Modern Erkek İsimleri ve Anlamları

A Harfi

Abat: Mutlu olmuş

Abadın: Ezeli

Abak: Köylü

Abdi: Kulluk eden anlamına gelir

Abakay: Bir Türk boyunun adı

Abgun: Mavi renk

Aborkar: Tutumlu kişi anlamına gelir

Abrek: Toplum düzenine karşı gelen savaşçı anlamına gelir

Acar: Becerikli, atılgan kişi anlamına gelir

Acun: Dünya demektir

Açıkel: Cömert insan

Açıkgün: Bulutsuz gün

Adil: Doğruluktan şaşmayan kimse

Adem: Yaratılan ilk insan

Adnan: Cennette ölümsüzlüğe ermiş olan kimse

Adiy: Savaştan geri kalmayan

Afşin: Zırh ve silah anlamına gelir

Affan: Çirkin şeylerden kaçınan

Agâh:  Bilgili

Ağahan: Ağaların ağası

Ağca: Apak

Ağırtaş: Ağırbaşlı kimse

Ahter: Yıldız demektir

Ahen: Demir gibi sert

Ahmet: En çok övülen

Ahves: Kahraman

Ahi: Cömert

Akansel: Akan

Akif: İbadet eden

Akansu: Akıp giden su anlamındadır

Akagündüz: Asıl adı Enis Avni olan bir yazarımızın takma adı

Akmeriç: Ak gibi Meriç

Akartuna: Tuna gibi gürül gürül akan

Akartürk: Akıp giden Türk

Akdeniz: Ülkemizin güneyindeki deniz

Akdoğ: Doğup akıp gitme anlamına gelir

Akçit: Aydınlık yüz demektir

Aklan: Dere ya da küçük akarsu anlamında gelir

Aköz: Sözü ve özü doğru olan kişi demektir

Akdiken: Geyik dikeni denilen bir bitkinin ismidir

Akıl: Düşünme

Akman: Temiz insan anlamındadır

Alaz: Yalın alev

Alper: Yiğit er

Altan: Tatar hanlarına verilen bir unvan

Altaner: Kızıl şafak yiğidi

Altay: Yüce dağ

Altemur: Demirin korlaşmış kırmızı hali

Alpagut: Seçkin yiğit

Alim: Bilgin

Alatan: Seher vakti rengi

Alperen: Hem din adamı hem komutan olan yiğit

Alasoy: Ataları gibi soylu kişi demektir

Alatürk: Çok renkli bir kişiliğe sahip olan

Alen: Saygınlık başarı anlamlarında

Alemdar: Önder

Alhan: Al renkli prens

Alinur: Işık saçan yüce kişi

Alkun: Herkes anlamına gelir

Alişan: Ünü büyük

Alkor: Kıpkırmızı ateş, kızıl köz

Aloz: Haşin kimse

Alpbilge: Güçlü ve aynı zamanda da akıllı olan kişi

Alpdoğan: Cesur doğan

Alpermiş: Yiğit ve ermiş kişi

Alpyürek: Bulunan

Altınbaran: Altın gibi kıymetli

Altuğ: Kırmızı tüy

Altınkılıç: Altın gibi kıymetli kılıç

Altınkaya: Altın gibi parıldayan kaya

Altunç: Kızıl tunç

Alya:  Er. Yüksek yer, yük­seklik

Ammar: Bir yeri bakımlı hale getiren

Amade: Dilek

Anıl: Amaç, erek

Andaç: Hatırlatıcı

Anıt: Abide anlamına gelir

Arhan: Yiğit han

Arda: Işaret yerine dikilmiş çubuk

Arat: Sakin

Arif: Ilim irfan sahibi

Arkın: Sakin

Arslan: Yiğit adam

Aral: Takımada ve sıradağlar anlamındadır

Argın: Yorgun

Atakan: Atalarının kanını taşıyan

Atalay: ünlü

Ayaz: Duru ve sakin havada çıkan kuru soğuk.

Aybora: Ay ve fırtına

Aybars: Ay gibi temiz demektir

Aytuna: Ay gibi güzel Tuna ırmağı gibi görkemli

Arış: Kağnı otu

Ayberk: Güçlü

Aytaç: Ay tacına sahip olan kimse

Aykutalp: Cesaretli

Aymete: Ay ve Hun imparatoru Mete’den oluşan ad

Aygün: Ay gibi parlak ve ışıklı güzel gün

Azem: Arkadaş. dost

Aziz: Sevgide üstün tutulan

Aznavur: Cesur, kahraman

Azametdin: Dinin yüceliği

Azad: Bağımsız olan

Azmi:  Kararlı

 

B Harfi

Baran: Durağanlığı harekete çeviren etken

Babür: Kaplan anlamındadır

Bera: Erdem sahibi kişi demektir

Badi: Rüzgarla ilgili

Bagatur: Kahraman

Bahri: Denizci demektir

Başer: Başta gelen

Barlas: Savaşçı yiğit

Batıhan: Batının sultanı

Batuğ: Üstün olan

Batu: Güçlü

Barbaros: Savaşçı demektir

Baturalp: Yiğit demektir

Baykal: Yaban atı

Bangu: Gök gürültüsü demektir

Babacan: Cana yakın, güvenilir, anlayışlı

Balkır: Işıl ışıl parıldayan, ışık saçan

Babaç: Azameti olan

Barın: Kuvvet

Baha: Değer, kıymet, zariflik, üstünlük

Babayiğit: Mert, korkusuz adam, kabadayı

Bahadır: Yiğit, batur

Babek: Kafkas kökenli ayaklanma kahramanı

Baranalp: Baranalp

Baransel: Güçle ilgili

Babürşah: Moğol Devleti'ni kuran hükümdar

Balaban: Yüce, ulu

Barçın: İpekli kumaş

Barışta: Barış zamanı doğmuş olan

Bartu: Eski Türk hanlarından birinin adı

Barkan: Arap çöllerindeki kumul yapısı

Başol: Lider ol, başa geç

Bayezid: Mümin, İman sahibi

Behzat: doğuştan asil

Behlül: Çok gülen

Bedir: Dolunay anlamındadır

Behnan: Herkesçe sevilen

Bülent: Yüksek

Berksan: Adı, sanı sağlam bilinen

Berkan: Parıldayış, şakıma

Behram: Çoban yıldızı

Bedevi: Çölde, çadırda yaşayan göçebe

Berk: Sert, sağlam, katı

Berkay: Güçlü ve ay gibi

Bedih: Çok saygın ve çok büyük bir ünü olan anlamında

Bedrettin: Ayın ondördü gibi ışık saçan, temiz ve yüce. Dinin dolunayı

Bilal: Su gibi ıslatan, ıslaklık ya da ıslatış

Bilgehan: Çok bilgili devlet başkanı, bilge devlet başkanı

Bilegi: Akıllı, gerçeği gören ve ona göre davranan

Bilgebay: Bilgili ve saygın kişi

Bilgiç: Her konu hakkında bilgisi bulunan

Boğaçhan: Dede Korkut öykülerinde adı geçen yiğit

Boran: Rüzgar, şimsek ve gökgürültüsü ile ortaya çıkan sağanak yağışlı hava olayı

Bolat: Çelik gibi sert

Borakan: Kanı kaynayan anlamında

Boransü: Fırtına gibi olan er, asker

Borga: Hüküm veren kişi

Boysal: Her bir yana yayıl anlamında

Buğra: Erkek deve. İlk İslam devletlerini kuran Türk hükümdarlarından bazılarına verilen ad

