğan, er doğmuş

İsa: Tanrının yargılaması, dört büyük peygamberden biri, hristiyanlığın kurucusu

İshak: Bilgin olarak tanınan bir peygamber

İskender: Yunanistan, İran, Anadolu, Suriye ve Hindistanı fethetmiş makedon kumandanı

İslam: İslam dininden olan, müslüman

İsmail: İbrahim peygamberin oğlu, kutsal kitaplarda adı geçen peygamber

İsmet: Masumluk, temizlik, haramdan çekinme

İstemihan: Göktürk Devleti'nin kurucusu Bumin Kağan'ın kardeşi, Göktürk devletini güçlendiren Türk hakanı

İşcan: Çalışkan

İşçen: İş sever, çalışkan, becerikli, işbilir

İzgütay: İyi yavru, iyi tay

İzzet: Değer, kıymet, kuvvet, kudret, hürmet, saygı

 

J Harfi

Janbek: Kuvvetli lider

Jari: Zayıflık, güçsüzlük

Jarin: Yakınmak, haykırmak

Jefi: Güçlü, deneyimli

Jehat: Becerikli, yetenekli

Jehati: Seçkin, üstün

Jek: Sabır

Jekfer: Sabırlı, dayanıklı

Jenin: Vurmak anlamında

Jerfi: Derinlik, derin deniz

Jeyan: Kükreyen ve kızmış olan

Jihevdani: Deneyim, tecrübe

Jinsal: Yaş, çağ, dönem, devir

Jir: Akıl, us

Jiyan: Kızgın

Jorin: Yüksek, üst

 

K Harfi

Karabulut: Yağmur yüklü bulut

Karaca: Geyik türünden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı, dağ keçisi, yaban keçisi

Karacabey: Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk beyi

Karacael: Karayağız el

Karacan: Esmer kimse, Dedem Korkut öykülerinde bir yiğit adıdır

Karaçelik: Çelik gibi güçlü esmer delikanlı

Karademir: Demir gibi sert esmer delikanlı

Karadeniz: Türkiye’nin kuzeyindeki deniz

Karadoğan: Bir kuş türü

Karaduman: Siyah duman anlamında

Karaer: Esmer yiğit

Karagöz: Gözü açık, çalışkan bir kimsedir

Karahan: Tarihte bazı hanlara verilen addır Anadolu’da bir devlet ismidir

Karakaş: Kara kaşları olan

Karakaya: Siyah kaya

Karakoç: Siyah koç

Karakoyun: Kara koyun

Karakurt: Siyah kurt

Karakuş: Siyah kuş

Karaman: Esmer, karayağız insan

Karamuk: Böğürtlen

Karan: Kahraman yürekli ve diğer anlam olarak karanlık demektir

Karanalp: Kara yağız yiğittir

Karani: Veysel Karani’ nin doğduğu köydür Çok karanlık anlamına gelir

Karaoğlan: Esmer delikanlı

Karasın: Esmersin

Karasu: Ağır akan su, esmer su, acı su

Karatan: Alaca karanlık

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamıdır

Karatekin: Uğurlu esmer

Karayağız: İri yarı, esmer yakışıklı kimse manasındadır

Karayel: Kuzeybatıdan esen yel, soğuk rüzgar

Kardani: Eylem

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kardeş: Aynı ana babadan doğmuş veya ana babalarından biri aynı olan çocukların birbirine göre adı, yaşça küçük olan kardeş, aralarında çok değer verilen ortak bir bağ bulunanlardan her biri

Kardeşcan: Çok yakın arkadaş, dost

Karer: Yağız yiğit

Kargın: Kabarmış su, eriyen karların oluşturduğu akarsu

Karhan: Karların hükümdarı

Karık: Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler, karışık, karışmış

