O İle Başlayan Erkek Bebek İsimleri ve Anlamları

Orgunsoy: Sır dolu bir soydan gelen

Oraltan: Tan vakti yapılan savaş

Orman: Ağaçlarla örtülü geniş alan

Orunbay: Büyük görevi olan kimse, makam sahibi

Onursay: Şeref sahibi saygın kişi

Okdemir: Demirden yapılmış ok

Onurtekin: Sevilen, saygı duyulan, uğurlu

Oğultürk: Türkoğlu

Orgün: Kapalı havası olan gün

Olcan: Canlı, hareketli

Ortun: Ortanca kardeş

Oreaner: Direngen ve yiğit kimse

Oğuzbay: İyi huylu, saygın kişi

Ongan: Özlem ve istekleri yerine gelmiş, mutlu

Onay: Uygun bulunmuş

Okur: Bilgilenmeyi, okumayı seven

Olcay: Şanslı, şans

Oğul: Evlat, erkek çocuk

Orgunhan: Sır dolu hükümdar

Ozansu: Şair dilli ve su gibi berrak kişi

Oğuzer: Sağlam yiğit, dost yiğit

Oraner: Anlayışlı, hesaplı ve yiğit kimse

Odyakmaz: Ateş yakmaz

Oğulbal: Tatlı oğul, oğul balı, oğul arılarının yaptığı beyaz bal

Okaygün: Ok gibi doğru, ay gibi güzel, güneş gibi yakıcı kimse

Oğuz: Gürbüz, delikanlı, temiz yaratılmış, iyi, doğru

Olpak: Her zaman temiz, dürüst olan

Onursal: Onurla ilgili, onur niteliğinde, saygı göstermiş olmak için verilen

Oğulbey: Beyin oğlu

Onuray: Onurlu ve Ay gibi güzel

Obe: Aşiretin bir bölümü

Oğuzhan: Oğuzların başı, Mete

Oğansoy: İlahi bir güce sahip soydan gelen

Oflaz: Güzel, iyi, sevilen

Orkuş: Ateş kırmızısı renkli bir kuş

Otacı: Hekim, doktor

Ogan: Barış tanrısı, gök tanrısı, güneş

Od: Ateş

Oğultan: Tan vakti

Onursan: Dürüstlüğü ile nam salmış kişi

Onganer: Mutlu yiğit

Oğantürk: İlahi bir güce sahip Türk

Osma: Bulgaristan Türklerinin yaşadığı yörelerden birindeki nehrin adı

Oyman: Belli bir görüşe sahip kişi

Okumuş: Bilgili, öğrenimli

Oldaç: Şişman, iri yapılı

Ozansoy: Şairler soyundan gelen

Omet: Ümmet, topluluk

Oltunç: Tunç ol, tunç gibi sağlam ol

Oskan: Zeki kişi

Oğuzalp: Güçlü yiğit, iyi yürekli yiğit, dost yiğit

Onatkut: İyi ve uğurlu

Odkan: Ateş kan, ateşli kan, kaynayan kan, deli kan

Onurkan: Onurlu, şerefli soydan gelen

Onaran: Düzelten, tamir eden

Olçum: Bilgiçlik taslayan

Oğuzman: Sağlam, gürbüz, güçlü kimse, iyi yürekli dost kimse

Ortunç: Tunçtan yapılmış gibi sağlam kale

Oltan: Şafak ol, tan ol

Oğuralp: Samimi, içten erkek

Okaner: İlahi bir güce sahip olan yiğit

Okuyan: Okumayı seven

Okbay: Ok gibi doğru ve varsıl kimse

Oran: Karşılıklı uygunluk, iki şeyin birbirini tutması, iki şey arasında ya da parça ile bütün arasında bulunan fark

Oray: Ateş kırmızısı, şehirli

Oralmış: Zaptedilmiş yer

Orçun: Arkadan gelenler, halefler, Ahlak

Omur: Omurgayı oluşturan kemiklerin her biri, herhangi bir şeyin iskeletinin her bir parçası