Bucak: Dağ zirvesi

Budak: Dalın gövde içindeki başlangıç yeri

Bulut: Havadaki su buharının yükselip yoğunlaşmasıyla oluşan su damlacıkları birikintisi

Buğrahan: Yürekli hükümdar, korkusuz hakan

Bülent: Yüksek, yüce, uzun

Bulak: Kaynak

Bulunç: İç evren, vicdan

Buluthan: Bulut gibi yükseklerdeki hakan

Büker: Bükme işini yapan, kıvıran

Bürçe: Kurt yavrusu

Burtaş: Kapı altına konulan taş

 

C Harfi

Cabir: Aziz ve kuvvetli olan

Cabbar: Güç ve kuvvet sahibi kimse

Can: Yaşam, birey kişi, ruh, güç kuvvet

Caner: Can dostu

Cankan: Soyu temiz

Candaş: Dost, yoldaş

Cantekin: Can şehzade

Cafer: Çay, dere, küçük akarsu

Çağdaş: Yaşanılan çağın koşul ve gereklerine uygun olan, yaşıt

Çağkan: Çalışkan, hareketli, canlı, su gibi akan

Çağın: Yıldırım, şimşek

Cantaş: Içtenlik ve sevecenlik iradesi gösteren

Celal: Azamet, şeref, kemal ve ikram sahibi

Cebe: Zırh, zırhlı giysi

Cem: Toplama, bir araya getirme, şarap kadehi

Celasun: Kahraman, cesur. Genç, sağlıklı, yiğit kimse

Cebealp: Silah kuşanmış savaşçı

Cenk: Savaş

Ceben: Bir Oğuz boy’u

Celil: Büyük, ulu

Cebesoy: Silahlarla ilgilene soydan gelme anlamında

Cedit: Yeni var olmuş, yeni ortalığa çıkmış anlamında

Cengiz: Sert ve haşin tabiatlı, kolay yumuşamayan

Cefa: Sıkıntı, zahmet

Cefali: İlahi olan

Cengizhan: Moğol İmparatorluğunu kuran hükümdar

Celâsun: Kahraman, cesur, atak delikanlı, yiğit.

Cenker: Savaşçı

Ceyhun: Amu Derya gölü

Cevahir: Cevher, mücevher

Celâyir: Moğol ırkının büyük kollarından biri

Cengel: Orman

Celilay: Ulu, yüce, yüksek ay

Celalettin: Büyüklük ululuk, hışım

Cengiz: Gözüpek, cesur

Cengizhan: Eski Moğollarda, Moğol hükümdarı

Cenup: Güney

Cevat: Çok cömert, eli açık, çok ihsan eden

Cesim: Büyük, iri, kocaman

Cesur: Cesaretli, yürekli

Cemil: Güzel yüzlü

Cetik: Olgun

Cevheri: Bir şeyin özü ile ilgili anlamında

Civan: Genç, taze

Cihanerk: Tüm dünyanın en kudretlisi, güçlüsü

Cihat: İslam için düşmanla savaşma

Civan: Yeni yetme, körpe, genç

Civanmert: Yüce gönüllü yiğit

Cidal: Kavga, savaş

Cindoruk: Bir dağın en yüksek noktası, doruğu

Cüneyt: Asker, savaşçı

Cumhur: Topluluk, yığın

Cüret: Atılganlık, cesaret, yiğitlik

Cömert: Pinti olmayan, eliaçık

Coşkun: Coşmuş, galeyana gelmiş

 

Ç Harfi

Çaba: Zorlukların üzerine giden

Çağdaş: Yaşanılan çağın koşul ve gereklerine uygun olan, yaşıt.

Çağatay: Doğu Türk lehçelerinden birisinin adı

Çağ: Başı ve sonu belli olan ve belli bir özellik taşıyan zaman dilimi

Çağlar: Çağıl akar, küçük çağlayan

Çağrı: Davet

Çağkan: Çalışkan, hareketli, canlı, su gibi akan, dinamik, enerjik, etkin

Çağbay: Bu çağın zengini, efendisi

Çağıl: Çakıl, çağla ilgili, akan su sesi

Çağlayangil: Coşkulu insanlar birliği

Çağın: Yıldırım, şimşek

Çağrıbey: Selçuklu çağveren Çaltı Devleti’nin kurucularından

Çaka: Savaş baltası

Çağveren: çağa adını veren

Çalak: Atak, çabuk davranan

Çakırbey: Mavi gözlü ve saygın

Çakırca: Çakıra benzeyen

Çalkan: Su birikintisi

Çambel: Çamlık yöre, yer

Çaltı: Küçük ve dikenli orman

Çapar: Durmadan koşan yiğit, atlı ulak

Çapın: Çok hızlı koşabilen

Çelen: Becerikli

Çelik: Çok sert, dayanıklı

Çelikel: Eli çelik gibi olan, çelik elli

Çeliker: Çelik gibi sağlam kimse

Çeri: Asker, yeniçeri

Çeliköz: Özü çelik gibi sağlam olan kimse, çelik özlü

Çeliksoy: Soyu güçlü, kuvvetli olan

Çetiner: Güçlü erkek

Çetinsu: Çok hızlı, güçlü akan su

Çetinyiğit: Sert ve inatçı ve de cesur kişi

Çınar: Boyu otuz metreyi bulan, uzun yıllar yaşayan yeşil yapraklı ağaç

Çıdal: Sabır

Çiltay: Çilli tay

Çintan: Tan zamanı.

Çiner: DOĞRU

Çoğaş: Güneş

Çokan: Dağın en yüce yeri doruk

Çölbeyi: Çöl ağası

 

D Harfi

Dâver: Doğru ve adil hükümdar

Dağ: Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak

Dadak: Büyük kardeş, ağabey

Dağtek: Tek dağ

Dalca: Dal gibi ince, uzun, narin.

Dalboğa: Koruyucu yürekli kimse

Dağhan: Oğuz Han’ın oğlu. Eski Türk inanışına göre doğa tanrılarından biri

Dalkılıç: Kılıcı elinde olan, hazır bekleyen

Danişmend: Akıl danışılan kişi. Bir Selçuklu komutanı

Dalokay: Çokça beğenilen

Dalkoç: Koruyucu, arka çıkıcı kimse

Dâhi: Olağanüstü zeki ve yetenekli

Daniş: Bilim, bilgi

Demiralp: Demir gibi sağlam olan

Demir: Dayanıklı ve kullanış sahası geniş, mavimsi esmer renkli bir maden

Demirhan: Demir gibi güçlü

Deha: Zekaca çok üstün olan

Değer: Üstün nitelik, yararlı nitelikleri olan, bir şeyin önemini belirten ölçü, eder, karşılık

Dede: Ata, annenin ya da babanın babası

Delal: Cilve, naz

Demirbağ: İlişkilerinde demir gibi sert olan

Deniz: Büyük su kütlesi

Devran: Talih, kader, dünya, zaman

Demirbüken: Demiri bükebilecek denli yiğit kimse

Demirdöven: Demirci, demiri işleyen

Demirel: Güçlü el

Demirkök: Kökleri sağlam olan

Demirkurt: Güçlü, kuvvetli, sert kimse

Denizhan: Ünlü Oğuz Kağan Destanı'na göre

Demiröz: Özü demir gibi sağlam olan

Demren: Okun ucuna geçirilmiş demir parçası

Denli: Terbiyeli ve saygılı

Deryavan: Denizci

Devin: Hareket

Deviner: Emek harcayan yiğit

Dizdar: Kale komutanı

Dicle: Bir ırmak ismi

Dilaver: Yiğit / Yürekli

Dinçalp: Güçlü yiğit

Diker: Başı dik kimse, dik başlı yiğit

Dilmaç: Tercüman

Dilbirin: Gönül çekmek

Dikmen: Dağ zirvesi

Dinçkaya: Kaya gibi sağlam güçlü

Dinçer: Sağlam, yiğit

Dindar: Allah’a inanmış, bağlanmış olan kimse

Dinç: Sağlık durumu iyi, güçlü, gücü yerinde, canlı

Dirim: Hayat, yaşam

Doğu: Güneş’in doğduğu taraf

Doğanalp: Şahin ve yiğit kimse

Doğaner: Yırtıcı, gözü pek olan

Doğruol: Eğrilikten kaçın, haksızlık etme, içi dışı bir ol

Dolunay: Yuvarlaklaşmış ay. Ayın son hali. Ayrıca ayın on dördü gibi çok güzel kimse