Kaman: Dağların zirvesine yakın olan yer

Kamanbay: Saygın, değerli kimse

Kamar: Hekim, doktor

Kambay: Hekim, tabip

Kamber: Hz Ali’ nin sadık kölesi; bir eve çok gelen kimse gibi anlamları vardır

Kamber/Kanber: Halife Ali’nin yanından hiç ayrılmayan kölesi, sadık hizmetkar

Kamer: Ay uydusunun Kuran’daki adıdır

Kamet: Endam

Kamil: Olgun, eksiksiz kişidir

Kamran: Mutlu, muzaffer, isteğine kavuşmuş olan

Kamuran: Dileğine, kavuşmuş olan, bahtiyar, mutlu kişidir

Kanat: Kuşların ve uçucu böceklerin uçmalarını sağlayan organlarıdır

Kanbore: Kahraman

Kandemir: Çok güçlü olandır

Kaner: Soyu yiğit olan, er olan kimsedir

Kanık: Elindekinden hoşnut olan, azla yetinen, yetingen, kanaatkar, tok gözlü

Kani: İnanan, inanmış

Kanka: Kan kardeş, can ciğer arkadaş

Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan manasındadır

Kantürk: Türk soyundan olan

Kanun: Kaide, kural, yasa

Kanuni: Kanuna ait kararla ilgili Sultan Süleyman’ın sıfatıdır

Kapkın: Uygun, düzenli anlamındadır

Kaplan: Hindistan ve Afrika ormanlarında yaşayan, aslan büyüklüğünde, postu çizgili, kedigillerden yırtıcı bir hayvandır

Kaptan: Gemideki en yüksek görevli

Kara: En koyu renk, siyah , Esmer

Karaalp: Kara ve alp yiğit kişidir

Karabaş: Hiç evlenmemiş erkek

Karabay: Esmer ve saygın kişi

Karabey: Esmer bey

Kaan: Hükümdar, han

Kaan / Kağan: Hükümdar, hanların hanı

Kabadayı: İyi dövüşen, korkusuz, kendine özgü namus kurallarının dışına çıkmayan kimse, yürekli