Olguner: Bilgi ile gelişmiş erkek, olgunlaşmış erkek

Oğuzcan: İyi huylu, candan dost

Oyal: Düşünceye önem veren, görüş alan

Okyar: Oku parçala

Oder: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse

Oruz: Düşünce, düşün

Oktaş: Ok gibi delici, taş gibi sert

Orkut: Kutlu kent

Okhan: Ok gibi hızlı, delici hükümdar

Orhan: Kentin hükümdarı, Osmanlının ikinci padişahı

Onursev: Kendin gibi olanı sev

Olperest: Dinine sıkıca bağlı kimse, dindar, dinini çok seven

Oktay: Çok hiddetli, kızgın

Onan: Daha iyi bir duruma giren, eksiği kalmayıp gönül huzuruna eren, iyileşen

Otamış: İyileştiren, düzelten

Olgunay: Dolunay durumundaki ay

Oğulcan: Can oğul

Oksar: Okları hazırlayan

Omaç: Hedef, gaye, amaç

Odyakar: Ateş gibi can yakan kimse

Oğur: İçten dost, samimi

Orgunkan: Geçmişi sır dolu olan

Orean: Direnen kişi

Ozaner: Şair ve yiğit

Oluş: Varlık halini alma, meydana gelme, bir durumdan öteki duruma geçiş

Ongu: Onmuş olma durumu, sağlık, mutluluk

Orkutay: Kutlu, uğurlu şehir

Onurseven: Onurlu insanları seven

Oytunç: Düşünce sahibi sağlam kişi

Ongun: Bol verimli, yararlı duruma gelmiş, mutlu, kutlu, gelişmiş, gürbüz, tapılan kişi, beğenilen kimse

Oykut: Düşünceli ve kutlu insan

Oğanalp: Gök tanrısı gibi yiğit, güçlü

Oxır: Uğur

Otay: Alev kızıllığında ay

Oktürk: Ok gibi Türk

Oskay: Neşeli, sevinç içinde olan

Onart: İşler bir duruma getirilmesini sağlar, düzelttir

Olçun: Becerikli

Olcayto: Şanslı

Okayer: Ok gibi doğru, Ay gibi yiğit

Ocak: Ev, aile

Oğuzkan: Hükümdar soyundan gelen

Onursoy: Onurlu bir soydan gelen

Osman: Hz. Muhammed'in damadı üçüncü halife , Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu ve ilk hükümdarı , Bir tür kuş ya da ejderha

Okgüç: Ok gibi doğru ve güçlü

Ogün: O bilinen gün, hayatın değiştiği gün

Okman: Okçu, ok atan kimse

Oksal: Okla ilgili, hızlı

Ortaç: Tepe, kendine miras kalan kimse, bir hükümdarlığın tahtına geçecek kimse, veliaht