Doğukan: Doğulu, doğu soyundan

Dora: Dağ zirvesi

Doğuş: Hayata geliş

Doruk: Zirve, dağların en yüksek noktası

Domaniç: Tümsek, yokuş

Donat: Süsle

Dost: Sevilen ve güvenilen yakın arkadaş, gönüldeş

Dönmezsoy: Sözünden dönmeyen soy

Dumrul: Dedem Korkut öykülerinde geçen bir ad

Durutekin: Temiz ve biricik, pırıl pırıl ve bir tane olan kimse

Duran: Yerinde kalan, bekleyen

Duha: Kur’an-ı Kerim’de 93. surenin ismi, kuşluk vakti

Durmuş: Çocukların sık ölümleri karşısında konulan dilek ifadesi

Duruöz: Temiz özlü kimse

Duygun: Hislerini yoğun yaşayan, duygusal

Dündar: Koruyucu asker

Düzgün: Yamuk olmayan, doğru

 

E Harfi

Ebecen: Akıllı çocuk

Ebed: Sonsuzluk

Ebubekir: İlk halife olan Hz. Ebubekir’in ismidir. Genç babası manasındadır

Ecevit: Yaramaz, afacan

Ecmel: Çok yakışıklı

Ecemiş: Çok bilmiş

Ecvet: Mükemmel

Ecebay: İleri gelen, saygın, zengin kimse

Ediz: Ulu, gücü yeten

Ede: Ata, dede

Edis: Yüce, yüksek

Edip: Edepli, terbiyeli. Edebiyatla uğraşan kişi

Edgüalp: İyi yiğit

Edhem: Karayağız at

Edra: Vücudu beyaz, başı siyah at

Efsun: Büyü

Efe: Yiğit ve cesur

Efken: Atıcı, yıkıcı

Efendi: Saygıdeğer, ince çelebi kimse

Eflah: Feraha kavuşan, kurtulan

Egemen: Sözünü geçiren, hükmeden kişi.

Egehan: Engin denizlerin hükümdarı

Egezade: Egeli oğlu

Egetürk: Engin görüşlü Türk

Ejderhan: Acımasız hükümdar

Ejder: Bir masal yaratığı

Ekber: Allah’ ın sıfatlarındadır. En büyük manasındadır. İsim olarak kullanılması uygun olmayabilir

Ekinç: Kültür

Ekmeleddin:  Dinin en olgunu, dinin tamamı.

Ekin: Olgunlaşmış tahıl

Elbruz: Boyu uzun yakışıklı

Elber:  İyiligi ve ihsani bol olan demek

Elçi: Bir devleti başka bir devlet katında temsil eden kimse

Elitez: Eline çabuk

Emin: Korkusuz olan

Emir: Buyruk

Emrah: Eski Türkçedeki Amrak kelimesinden gelmektedir. Anlamı sevimli, sevgili şeklindedir

Emre: Aşık, tutkun

Emrullah: Allah’ ın emri manasındadır

Emran: Kürkler, hayvan derileri

Ender: çok az bulunan

Enginel: İyi yetiştirilmiş derin bilgi sahibi kişi

Enes: Insan

Enez: Cılız, zayıf, güçsüz

Engin: Uçsuz bucaksız, sınırsız

Engür: Hepsinden gür olandır

Enis: Sevimli dost

Ensari: Ensar kişilerden biri.

Enver: Nurlu olan

Eray: Ay gibi parlak olan

Ertunga: Erkek kaplan, Uygur yazıtlarında adı geçen kişi, alpertunga olarak da bilinir

Ercan: Korkusuz asker

Ertek: Yiğit, ve tek er

Erçin: Merdiven

Erşan: Yiğitliğiyle tanınmış

Ersungur: Yiğit ve doğan gibi yırtıcı

Erda: Beyaz karınca

Erhan: Yiğit

Erel: Kahraman

Ersel: Yiğitlikle ilgili olan, ünlü, yiğit

Ergün: Sert başlı.

Erol: Sözünde duran

Esat: çok mutlu

Esil: Soylu, zengin

Eserhali: Arkasında büyük eserler bırakan hükümdar

Eşfak: İçten

Eslek: Çalışkan

Eşmen: Eş, dost, arkadaş, akran

Eşref: Şerefli, şeref sahibi

Evsad: Ahlak, huy

Evrim: Biyolojik ve zamansal değişim

Evren: Kainat, varlığın tamamı

Ethem: Kara, yağız at

Etka: Takvayla yaşayan

Eylem: Bir durumu değiştirmek için gösterilen çaba

Eymür: Varlıklı, iyi durumda olan oğuzlarda boy adı

Eyüp: Sabırın simgesi olmuş bir peygamber

Ezel: Başlangıcı olmayan demektir

Ezrak: Mavi, gök renginde olan

Ezman: Gökyüzü

 

F Harfi

Fatin: Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse

Fadıl: Erdemli, üstün, parlak

Fahrettin: Dinin övünç kaynağı manasındadır

Fahri: şerefli ve övünçlü

Falih: Başarılı ve mutlu kimse

Faik: Seçkin

Faris: Binici, ata binmekte maharetli olan kişi,anlayışlı

Fatih: Toprak alan, fetheden

Fazlı: Fazilet sahibi

Faysal: Hükümdar

Faruk: Adaletli, hukuklu, keskin kararlı kişidir

Fahir: Şanlı, şerefli, onurlu, övülecek kimse manasındadır

Fani: Ölümlü

Fakirullah: Allah’nın büyüklüğü karşısında âciz olan kimse

Fazh: Fazilet sahibi

Feda: Kurban olan

Ferhan: Sevinçli, neşeli, ferahlı, şen, memnun

Fedai: Bir ülkü uğruna tehlikeli işlere girişerek canını esirgemeyen korkusuz kimse

Ferit: Tek başına olan

 

 

Fevzi: Üstünlük, başarı, zafer ile ilgilidir.