Kaban: Savaşçı, dövüşken

Kabil: Kabul eden, olabilir mümkün, önde ve ileride olan

Kadagan: Buyruk, emir

Kadem: Adım, ölçü, Uğur

Kader: Alın yazısı, yazgı, genellikle kaçınılmaz kötü talih

Kadim: Ayak basan, ulaşan, varan, ezeli, evvelsiz olandır

Kadir: Değer, onur

Kadrettin: Dinin kudreti, gücü

Kadri: İtibar, değerle ilgili

Kadrihan: Değerli, kıymetli ve de güçlü hükümdar

Kafar: Batırıcı, kahreden

Kağan: Hükümdar, hanların hanı

Kahhar: Kahreden, üzen 

Kahir: Kahredici, yok eden, ezici kuvvet

Kahra: Yeraltı Büyük taşlık yer

Kahraman: Yiğit, cesur

Kaim: Birinin yerine geçen, bir işte sebat eden, direnen, ayakta duran

Kainat: Yer, gök, var olan her şey; evren; kozmos dur

Kakınç: Öfke, kızgınlık, sitem , vurma, vuruş

Kala: Kale, hisar, atmaca

Kalagay: Al, kırmızı renk

Kalender: Gösterişsiz, sade, tokgözlü anlamındadır

Kalgay: İzci başı

Kalkan: Koruyucu

Kalmuk: Göz kapağı, tüylü yün kumaş, Asya’da eski bir Moğol kabilesinin adı

Kam: Hekim , Düşünür

Kamacı: Top kaması yapan veya onaran kimse

Karındaş: Kardeş

Karlık: Kar kuyusu

Karlukhan: Karluk boyunun hanı

Karmen: Parlak kırmızı

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş adıdır

Kartay: Kar gibi beyaz tay

Kartekin: Kar gibi beyaz ve de temiz kişidir

Kasal: Kibir, gurur, övünme

Kasar: Hatır

Kasım: Bölen, kısımlara ayıran

Kasırga: Şiddetli fırtına, duyguların patlak verişi

Kaşif: Bulan, meydana çıkaran kişi

Kâşif: Bulan, meydana çıkaran kişidir

Katip: Değerli çalışkan

Kâtip: Değerli çalışkan, yazıcı anlamlarındadır

Kavas: Koruyan, koruyucu

Kavruk: Kara sevdalı, aşık

Kaya: Büyük ve sert taş kütlesidir

Kayaalp: Kaya gibi sert yiğit

Kayacan: Kaya gibi güçlü dost

Kayaer: Kaya gibi sert ve sağlam er kişidir

Kayagün: Kaya gibi sert gün

Kayahan: Kaya gibi sert hakan

Kayan: “Kaymaktan” kayma işini yapan, akar gibi yer değiştiren, kayıcı

Kayansel: Gürül gürül gelen sel

Kayar: Gurur

Kayarak: Giden akarsu, sel, çığ

Kayasoy: Güçlü soydan gelen

Kayaş: Sülale, akraba

Kayatekin: Kaya gibi sağlam şehzade

Kayatimur: Kaya+Timur

Kayatürk: Kaya gibi sağlam ve sert Türk

Kaygısız: Endişesiz, hiçbir şeye aldırış etmeyen

Kayhan: Güçlü hükümdar

Kayhan/Kayıhan: Güçlü hükümdar

Kayı: Osmanlıların kökeni olan, oğuz boylarından birinin adı, sağlam, sert, güçlü, sağanak, bora

Kayıhan: Güçlü kağan, sert han, sağlam han

Kaymaz: Dağ eteği

Kaynak: Bir suyun çıktığı yer, pınar

Kayra: Yüksek tutulan veya sayılan birinden gelen iyilik, lütuf, ihsan, atıfet, inayettir Tanrı’nın insana iyilik getirici, kurtarıcı ilişkisi için kullanılan, özellikle dinsel bir kavramdır

Kayraalp: Yardımsever yiğit

Kayrabay: Yardımsever saygın kişi

Kayrabey: Yardımsever saygın kişi

Kayrahan: Yardımsever hükümdar

Kayrak: Ekime elverişli olmayan toprak , Yassı, düz taş

Kayral: Gözetilen, esirgenen

Kayran: Orman içindeki ağaçsız çıplak alan

Kayrasoy: Himaye edilmiş, korunmuş soydan gelen kişi anlamında

Kazan: Su çevrisi, girdap

Kıraner: Vurup ezerek parçalayan yiğit

Kırat: Değer, düzey, kır renkli at

Kıray: Genç, delikanlı

Kırbay: Saygın genç

Kırbey: Saygın genç

Kırca: Kırçıla yakın, kıra benzer, kır gibi

Kırdar: İtidalli olan

Kırgız: Kırgızistan’da yaşayan Türk soyundan gelme halk

Kırhan: Kırçıl han

Kırman: Saçları kırlaşmış kişi

Kırtay: Kır renkli at yavrusu, kır renkli tay

Kırtekin: Kırçıl şehzade

Kıvanç: Sevinç, mutluluk halidir

Kıvançer: Sevinç olan yiğit, övünç olan yiğit, sevindiren kimse

Kıyan: Dağdan hızla inen sele verilen addır

Kıyas: İki ayrı şeyi karşılaştırıp değerlendirme

Kızan: Erkek çocuk, delikanlı; silahlı köy delikanlısı

Kızıl: Parlak, kırmızı renk , Altın

Kızılalp: Kızıl yiğit

Kızılateş: Alevli, harlı ateş

Kızılcan: Kızıl soydan gelen

Kızıldemir: Kor halindeki demir

Kızıler: Kızıl asker

Kızılgün: Gökyüzünün kızıllığı

Kızıltan: Şafak vaktinin kızıllığı manasındadır

Kızıltaş: Kırmızı taş

Kızıltuğ: Kızıl renkli tuğ

Kızıltunç: Kırmızı tunç

Kimya: Maddelerin temel yapılarını¸ birleşimlerini¸ i inceleyen bilim adıdır, bir şeyin ana yapısı, birleşimi gibi özünü temsil eder