Olgunsoy: Gelişmiş soy, olgunlaşmış soy

Oğaner: İlahi gücü olan

Omurtak: Küçük kartal

Oransal: Oranla ilgili

Okat: Ok atan, savaşçı

Olgu: Gerçekte var ol

Ongur: Kurtuluş

Ogeday: Akıllı, zeki

Odyak: “Ateşli ve coşkulu ol” anlamında kullanılan bir ad

Oktunç: Ok tuncu, tunçtan yapılmış ok

Onultan: İyileştiren, sağlığa kavuşturan

Ozankan: Ozan soyundan gelen

Oflazer: Yakışıklı, cesur, yiğit

Orkun: Kentin hanı

Olgun: Yetişmiş, bilgili

Older: Dindar, sofu

Oyalp: Düşünceli ve yiğit

Orgunay: Bulutların arkasında kalmış ay

Okay: Beğeni, onaylamak

Otağ: Yüksek direkli, süslü, büyük çadır

Orus: Saadet, mutluluk, talih

Otağ / Otak: Büyük, süslü çadır

Odman: Ateşli, canlı, coşkulu kişi

Onkut: Daha iyi ve şanslı yaşa

Ongay: Kolay, zorluğu olmayan

Okcan: Ok gibi doğru can

Olcaytuğ: Şans getiren başlık

Ozanalp: Şair ve yiğit kimse

Ocan: O dost, içten kişi

Oruk: Çare, yol, imkan

Onel: Elleriyle her tarafı sarmalamış olan

Ozanay: Şair ve Ay gibi kimse

Orbek: Kentli bey

Okanay: Güçlü Ay, yiğit Ay, Güneş ve Ay

Oykan: Düşünce ve fikir erbabı soydan gelen

Oruç: Müslümanların yeme içmeden uzaklaştıkları bir ibadet

Oral: Türklerin ilk yurtlarından

Orun: En büyük makam

Okuş: Akıl, zeka, mantıklılık

Oner: On kişiye bedel yiğit

Okanalp: İlahi bir güce sahip olan

Oymak: Aşiret, küçük izci birliği

Olcaytu: Şanslı; talihli, kısmetli

Ozanar: Namuslu, şerefli, şair kişi

Oğanverdi: “Allah bağışladı” anlamında kullanılan bir ad

Odhan: Ateş kağan, ateş han

Olcaytürk: Şansı olan Türk

Orsa: Geminin, rüzgârın geldiği yöne döndürülmesi, rüzgâra karşı

Oganalp: Güneş gibi yiğit, gök tanrısı gibi yiğit, güçlü yiğit

Orhon: Eski bir türk alfabesi

Onural: Onur sahibi ol

Onursu: Saygın, şerefli ve su gibi temiz

Okutman: Öğreten

Ozan: Şair, halk şairi

Oğultay: Genç

Oğuzata: İyi huyluluğu atalarından, soyundan gelen

Orakay: Orak ayı, Temmuz

Onul: İyi ol, sağlıklı ol

Obuz: Su gözesi, göze kaynak

Olsan: Ad ol, san ol

Orçum: Sağlam adam

Okçun: Uzak, ilerde, uzaklaşmış

Orkan: Orhan adının bir başka biçimi

Oktan: Ok kadar hızlı

Oysan: Düşünce, fikirleriyle tanınan

Onurhan: Şeref sahibi hükümdar

Okutan: Eğitim ve öğretim işini yapan

Oyhan: Düşünceli hükümdar

Orak: Hasat, ekin biçilen araç

Onuktan: Sevilen, saygı duyulan ve tan gibi ışıltılı kişi

Ortak: Ortak zevkleri paylaşanlar, arkadaşlar, birlikte iş yapan, ortaklaşa yararlarla birbirlerine bağlı kimselerden her biri

Oktuğ: Ok atan, okçu

Onur: Özsaygı, şeref

Oğuztay: İyi huylu genç kişi

Orbay: Ordu komutanı

Oker: Hızlı ve kuvvetli

Onuker: Herkesçe sevilen, sayılan kişi

Oytun: Beğenilen, güzel yer, kutsal

Oşan: Şanlı, şöhretli, adı duyulmuş olan

Orgun: Gizli, gizemli

Odkanlı: Canlı, coşkulu, ateşli kimse

Onat: Özenli, düzgün

Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit

Omay: Beğenilen, sevilen

Oben: Erkek deve, o benim anlamlarındadır

Olgunel: İyi el

Oltun: Saygı gösterilen ol, saygın ol

Oğultekin: Biricik oğul, şehzade

Oksu: Düzenli ve hızlı bir şekilde akan su

Oba: Üstün yetenekli, göçebelerin meydana getirdiği topluluk

Oğuztan: İyi huylu kişi

Okyanus: Kıtaları birbirinden ayıran engin deniz

Ortan: Tan renginin kızıllığı

Okan: Akıllı, anlayışlı, öğrenen, Tanrı, Güneş, oğuz

Orbey: Bekçi, koruyucu, muhafız

Oktar: Ok taşıyıcı

Olcayhan: Kısmetli hükümdar

Otaran: Beğenip arzu eden

Oganer: Gök tanrısı gibi yiğit, güçlü yiğit

Okyan: Okçular, okçuluk

Oldağ: Dağ gibi yüksek ol

Orguntay: Sır dolu genç

Onuk: Sevgili; dürüst

Olguntürk: İyi yetişmiş Türk

Oğan: Tanrı

Orcan: Üstün, kıdemli kişi

Onatkan: İyi, dürüst soydan gelen

Ongunsu: Gürbüz ve su gibi duru kişi

Ongün: Uğurlu gün

Orhun: Asya da bir nehir

Okkan: Ok gibi delici soydan gelen