Ferruh: Kutlu, uğurlu

Feyzullah: Allah'ın feyzi, bereketi

Ferman: Emir

Fethi: Fetih ile ilgili

Feza: Gökyüzü, uzay boşluğu, gök, sema

Feyyaz: Bereket ve bolluk veren

Fecri: Tan kızıllığı

Fedakar: Özverili

Fehim: Anlayışlı, çabuk kavrayan

Ferruh: Uğurlu, kutlu, aydınlık yüzlü kişi

Ferda: Yarın, gelecek zaman

Felit: Açık düşünceli

Felek: Gökyüzü

Ferahi: Bolluk, genişlik, ucuzluk

Fersoy: Güçlü, saygın bir soyu olan, eşsiz

Feryat: Çığlık, haykırış

Feramuz: Kale muhafızı, koruyucu

Fezahan: Kainatın hükümdarı

Ferzan: Bilim ve hikmet

Fezai: Uzayla ilgili

Fırat: Nehir

Firas: Yiğit, mert

Fırtına: Yağmur ve kasırga getiren çok güçlü rüzgar

Fikret: Düşünen, düşünce ile ilgi

Fıda: Özveri

Firuz: İnce, uzun boylu

Furkan: İyi ve kötü arasındaki şeyi gösteren

Fuat: Yürek, kalp, gönü

Fuzuli: Boşuna gereksiz, haksız

Fütüvvet: Mertlik, yiğitlik

 

G Harfi

Gaffar: Acıyan, bağışlayan

Gazel: Divan, Fars ve Arap edebiyatlarında en yaygın nazım şekli

Galip: Kazanan

Gani: Zengin

Garabed: Liderlik yapan, öncü

Gayur: Çok çalışkan, gayretli

Gazanfer: Yüreği ve bileği sağlam olan

Gediz: Dağ geçidi

Gencer: Delikanlı

Gençsoy: Yaşlı olmayan soydan

Gevheri: Özlü

Gençtürk: Genç Türk

Gernas: Kahraman

Gerok: Etkin

Gezgin: Yeni yerler görmek ereğiyle geziye çıkan kimse

Gökben: Gök ile ilgili olan

Görgün: Görme yetisi olan, gören, görmüş olan, iyi gören

Gönenç: Varlık, bolluk, mutluluk, sevinç

Gorani: Şarkı, türkü

Gökmen: Mavi gözlü

Gökbaran: Gökteki güç; gök gücü

Görkem: ihtişam

Gökhan: Göklerin hükümdarı

Gökbora: Fırtınalı gökyüzü

Gökseven: Mavi seven, gökyüzünü seven

Görkay: Güzel ay

Gökdal: Yeşil dal, taze dal

Gökçener: Mavi gözlü yiğit

Gökçesu: Mavi su, yiğit su

Gökalp: Mavi gözlü yiğit. Çok eski bir isim olup Ertuğrul Gazi’nin amcasının adıdır

Gökdeniz: Gözleri mavi ve deniz gibi engin kişi. “Gök” ve “deniz” isimleriyle kurulmuş bir isimdir

Göğen: Gök, mavi, yeşillik

Göğem: Göğermiş ekin, yapraklanmış

Göktürk: Bir Türk boyu

Gönder: Bayrak direği

Günalp: Güneşe benzeyen yiğit

Gurbet: Doğup yaşanılmış olan yerden uzak yer

Günkut: Günün uğuru, şansı olan

Güçlühan: Kuvvetli hükümdar

Gülertan: Gülümseyen sabah vakti

Güntan: Güneşin doğmasından önceki süre

Güçhan: Çetin han, güçlü han

Güntekin: Güneş gibi tek olan

Günce: Güne, yani Güneş’e benzeyen, günü gününe tutulan

Güzey: Güneş görmeyen yer

Gürsel: Gür olan, bol olan

Güven: itimat

Güz: Sonbahar

Girgin: Girişken, sokulgan

Gizay: Gizlenmiş Ay, saklı Ay

 

H Harfi

Hakan: Türk imparatoru

Habil: Yeryüzünde öldürülen ilk insan

Haldun: Devamlı süren

Hacip: Osmanlıda devlet büyüklerine verilen bir san

Halit: Sürekli

Hadra: Çok yeşil, en yeşil manasında

Halim: Yumuşak başlı

Halim: Yumuşak huylu, sakin yaradılışlı

Haluk: Güzel ahlaklı

Halil: İçten dost, yakın arkadaş

Hamit: Hamt eden

Hades: Birisini yenmek, kötülük

Hatem: Sonuncu en son olan

Hakan: Kağan, eski Türk imparatoru

Hakverdi: Allah’tan gelen hak anlamında

Haver: Güneşin doğduğu taraf

Haktanar: Her anlamda haktan yana olan

Halilullah: Allah’ın sadık dostu

Haluk: İyi ahlaklı, uyumlu

Hanzala: Uhud Savaşı şehitlerinden biri

Hamis: Beşinci

Hamil: Sahip olan, destek

Hanefi: Allah´ın birliğine iman eden

Hani: Yumuşaklık ve vakar sahibi

Hansoy: Han soylu, bey soyundan gelen

Hascan: Güzel dost

Hasefe: İyi efe

Haris: Bekçi, gözcü, kollayıcı

Haşmet: Gösteriş, büyüklük, ululuk

Haşim: Gösterişli, muhteşem

Hatay: İl adı, Antakya olan kentimiz inadı

Hatim: Sona erdirme, bitirme

Havar: İmdat, çağrı

Havbeş: Ortak

Hayrettin: Hayır eden, hayır sahibi

Haydar: Aslan, cesur, yiğit

Hayri: Hayırla, iyilikle ilgili

Hazer: Deniz

Hazim: Akıllı, işbilir

Hawar: Çığlık, çağrı

Hazret: Kutsal sayılan insanların adlarının önüne konulan san

Hepgüler: Her zaman güler

Hedar: Hali vakti yerinde

Helat: Güneş, doğmak

Heja: Kıymetli, değerli

Herji: Güvenli

Hesin: Demir

Hevbeş: Özdeş

Heybetli: Görünüşü, korku ve saygı uyandıran

Hikmet: Yüksek bilgiye sahip olan

Hızır: Darda kalanların yardımına koşan

Hiram: Yürüme, gezinme

Hilmi: Yumuşak huylu

Himmet: Çaba, emek, çalışma, irade, yardım, ermiş kişinin yaptığı etki

Hilet: Alışkanlık, huy

Hilkat: Yaradılış

Hoşgör: Anlayışlı, görgülü ol

Hürkan: özgür kandan gelen

Hünkar: Uğurlu, genç Osmanlı sultanlarına verilen bir ad

Hüsrev: İran şahı

Hüsamettin: Dinin keskin kılıcı

Hüsnü: çok güzel olan

Hüray: Ay gibi özgür

Hüseyin: Küçük sevgili

Hüdaverdi: Allah’ın verdiği

 

I Harfi

Işıner: ışıklı erkek

Işıman: Aydın yüzlü insan

Işınbay: Aydınlık ve zengin

Işınbey: Işık saçan saygın kişi

Ibra: Beri kılma, beraat etme, çıkarılma, aklanma temize

Ildır: Parıltı saçan

Ilgar: çabuk ve hızlı olup biten

Ilgaz: Atın dörtnala koşması, hücum

Ilıcan:  ılık olan

Ilgın: Serap

Ira: öz yapıya sahip olan

Ilkutay: Kutsal ülke

Işık: Aydınlık

Iltifat: Yüzünü çevirip bakma

Işıkhan: Imparator

Irkd: Kehanette bulunan

Işıker: Aydınlık saçan yiğit

Irşa: Doğru yolu gösterme, uyarma

Imren: Görülen bir şeyi veya herhangi bir isteği elde etmek istemi, gıbta

Iraz: Uzak

Işıtan: Aydınlatan, ışık veren

Itri: Itır kokulu

Ilgazer: Ilgaz dağlarının yiğidi

Irade: İstem. Emir

Izhar: Gösterme, meydana çıkarma

 

İ Harfi

İhsan: iyilik etmek

İlhan: Moğol hükümdarı

İkbal: Gelecek

İbrahim: İnananların babası, hakların babası

İlbey: ülke beyi

İçöz: İçi özü olan

İdi: Güç, kuvvet

 İrfan: Kültür

İğdemir: Araba okunun demiri, dülgerlerin ve heykelcilerin ağaç yontma aracı

İmren: Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği, özenme, imrenme

İlker: ilk erkek çocuk

İhvan: Yakın dostlar, arkadaşlar.