Kinyas: Geniş yüzlü kişi

Kiper: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse anlamındadır

Kiram: Soylu, cömert

Kirman: Hisar, kale

Kiyan: Dağdan hızla inen sel, , Dede korkut kahramanı

Kobra: Zehirli bir yılan türü

Kocaalp: Büyüklüğü ve iriliğiyle nam salmış yiğit

Kocabay: Yüce ve saygın kişi

Kocabey: Yüce bey

Kocademir: Büyük demir

Kocaer: Büyük, ulu, yiğit

Kocataş: Büyük taş

Kocatay: Genç irisi

Kocatürk: Büyük Türk

Koç: Sağlıklı, gürbüz genç erkek

Koçak: Cömert, eli açık , Yürekli, yiğit, kabadayı

Koçakalp: Yiğit, kabadayı

Koçar: Dövüş için yetiştiriImiş iri boynuzlu koç

Koçaş: Yol gösteren, kılavuzluk eden, yağmur bulutu

Koçay: Koç gibi güçlü, ay gibi parıltılı

Koçer: Koç yiğit, yiğitler yiğidi

Kazım: Kızgınlığını, öfkesini belli etmeyen

Kebir: Ulu, yüce

Kelami: Sözle ilgili

Kelemer: Kuvvetli karakteri olan adam

Keleş: Güzel, yakışıklı, Yiğit, cesur, bahadır

Kemal: Olgunluk, erdem

Kemalettin: Bilgi ve erdem sahibi

Kemali: “Kemal” isminin bir başka söyleniş biçimi

Kemallettin: Dinin olgunluğu, eksiksizliği ve değeri

Kemar: Cumhuriyet

Kenan: Hazreti Yakup’un ülkesi, vaat edilmiş ülke; Cennet, Filistin, Hz Yakup’un memleketi, Filistin , Yusuf-i Kenan

Kendal: Yamaç, uçurum kenarı, sel yarığı gibi anlamları vardır

Kent: Şehir

Kenter: Kentli

Keramettin: Dinin kerameti, doğa üstü gücü, bağış, ihsan, ağırlama anlamlarındadır

Kerami: Mert, cesur soylu kişi

Kerem: Soyluluk, eli açıklık, cömertlik anlamlarındadır

Kerim: Kerem sahibi, cömert, soylu, eli açık olandır Allah’ın adlarındandır

Kerimhan: Cömert hükümdar

Kervan: Uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük hayvanı katarı

Keser: Hüzün, keder

Keskin: Kesici, kararlı, kesin

Keskinay: Parıltıyla ışıldayan ay

Keskinel: Elleri sert olan

Keskiner: Sert yiğit, keskin erkek

Keskinsoy: Sert soydan gelen

Keskintürk: Sert Türk

Kevin: Yaşlı, ihtiyar, eski

Keyan: Büyük hükümdar, şah

Keyhan: Dünya Far

Kezer: Kahraman

Kııilkurt: Kızıl renkli kurt

Kılıç: Uzun keskin bir bıçak, silah

Kılıçali: 1500-1578 yılları arasında yaşamış olan Türk denizcisi

Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit

Kılıçaslan: Selçuklu şehzadesinin adı

Kılıçbay: Kılıcıyla saygınlık kazanmış olan

Kılıçbey: Kılıcıyla saygınlık kazanmış olan

Kılıçel: Kılıç gibi keskin eli olan

Kılıçer: Kılıç gibi keskin er kişi

Kılıçhan: Kılıcıyla nam salmı