İskender: ünlü komutan

İşçan: çalışkan

İnan: Yöneten, kendisine inanılan

İlon: EylüL

İnanç: Düşünceye bağlılık göstermek

İsmet: Parlaklık, temiz

İkrami: Misafirperver

İshak: Bilgin olarak tanınan bir peygamber

İsa: Tanrının yargılaması, dört büyük peygamberden biri

İdris: Hoş kokulu bir kiraz türü, bilimde ileri düzeyde olan, peygamber

İdikut: Kutlu, saadetli, yüksek rütbeli

İlksoy: Önde gelen soy

İlter: Yurdunu seven, yurduyla övünen.

İnanöz: İnanan kimse, özüyle inanan kişi

İsfendiyar: İran mitolojisinde adı geçen hükümdar

İzgütay: İyi yavru, iyi tay

İzer: İzci Eri

İzzet: Değer, kıymet, kuvvet, kudret, hürmet, saygı

 

K Harfi

Kadir: Güçlü, her şeye gücü yeten

Kaan: Hükümdar

Kabil: Kabul eden, olabilir mümkün

Kadem: Adım, ölçü, uğur

Kağan: Hanların hanı, hükümdar

Kasım: Taksim eden

Kadrihan: Değerli, kıymetli ve de güçlü hükümdar

Kağan: Imparator

Kayhan: Güçlü hükümdar

Kamil: Olgun insan

Kartal: Kızıl kara tüylü, güçlü kıvırcık gagalı, iri ve güçlü, yırtıcı bir kuş

Karahan: Hükümdar

Kayra: Büyük birinden gelen iyilik, ihsan

Kaya: Sert taş parçası

Kazım: Er, öfkesini yenen kimse. Hırsını dizginleyen

Kani: Kanaat eden, razı olan

Kalender: Gösterişsiz, sade, tokgözlü anlamındadır

Kamran: Mutlu, muzaffer, isteğine kavuşmuş olan

Karadoğan: Bir kuş türü

Kanat: Kuşların ve uçucu böceklerin uçmalarını sağlayan organlarıdır.

Kayar: Gurur

Kayasoy: Güçlü soydan gelen.

Kazgan: Kazan

Kazım: Kızgınlığını, öfkesini belli etmeyen

Kerem: Soyluluk, cömertlik, bağış

Kenan: Filistin toprakları

Keleş:  Güzel, yakışıklı

Kemal: Olgunluk, erdem

Keramettin: Dinin kerameti, doğa üstü gücü

Keremşah: Asil, soylu şah, hükümdar

Kebir: Ulu, yüce

Kerami: Mert, cesur soylu kişi

Keyhan: Dünya

Kendal: Yamaç, uçurum kenarı, sel yarığı gibi anlamları vardır

Kerimhan: Cömert, ulu hükümdar

Kelemer:  Kuvvetli karakteri olan adam

Keyan: Büyük hükümdar, şah

Kılıç: Uzun keskin bir bıçak, silah

Kıralp: Rengi kırçıl olan yiğit, ak renkli yiğit

Kılıçer: Kılıç gibi keskin yiğit, kılıç gibi yiğit

Kıvanç: Mutlu bir olgudan duyulan şey, sevinç öğünç

Kınay: Hiç durmadan çalışan, çalışkan

Kıncal: İnce, zayıf

Kıraner: Vurup ezerek parçalayan yiğit

Kızıl: Parlak, kırmızı renk

Kiram: Soylu, cömert

Kinyas: Geniş yüzlü kişi

Kiyan: Dağdan hızla inen sel

Kiper: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse anlamındadır

Kirman: Hisar

Korkut: Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin

Korkmaz: Korku bilmeyen

Koray: Kor renkli ay Ateşli, hareketli ve heyecanlı kişi

Kortan: Kıpkızıl şafak

Korkmaz: Hiçbir şeyden çekinmeyen, yiğit, yürekli

Korhan: Ateş gibi kağan

Koç: Sağlıklı

Koçer: Koç yiğit, yiğitler yiğidi

Konuralp: Yiğitler yiğidi, onurlu yiğit

Kuddus: Temiz

Kürşat: Yiğit, alp

Kültigin: Göktürk komutanı

Kutsoy: Kutlu soydan gelen, soyu kutlu

Kunt: Sağlam yapılı, sağlıklı, dayanıklı, kalın, sert

Kutberk: Uğurlu ve sağlam

Kuşay: Uzaklaşmak

Kutlay: Uğurlu ay, kutlu ay

Küce:  Etkileyici

Kuthan: Uğurlu kağan, kutlu kağan

Kuzey: Sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön

 

L Harfi

Laçin: Bir cins şahin, atmaca. Sarp, yalçın

Latif: Yumuşak, güzel, nazik, şakacı

Lamih: Parıldayan

Lami: Sert, çatık kaşlı veya aslan

Laşa: Bir Gürcü kralının adı.

Lavik: Destan

Lavekar: İstekli. arzulu, hevesli

Layık: Yaraşır, yakışır.

Lebib: Akıllı ve zeki olan

Levent: Güçlü ve çevik

Lemi: Parlama

Ledün: Tanrı katı

Lefter: Meteliksiz

Lezgin: Hızlı, süratli, acele

Lezgi:  Kafkas halkı

Livin: Hareket, devinim

Lider: Önder, şef, rehber kişi

Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı

Lütfullah: Çok övülmüş, methedilmiş, Allah'ın lütfu

Lütfi: Hoşluk, iyi davranış. Macid şan, şeref sahibi, iyi ahlaklı

 

M Harfi

Macit: Şan, şeref sahibi, iyi ahlaklı

Malik: Sahip, elinde bulunduran

Malkoç: Osmanlıda akıncılar ocağının komutanı

Mansur: Muzaffer olan

Mahir: Becerikli, hünerli

Mahzun: Kederli, tasalı

Mağrip: Batı

Mağrur: Gururlu

Mahra: Değerli kimse

Mahser: Huy, özellik

Maksut: İstek, niyet, maksat, varılmak istenen yer

Mahfi: Gizli, saklı, örtülü

Mahsun: Güçlendirilmiş

Mahmut: Övülmeye değer

Mail: İstekli

Makal: Söz

Manas: Kırgızların ulusal destanı

Mançer: Yabani kiraz ağacı

Matuk: Özgürlüğü bağışlanmış

Manço: Manda yavrusu

Mavi: Gökyüzünün rengi

Mazlum: Yumuşak, sessiz, zülüm görmüş

Mebrur: Hayırlı, beğenilmiş, makbul

Mecid: Çok şerefli, büyük şan sahibi

Mecnun: Deli, aklı başında olmayandır

Mefhar: Övünme

Memun: Sevinç duyan, kıvançlı, mutlu

Mehmetçik: Türk ulusunun sevgi duygusuyla Türk askerine verdiği ad

Mengi/Mengü: Ölümsüz, sonsuz

Mekin: Nüfuz sahibi, oturup yerleşen

Meriç: Bir akarsu ismi

Mert: Cesur, yiğit, korkusuz

Mengütay: Ölümsüz genç

Mestan: Savruk. Cüret sahibi

Mengütekin: Ölümsüz şehzade

Melih: Güzel, sevimli kişi

Mete: Imparator

Metin: Sağlam ve dayanıklı

Mithat: Övülen

Mihrican: Sonbahar

Mirza: Hükümdar soyundan gelen

Mirkelam: Güzel, nazik konuşan

Mir: Baş, komutan, amir, bey

Miraç: Hz. Muhammed'in göğe yükseliş haline verilen addır

Mikail: Allaha en yakın olduğuna inanılan dört melekten birinin adı

Muhsin: Arzu, istek belirten

Muhsin: ihsan eden

Muaz: Saklanan

Müjdat: iyi haber

Musaddık: Onaylayan

Mümtaz: Seçkin, başkalarından ayrı tutulan

Mücahit: Savaşçı, Cihada katılan

Müfit: Faydalı, yararlı

Mücahit: Savaşçı, Cihada katılan

Münir: Işık veren, parlak

 

N Harfi

Nasrullah: Allah'ın Nusreti, yardımı anlamına gelmektedir

Nabi: Yüksek, yüce, haber veren

Naci: Kurtulmuş olan

Nara: Haykırma, söylenme

Namık: Yazıcı

Nami: Tanınmış, ünlü şöhretli

Namal: Ün al, adını duyur

Naim: Bolluk varlık içinde yaşayandır. Cennetin bir bölümünün adıdır

Nasuh: Öğüt veren

Nasreddin: Yardımcı, imdada yetişen

Nail: Ele geçiren

Nahit: Venüs, Zühre yıldızı

Nart: Yürekli, yiğit

Natuk: Düzgün konuşan, konuşmayı seven.

Nazım: Düzenleyen

Nazif: Temiz ve pak olan

Necear: Dülger, marangoz

Necati: Kurtuluşa eren

Necip: Asil ve soylu

Nedret: Az bulunurluk, seyreklik

Nedim: Sohbet arkadaşı

Nejat: Soy, asıl, hesap

Neşat: Sevinç, neşe, şenlik, keyif

Nehar: Gündüz

Nesim: Hoşa giden hafif rüzgar

Nenkvaz: Çetin, sert

Necdet: Güçlü ve korkusuz, kahraman

Nevzad: Yeni doğmuş çocuk

Neyzen: Ney çalan kimse

Nezih: Temiz, pak, seçkin

Nişan: İz, belirti

Nihat: Tabiat

Nilova: Şimdiki Musul

Niyazi: Yalvarma

Nizamettin: Dinin düzeni, tertibi

Nizam: Sıra, dizi, düzen, kural

Nurer: Aydınlık saçan yiğit

Numan: Kan, kan bağı

Nurbay: Aydınlık saçan erkek

Nusret: üstünlük

Nuh: Eski metinlerde rahat anlamında

Nuyan: Soylu kişi, noyan

Nüvit: İyi haber, müjde. Ogün belirli bir günde doğan

Nusret: Tanrı yardımı

Nurşat: Nura boğulmuş

Nurtaç: Nurlu taç taşıyan

Nüjen: Modem, yeni

Nücivan: Genç, delikanlı

Nüvit: İyi haber

Nüza: Yeni, yeni doğan

 

O Harfi

Oba: Üstün yetenekli

Oben: Erkek deve, o benim

Obuz: Su gözesi, göze kaynak

Ocak: Ev, aile

Oflaz: Güzel, iyi, sevilen

Oder: Ateş gibi canlı, coşkulu

Oktay: Çok kızgın, sinirli

Oğuzhan: Yiğit han, oğuzların efsanevi kahramanı

Okan: Anlayan ve anlayışlı

Oğuz: Mübarek, saf ve iyi yaratılışlı

Oğultekin: Biricik oğul, şehzade

Ogün: O bilinen gün, hayatımızın değiştiği gü

Oğulcan: Can oğul

Olcay: Rastlantıları düzenlediği, böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih

Olca: Savaşta ele geçirilen mal

Onur: şeref ve haysiyet

Olgun: Bilgi ve görgüce gelişmiş

Omay: Seçkin, seçilmiş

Orhan: Güçlü kimse

Onat: Özenli, düzgün

Orhan: Osmanlı imparatorluğu’nun ikinci sultanı orhan gazi’nin adından kent kağanı

Orçun: Sağlam adam, bir görevde, birinden boşalan yere gelen kimse, ardıl

Osman: Bir tür kuş, osmanlı’nın kurucusu

Oganalp: Güneş gibi yiğit

Ozan: şair, şiir yazan

Oltunç: Saygıdeğer kişi

Ogeday: Çok akıllı, bilgili, Moğol hükümdarı Cengiz Han'ın oğlu

Oğulcan: Can oğul

Olcayto: Şanslı

Olperest: Dinine sıkıca bağlı kimse, dindar, dinini çok seven

 

Ö Harfi

Öcal: Öç almaktan, intikal alan

Öge: Çok akıllı olmasıyla ünlenmiş kişi.

Ögetürk: Akıllı, bilge Türk

Öktem: Yürekli, yiğit, güçlü, görkemli; ünlü

Ölçün: Tahmin etme

Ömer: İmar eden anlamında, dört halifeden ikincisi

Önaydın: Öğrenimi, bilgisi ve görgüsü olan

Önder: liderlik yapan, önde olan

Öncü: Önder, yol gösteren

Önsay: Saygı gören lider

Örsal: Örs gibi sağlam, oturaklı

Ötüken: Oğuz destanında ormanlık kutsal bir yer

Övüş: Birinin iyiliklerini söyleyerek beğenildiğini belirtme, övme biçimi, övme yolu

Öykü: Ayrıntılarıyla anlatılan olay

Özcan: Samimi ve içten olan

Özer: Yiğit ve sözünde duran

Özkan: Soylu kişinin kanından gelen

Özgür: Kendine göre hareket edebilen, köle olmayan

Özcan: Samimi ve içten olan

Özark: Çok dürüst kiş

 

P Harfi

Par: Çeşme; bahçe, gül bahçesi, alev

Pamir: Orta Asya’da yükseltisi 7000 m’yi geçen yüksek dağlık külle

Pars: Yırtıcı bir hayvan

Paşa: Kurmay düzeyinde askeri rütbeli kişi

Padişah: Hükümdar, sultan

Pakzat: Dürüst kişilik

Paker: Temiz dürüst

Palay: Yedek at

Pasiner: Türk oymağındaki yiğitler

Payidar: Kişiliği sağlam olan

Pedük: Ulu, yüce, yüksek kişi

Pekiner: Pek yiğit, kuşkuya yer olmayacak denli yiğit

Peker: Sert yiğit, sağlam, dayanıklı yiğit

Pekcan: Cani pek

Pekçetin: Çok çetin

Pehlivan: Güreşçi

Peyami: Bilgi toplayıcı

Peyman: Yemin

Pertev: Işık, parlaklık, yalım

Pekay: Çok aydınlık

Pekel: Sağlam ve güçlü el

Perk: Güçlü

Pinhan: Gizlide kalmış olan

Piruz: Uğurlu, hayırlı

Pişe: Görev, vazife

Piştivan: Koruyucu, hami

Pivan: Ölçü, ölçülü, ölçme

Polathan: Çelik gibi sert han, çelik kağan

Polat: Sertleştirilmiş

Polatalp: Çelik yiğit

Poreş: Esmer

Polatkan: Çelik kan, sağlam kan

Poyraz: Kuzeydoğu yönünden esen rüzgar

Pozan: Üzüm bağı

Pusat: Zırh ve korunma araçlarının genel adı

 

R Harfi

Rahmi: Koruyan, esirgeyen

Rabes: Tutum

Raci: Rica eden, dileyen

Rachi: Değerli

Radi: Kabullenen rıza gösteren

Rafi: Kaldıran, yücelten, yükselten

Rafet: Sert, çatık kaşlı

Ragıp: İçtenlikle isteyen, özleyen

Rahmet: Acıma, esirgeme, koruma, yarlığama

Rahmani: Tanrı ile ilgili, tanrısal

Rami: Boyun eğen, itaatli

Ramim: Cennete ölümsüz olan

Raik: Sade, saf, halis

Raif: Dünya, varlık

Rakim: Yazan

Raperin: Ayaklanmak, bir yerden kalkmak

Rasif: Sağlam dayanıklı

Raşit: Dürüst, güvenilir

Rasim: Resim yapan

Ratip: Tertipleyen, düzenleyen

Rauf: Dünya

Rayet: Sancak, bayrak

Razı: Rıza gösteren

Rebi: Bahar

Recai: İsteyen, rica eden

Recep: Gösterişli, heybetli, kutsal üç aylardan ilki

Reha: Candan olan

Remzi: İşaretle, simgeyle ilgili

Regaip: Çok istek gören, beğenilen

Renas: Yol bilen

Renan: Çok ses çıkaran, inleyen, çınlayan

Reis: Başkan, baş

Rehayeddin: Dinin kurtarıcısı

Remide: Ürkmüş, korkmuş

Resul: Elçi, Allah elçisi peygamber. Bir kimsenin sözünü başka bir kimseye tebliğ eden kişi. Yeni bir kitap ve şeriatle gönderilen peygamber

Reşit: İyiyi, doğruyu seçebilen, ergin

Rexman: Rahman kutsal

Reva: Yakışır, uygun, yerinde

Reyan: Herşeyin evveli, ilk zamanı

Rezan: Ağırbaşlı, gururlu.

Rezzak: Bütün canlıların rızkını veren

Rıfkı: Cesur, yiğit

Rifat: Yükseklik ile ilgili olan

Rical: Onur sahibi kimseler

Rıza: Yiğit, hükümdar

Rüçhan: Üstünlük

Rüstem: Kızıl, al renkli tuğ

Ruşen: Aydınlık, parlak

Ruhi: Tek yiğit, prens

Rüzgar: Esinti, Yel

Robar: Irmak

Roj: Gün, güneş

Rojkan:  Bitlis’te bir aşiret

Roman: Olmuş veya olması mümkün bir olayla birbirlerine bağlanmış çeşitli insanların, ailelerin, cemiyetlerin başlarından geçen çeşitli hadiseleri tafsilatıyla hikaye eden edebi eser

Roza: Pembe renk

 

S Harfi

Saim: Oruç tutan

Sabri: Sabreden

Samet: Ulu katında olan

Sanberk: Ünü sağlam

Samim: Merkez

Sakıp: çok parlak

Sait: Mübarek, kutlu, sevap kazanmış

Sadak: Sabah rüzgarı

Sancar: Kısa kama

Salih: Hz. Salih Semud kavmini denemek için gönderilen peygamberdir

Safa: Saf, berrak, temiz, kedersiz, gönlü şen

Samed: Sonsuz, ebedi

Sağbilge: Hekim, doktor

Samir: Meyve veren ağaç

Samih: Cömert

Sami: İşiten, dinleyen Yüksek, yüce

Sarp: Geçilmesi çıkılması güç, çok dik

Salman: Özgür

Said: Kutlu, cennetlik

Sakman: Akıllı

Sebil: Kutsal günlerde karşılık beklemeden

Selçuk: Güzel şekilde konuşan, Türk hükümdarı

Seçkin: Genelden ayrılan

Selim: Sağlam ve doğru konuşan

Semih: Eli açık, cömert

Serhat: Sınır boyundaki asker

Secem: Yağan ilk yağmur

Serkan: Soyu kanlı

Sertaç: çok sevilen.

Server: Başkan

Seyyid: Efendi, bey, Peygamber efendimizin torunu Hazret-i Hüseyin’in soyundan gelenler.

Sezai: Uygun

Sezgin: Sezen sezici, duygulu, hassas

Sılan: Keyfi, huzuru yerinde olan

Sidar: Ağaç gölgesi

Sıdal: Güç, kuvvet, dayanıklılık

Sinan: Sivri uçlu silah

Sırrı: Gizemle, sırla ilgili olan

Sipan: Suphan Dağı

Sıtkı: Yalan söylemeyen, dürüst

Sondal: Artık ondan sonrası olmayan dal; (mecaz olarak) son çocuk

Soral: Sorduktan sonra al

Sökmen: Yiğit

Soner: Son olan yiğit

Soydinç: Soy Dinç

Soyalp: Soyu yiğit, soylu yiğit

Soysal: Uygar

Soner: Son olan yiğit

Soydinç: Soy Dinç

Sökmen: Yiğitlere verilen san

Sözal: Söz vermesini sağla

Sunar: Takdim eden

Suad: Mutlu, mutlulukla ilgili

Suavi: Kalıcı

Sunar: Takdim eden

Sunguralp: Atmaca gibi ve yiğit, şahin yiğit

Sümer: Kutlu

Süerden: Dürüst asker

Süheyl: Güney yarım kürede bulunan parlak yıldız, yıldırak

Süvari: Atlı

 

 

Ş Harfı

Şadıman: Neşe, sevinç

Şansal: Niteliklerine uygun

Şahab: Ateş, alev parçası

Şayan: Yakışan

Şaik: İstekli, arzulu.

Şehzade: Padişah çocuğu

Şavlı: Bilgili, bilgisini iyi kullanan, bilim adamı, bilgin

Şazi: Neşe, sevinç

Şener: Mutlu

Şensoy: Mutlu soydan gelmekte olan

Şenol: Her zaman neşeli

Şecaattin: Yüreklilik, yiğitlik

Şerif: Soylu ve temiz

Şehzade: Hükümdar oğlu

Şenyurt: Neşeli, mutlu insanların yurdu

Şevket: Büyük

Şemseddin: Dinin insanlara verdiği aydınlık, dinin güneşi

Şenol: Neşeli ol anlamında

Şimşeker: Şimşek gibi yiğit

Şükür: Minnettarlık

 

 

T Harfı

Tabgaç: Ulu, saygıdeğer

Taci: Taçla ilgili

Tacettin: Dinin tacı

Tahir: Pak, temiz

Tahsin: Güzel bulma, beğenme. Aferin deme alkışlama

Tanju: Türk hükümdarlarına Çinliler tarafından verilen unvan

Taki: Günahtan, haramdan kaçınan

Tağalp: Dağ gibi yiğit

Taner: Şafak gibi aydınlık ve yiğit; şafak yiğidi

Tansu: Şafağın aydınlattığı su

Talat: Yüz, çehre. Yüz güzelliği

Talha: Zamk ağacı

Tamer: Her şeyi ile yiğit olan

Tardu: Armağan, hediye

Tarık: Sabahyıldızı

Talip: İstekli, isteyen

Tankutlu: Uğurlu şafak, kutlu şafak

Tandoğan: Ağaran şafak; şafakta doğan

Taşer: Taş gibi sert yiğit

Tayfur: Küçük kuş

Taykut: Kutlu olan

Taygün: çocuk

Tatarkan: Tatar soyundan gelen kimse

Taytimur: Genç demir

Teber: Dervişlerin taşıdıkları yarım ay biçimindeki balta

Tekay: Eşi görülmeyen

Tedü: Deneyimli, zeki

Tefik: Yalan söyleme, iftira atma

Tekcan: Değerli, eşsiz

Teoman: Imparator

Tevfik: Başarı

Tezcan: Heyecanlı

Timuçin: Moğol imparatorluğunun kurucusu Cengiz’in asıl adı.

Timur: Demir

Tibet: Çin’in batısında bağımsız bir bölg

Timuçin: Katı, sağlam demir

Toprak: Yeryüzünün üst kısmı

Tolay: Topluluk

Toraman: Güçlü kuvvetli

Toygar: Bir tür kuş

Tufan: Şiddetli yağmur ve sel

Tunç: Dayanıklı metal

Tuğtaş: Başarılı ve sert kişi

Tuncay: Tunca benzeyen ay

Turgut: Konut, oturulacak yer

Turgay: Bir serçe türü

Turhan: Soylu

Tüzeer: Hukuktan yana olan

Türker: Yiğit türk. Uçkan delişmen, havai

Tuzer: Sevimli delikanlı

 

U Harfi

Ubeydullah: Allah’ın kulu, kölesi

Uca: Ulu, yüce, yüksek, erişilmez

Ufuk: Düz arazide ya da açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer

Uğur: İyilik, şans getiren

Uğurcan: İyilikçi ve candan

Uhuvvet: Kardeşlik, arkadaşlık, dostluk

Ulaç: ölümsüz

Ulaş: çok övülen

Ulu: Erdemleri bakımından çok büyük, yüce

Uluğ: Yüce ve saygın

Umut: Beklenti, gelin tacı

Umur: Aldırış etmeyen

Ulvi: Yüksek, yüce, manevi yapısı ön plana çıkabilen

Unan: Bağlılık

Ural: Beyaz gece

Uras: Mutluluk

Uraytay: Yükseklik

Uruç: Yukarı çıkma, yükselme

Utku: Yüce

Uygu: Uyum

Uygur: şerefli olan

Uzgören: Uzağı gören, geleceği gören

Uzay: Boşluk

Uztan: Bilgiyi ve güzelliği kendinde barındıran

Uztürk: Becerikli Türk

 

 

Ü Harfı

Übeyd: Übeyt

Üçışık:  Her yönüyle ulu olan kişi.

Ülgen: Yüce, ulu olan

Üke: Karakteri dürüst kişi

Ülker: Yıldız

Ümit: Beklenti

Ümitol: Bereket getir

Üner: Tanınmış olan

Ünal: Adı duyulan

Ünkan: Soylu kandan gelen

Ünsay: Tanınıp sayılma

Ünübol: Şöhretinden

Ünveren: Şan, şöhret sahibi yapan

Ütügen: Üşüyen, çok üşüyen

Üzeyir: Kuran-ı Kerim’de geçen bir isim

 

V Harfi

Vaha: Çöllerin su bulunan kesimlerinde oluşan bitkili alan

Vakkas: Okçu

Vahdet: Yalnızlık, teklik, birlik

Varol: Sağlıklı yaşa anlamında

Vacit: Yaratan, ortaya çıkaran

Vafit: Elçi, temsilci

Vahim: Korkulu

Vahit: Tek, bir

Vaiz: Dini öğütler veren kimse

Vamık: Seven, âşık

Vardar: Balkanlarda bir ova ve ırmak

Vasıl: Ulaşan, varan

Vatan: Yurt, ülke

Veli: Sahip, ermiş, eren

Vedat: Sevgi, dostluk, yakınlık

Velit: Yeni doğan çocuk

Vefa: Sözünü yerine getirme

Vehbi: Allah’ın ihsanı sonucu olan. Allah vergisi, fıtri

Veciz: Kısa ve anlatımı etkili söz

Vefai: Vefalı, sözünde duran

Vejın: Yaşamak

Veysel: Kurt

Velet: Oğul, çocuk

Veysi: Yoksul, muhtaç. Veysi:  Türk şair, yazar

Vezir: Bakan

Volkan: Yanardağ

Vural: Istediğini alan

Vurcan: Tutkun dost

Vurgun: Dip sarhoşluğu

Vuska: Çok sağlam kuvvetli

 

Y Harfi

Yaban: İnsan yaşamayan ıssız yer

Yadigar: Bir kimseyi ya da bir olayı anımsatan kimse. Bırakılan anı

Yağız: Esmer ve güçlü yiğit

Yafes: Hz. Nuh’un üçüncü oğludur

Yağın: Yağmur

Yahşiboğa: İyi, güzel, güçlü kimse

Yakut: Parlak kırmızı renkte olan

Yalım: Alev, ateş uzantısı

Yalın: Sade ve açık

Yalçın: parlak ve sarp olan

Yalman: Sivri uç

Yalçıner: Sarp yiğit

Yamaç: Dağın ya da tepenin herhangi bir yanı. Karşı. Yan

Yaman: Güç ve beceri sahibi

Yalıntay: Mutevazi ve genç

Yaşar: Uzun ömürlü yaşayan

Yasin: Işık, parlaklık

Yaltırak: ışıldayan, parıldayan

Yavuzcan: Güçlü kişiliği olan, kimse

Yavuz: Çok sert, yaman, yürekli, korkusuz

Yazır: Bir Türkmen boyunun adı

Yedier: Büyük ayı takım yıldızı

Yekta: Tek olan

Yener: Üstün gelen, kazanan

Yetkin: Gerekli olgunluğa erişmiş olan, ergin

Yeldan: Hızlı, süratli

Yenerol: Üstün ol

Yezidi: Yezidi dininden olanlar

Yiğit: Güçlü, yürekli, kahraman

Yiğithan: Yiğit, cesur hakan

Yılmaz: Yılmayan, bıkmayan, azimli, sebatlı

Yılma: Hiçbir işten korkup, yılma anlamında

Yoğun: Koyu, ağır, kalın

Yoma: Balıkçılıkla kullanılan bir tür halat

Yoldaşer: Kahraman yiğit, arkadaş

Yönder: Yön gösteren, önder

Yurdaışık: Yurda ışık olan kimse

Yüce: Yüksek, büyük, ulu, bala

Yuşa: Bir peygamber adıdır. Hz. Musa’nın yeğenidir

Yüksel: Yükseklere çık, yücel, basan kazan, ilerle

Yüzüak: Dürüst, namuslu

Yiğit: Güçlü, cesur olan

Yıldıray: Parlak, ışık saçan ay

Yıldırım: şimşek

Yılmayan: Korkmayan, vazgeçmeyen

Yılmaz: Hiçbir zaman pes etmeyen

Yiğitkan: Yiğit bir soydan gelen

Yiğitefe: Cesur, yürekli

Yıldırer: Korkutan yiğit, yıldıran yiğit

Yılhan: İyi hükümdar

 

Z Harfi

Zabit: Deniz subayı

Zafer: Amacına ulaşmak

Zahit: Dince yasak olan şeylerden sakınan

Zahid: Dinen yasak olan şeylerden sakınan

Zahir: Gözle görülür, parlak

Zaman: Vakit, çağ

Zekai: Zeka ile ilgili olan

Zeren: Anlayışlı, kavrayışlı, zeki

Zekeriya: Kur’an-ı Kerim’de ismi geçen peygamberlerden biri

Zeki: Çabuk anlayan, kavrayan

Zevafir: Parlak yıldızlar

Zeynel: İbadet edenlerin süsü

Zeyyat: Zeytinyağcı

Ziya: Aydınlık olan

Ziver: Süs

Ziyat: Fazlalık.

Zıryan: Kar fırtınası

Zülfü: Zülfikârla ilgili

Zülfi: Kılıcın kabzasına iliştirilen süs

Zülfikar: İki parçalı